Gereksiz entrikalardan uzak, sıcak ve romantik bir hikaye arıyorsanız doğru yerdesiniz 😊
Neva ilk iş gününde olabilecek en son kişi ile karşılaşmıştı; çocukluk aşkı Ömer. Telefonundaki gizemli adama mı yoksa kafasını karıştıran ilk aşkına mı kalbin...
Evet, belki günümün yarısını hasta peşinde gezerek geçirmiş olabilirim ama ne olursa olsun onlara olduğu kadar size de ayıracak vaktim var 😊 Hıphızlı bir yeni bölüm.
(Bir yıl aradan sonra iş yerinde kahvemi de sizinle paylaşayım 😊)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
Neva kucağına oturmuş kıkırdarken Ömer'in aklı çoktan karışmıştı. Çoktan biliyordu böyle olacağını. Öyle tatlı, öyle sevimliydi ki.. İnanmak istiyordu O'nun da kendisine benzer duygular içinde olduğuna. Öyle durduk yere bir kadını öpecek değildi, Neva da kendisine yakınlık göstermiyor muydu? Ah, bu yalnızca kendi yorumu muydu? Ama öyleyse de değilse de şu an nın büyüsüne kapılıp gitmişti. Kızın saçlarını parmak uçlarında hissettiğinde geçen geceyi hatırladı. O'na sarıldığını, sıcaklığını hissettiğini hatırladı. Başparmağı saçını sıvazlarken gözlerine baktı, Neva bakışlarını kaçırmıştı.
Sonra sonunu düşünmeden kızın dudaklarına uzandı. O kadar istemişti ki, O'na dokunmayı öyle arzulamıştı ki centilmenliğini nerede unutmuştu farkında değildi.
Nazikçe ve yavaşça Neva'nın yumuşak tenine bastırdı kendisini. Önce dudakları alelade, öylesine dokundu ancak bir saniye sonra Neva'nın hafifçe aralanan ağzı doğru açıyı yakalanmasına izin verdi.
Neva şaşkındı, şoktaydı. Adrenalin damarlarında gezinirken yaptığı şeyin ne olduğunun farkında bile değildi. Düşünmüyordu, kendisini tamamen öpüşmenin hazzına bırakmıştı. Ömer ile dudaklarının dans etmesine izin verirken aniden çalan telefon ikisini de gerçek dünyaya döndürdü.
Panikle kendisini geri çeken Neva olmasaydı Ömer o telefona bakmayı asla düşünmüyordu. Arayan kimin umrundaydı? Ama ısrarla çalan telefon Neva'nın kalkıp içeri kaçmasına imkan verdi ve Ömer huzursuzca cebindeki telefona baktı. Ne yakın ne de çok uzak olan bir akrabaları idi.
"Alo?"
"Alo Ömer oğlum?"
"Buyur Semiha teyze."
"Nasılsın iyi misin? İşler nasıl Erzurum'da?"
Ömer konuşmanın uzamaması ve banyoya kaçmış Neva'yı yakalayabilme umudu ile acele etti.
"İyi ya nasıl olsun, aynı. Siz nasılsınız?"
"Bizler de iyiyiz. Şey.. Annenle konuştun mu?"
"İki gün önce konuşmuştuk, hayırdır?"
"Hım, ben erken mi davrandım acaba, şey, bizim kızı biliyorsun Ayşe. Annenle Ayşe ve senin hakkında konuştuk da, sen ne düşünüyorsun diye bir aramak istedim."
"Anlamadım Semiha teyze, Ayşe ve bana ne olmuş?"
"E oğlum ikinizin de yaşı geldi malum. Bize senden iyi damat mı olur? Annen de evlenmeye niyetli olduğunu söylemişti. Gelirsen bir görüşürdünüz o gözle."
