KARLAR ALTINDA AŞK

8. Bölüm ~Gidelim mi, sevgilim?~

Bu hafta böyle olsun, bol bölüm🥰
Evet bakalım neler olacak bu bölümde okuyalım görelim.

**

👑Darien: Eve döndün mü?

Neva duş almış, pijamalarını giymiş ve bir kahve içmek için televizyonun karşısındaki koltuğa kurulmuştu. Yani Darien olabilecek en iyi zamanda mesaj atmıştı.

🌙Serena: Evet, yeni oturdum.

👑Darien: Nasıl geçti?

🌙Serena: Nasıl desem bilemedim. Çok şey oldu😪

👑Darien: Ne oldu?

🌙Serena: Bahsettiğim buluşma vardı ya, mezunlar. Sanırım gideceğim.

👑Darien: Gitmeye karar verdin demek. Tereddütlü gibiydin?

🌙Serena: Halen öyleyim. Açıkçası yalnız gitmeyeceğim ama bu iyi mi değil mi bilmiyorum.

👑Darien: Nasıl yani? Kiminle gidiyorsun?

Neva derin bir nefes verip zihninde birkaç saat öncesine gitti.

"Birlikte gitmeye ne dersin? Yarınki buluşmaya. Sevgili olarak."

Neva tam kapıyı kapatacakken duyduğu bu şeyle olduğu yerde kalıvermişti. Ömer ne diyordu? Ne demek istemişti?

"Anlamadım?" Derken buldu kendisini aynı anda gözlerini birkaç defa hızlıca açıp kapatırken.

"Yani.." Ömer eliyle saçlarını bir geriye bir de tekrar öne itti. "Tek gitme diye sevgilin gibi davranabilirim diyorum."

Ah, düşünmeden konuşmuştu. Şimdi ayıkla pirincin taşını!

Neva halen ifadesiz bir şekilde adama bakıyordu.

"Neden böyle bir şey yapalım ki?"

"Herkes böyle şeyler yapıyor. Oradaki herkesin gerçekten yalnız olmadığını mı sanıyorsun?"

Salla bakalım, belki tutar. Bir şekilde yanında gidebilirsem..

"Olabilir ama.. Bu çok çocukça değil mi?" Derken kaşlarını çattı Neva.

"Belki. Ama dönerken bunun pişmanlığı ile döneceğine eminim."

"Yalan söylemediğim için mi?"

Neva hoşnutsuz bir ifade ile ellerini göğsünde bağladı.

"Hadi canım, sonraki seneye kadar orada olan kimseyi görecek değilsin ya. Ama onlar seni hep yarın gördükleri gibi hatırlayacaklar."

Of, çok haklı. Ama nasıl O'nunla sevgili gibi davranabilirim ki?! Bu yapmayacağım bir şey mi? Asla değil. Hor görülmek ve küçümsenmek istemiyorum.. Özellikle de eski sevgilim ile sıra arkadaşım evli olarak karşımda duracağında..

"Neyse sen bilirsin." Dedi Ömer kapısını iterek açarken. "Ben sadece yardımcı olmak istedim yoksa.." omuz silkti. "Benlik bir şey yok."

"Dur, tamam." Dedi Neva yarın akşam pişman olmaktansa Ömer ile bu utancı yaşamayı göze alırken. "Öyle yapalım."

"Tamam." Dedi Ömer hiç de sallamıyormuş gibi kendisini aniden ağırdan satmaya başlarken. "Neyse yorgunuz ikimiz de. Yarın sabah görüşürüz."

Ömer girip kapıyı kapattıktan sonra Neva doğru mu eğri mi karar verdiğinden emin olamayarak birkaç saniye daha kapının eşiğinde kaldı.

Neva hem heyecanlı hem de fazlasıyla tedirgindi. Ömer'i tanımıyordu, hatta sevgilisi gibi davranabilecek bir oyunculuk yeteneği var mı hiçbir fikri yoktu. Ah, saçma bir iş etmişti. Ama orada hayatının yolunda olduğunu ve fazlasıyla mutlu olduğunu göstermek istiyordu, ne kadar bencilce ve yanlış olsa da.