KARLAR ALTINDA AŞK

1. Bölüm ~Neva~

Öyleyse ilk bölümle açılışı yapalım 🤗  İyi okumalar, lütfen yorumları eksik etmeyin 🙏

***

Uçaktan inerken yüzüne çarpan serin ve kuru hava yıllar önce bu şehirde, Erzurum'da geçirdiği tüm günleri anımsamasını sağladı. Anılarının hatırı sayılır bir kısmı buzda kayıp düşmeden okula varabilmek, kayıp düşerse rezil olmamak ve tipi varken okula nasıl gideceğini düşünmeyi içerdiğinden şu an soluduğu bu soğuk havanın bir sürü düşünceyi beraberinde getirmesi pek de garip değildi.

Oldukça küçük ama kesinlikle yeterli olan  havalimanı binasına ilerlerken elindeki zümrüt yeşili kabin boy valizi sürüklemeye devam etti. Koyu hardal sarısı atkısı önüne düşünce onu hızlıca boynuna doğru savurdu ve tekrar ısınmaya çalıştı. Binaya girdiğinde direk olarak bagaj alım bölgesine ulaşmıştı ve dizine dek ulaşan bej renkli kaşe paltosunu vücuduna iyice sararak banklardan birine oturdu ve bagaj alım standının çalışmasını beklemeye koyuldu. Çok heyecanlıydı, çok ama çok heyecanlıydı.

Ah, yazar olaya biraz ortadan girdiğini fark ettiğinde çoktan iki koca paragraf olmuştu bile.

Neva neredeyse otuz yaşında -neredeyse kısmı gerçekten çok önemli, nihayetinde henüz otuz değil- bir genç kızdı. Eh, gençlik yavaşça elinden gitmeye yaklaşmış olsa da halen bekar ve işsizdi ve bu da kendisini genç kız olarak görmeye devam etmesine sebep oluyordu. İlk üniversitesini burada, Erzurum'da okumuştu. Dört senelik eğitim fakültesi ve sonrasında yıkıcı bir atanamama süreci sonrasında yeniden üniversite okumuş, tıbbi tanıtım ve pazarlama bölümünden mezun olup şu yaşında bir iş sahibi olabilme umudu ile Manisa'dan buralara kadar gelmişti. Bu iş için eski bir arkadaşı aracı olmuştu ve açıkçası Neva bu vakitten sonra nerede bir iş bulsa gitmeye de hazırdı. Erzurum'u da biliyordu, bu yüzden pek de tereddüt etmemişti.

Öğrencilik yıllarında hayalini kurduğu şey ilaç mümessili olmak değildi elbette. Hatta böyle bir meslek olduğundan bile bihaberdi ama yükselen sağlık sektörü bir köşesinden dahil olabilme istediğini tetiklemiş ve nihayetinde kendisini burada, bir ilaç mümessili adayı olarak bulmuştu. Mesleğe dair pek bir fikri yoktu ama girişken yapısı ile bunun altından kalkabileceğinden emindi.

Nihayet iki büyük valizi de alıp kendisini belediye otobüsüne attığında güç bela yer bulmayı başardı ve çantasını kucağına çekip telefonunu çıkardı.

"Geldim anne, evet evet, bir sorun yok."

"Nereye gideceğine eminsin değil mi? Ah, bugünlerde ortalık çok kötü Neva."

"Anneciğim, beş altı sene geçmiş olabilir ama Erzurum hala aynı Erzurum."

O sırada terminal caddesinden geçen otobüs son gördüğünden bu yana oldukça değişmiş olan bu caddeyi az kalsın tanıyamamasına sebep oldu ve içinden 'belki azıcık değişmiş olabilir' diye geçirdi. Buradan ayrılırken olmadığına kesinlikle emin olduğu bir cadde dolusu kafe yan yana dizilmiş haldeydi.

"Öyle diyorsan," dedi annesi. "Eve vardığında beni ara muhakkak."

"Tamam, görüşürüz."

Neva derin bir nefes alıp camdan bakmaya devam ederken bir anda aklına gelen bir şeyle telefonuna yeniden sarıldı ve telegramı açtı. Ardından gelen mesajı okudu.

👑Darien: Geldin mi?

Neva gülümsedi ve cevap yazmaya koyuldu.

🌙Serena: Evet, havalimanı otobüsündeyim.