Live to Win//Jeongbin

|8|Son 5 Gün

Changbin'in bakış açısı

Eve geldiğimde geçirdiğim günü düşünüyordum. Bugün Jeongin gelmemişti. Dolayısıyla kafam rahattı. Gayet güzel bir biçimde, amigoları da sallamadan çalışmamızı tamamlamıştık.

Seungmin'in aklını çelsin de jeongin'in dediklerini unutup amigoların yanına gelmesin diye aracı kullandığım Chan da başarılı olmuştu.

Sonuç Seungmin ve Jeongin olmadan gayet rahat kafayla bir çalışma.

Eşyalarını oturma odasına fırlatıp üzerimi değiştirmek için yukarı çıktım. Ne de olsa yarın da gideceğim diye düşünerek çantalarımı üst kata çıkarmamıştım.

Jeongin'in bakış açısı

Kalktığımda hâlâ basım zonkluyor ve kötü hissediyordum. Yine de kısıtlı zamanımız olduğu için gidip amigoları kendim çalıştırmalıydım, kendi işimi kendim halletmezsem benim yerime yapacak kimse yoktu.

Hızla işlerimi halledip çıktım. Yolda giderken gelen ekstra bildirim var mı diye bakıyordum. Amigo grubunundan gelen mesajla gruba girdim.

Son 5 gün

Yuna
Jeongine ulaşan var mi beş gün kaldi gelmeyecek mi?

Beom
Bilmiyorum ama gelir diye umuyorum bugün cok kisitli zamanimiz kaldi.

Sunoo
Katiliyorim. Yoksa muzik grubu yuzunden bi bok calismayiz

Geldimm. Bugün varim merak etmeyin🦶🏿🤙🏿

Ryu
Midem kalkti tsk

Beom
Origanik dpgadan ablasi

Ryu
İyrenc neyse yoldayimben giidoyim

Telefonla oyalanırken etrafımda olup biteni algılayamamıştım. Bu durumda kırmızı ışığı da fark etmeden yola dalmıştım. Bunu anlamam birinin beni yoldan çekmesiyle olmuştu.

"Delirdin mi sen? Yola baksana."

"Pardon ya dalmışım."

Kim olduğuna bakmak için yüzümü bile kaldırma ihtiyacı duymamıştım. Muhtemelen bu hareketimden dolayı yol boyu kendi kendine söylenecek klasik amca falandır diye düşünmüştüm.

Bu yüzden tekrar önüme dönüp bu sefer yeşil ışıkta geçmek için hareketlendim.

"Jeongin?"

"Hm"

Arkamdan geldiğinide hissediyordum. Arkamdan gelenin benim adımı seslenişiyle duraksadım. Tanıdığım bu sesin sahibi Changbin'di.

"Buyur. Bi sorun mu var?"

"İyi misin sen? Az önce araba çarpıyordu ve tepkin bu mu? Ayrıca bu halin de ne?"

"Birincisi aklımı arabadan daha çok kurcalayan bir şey var oldu bitti. İkincisi dün amigolar çalışamadığı için bugün sırf çalışsınlar diye okula gidiyorum, yani iyi olduğumdan falan değil."

Bu söylenişimle birlikte önüne dönmüş ve düşünceli bir hale bürünmüştü. Açıkçası umursamıyordum. Tekrar yoluma dönüp yürümeye başladım.

Vakit okuldayken hızlıca geçiyordu. Prova zamanı geldiğinde yine her zamanki gibi odaya doğru yol almıştım.

Susacağımızı düşünerek bir koli su da götürüyordum. En sonunda cok yorulduğumda ek binanın dışındaki banklara koliyi bıraktım ve oturdum.

Telefonu elime aldığımda okul grubundan gelen mesajı farkettim. Bahar maçları 1 hafta ertelenmişti.

Bu iyi bir şey diye düşündüm. O zamana kadar ayağım da iyileştirdi iyi de çalışırdık.

Bu kadar dinlenmenin yeterli olduğunu düşünerek koliyi aldım ve tekrar yola koyuldum.

Bi anda elimdeki yükün hafiflemesiyle gelen kişiye baktım. Daniel...

"Ah, Tanrım. Ne yapıyorsun burda Dan?"

"Yardım edeyim dedim."

"Gerek yoktu ama elindekileri odaya bırak.

"Emredersiniz gamzeli" diyişinden sonra göz kırpıp odayı açtı ve içeri koliyi bıraktı.

Bu sırada diğer odanın kapısından bize bakan Changbin'i fark etmiştim. Umursamayarak kendi odama geri girdim.

Daniel de elindekileri bırakıp gidince daha rahat hissetmiştim.

Giderken kapının önünde makas almış olsa da..

Changbin'in bakış açısı

Jeongin'i, erken geldiğim için odasına girerken görmüştüm Daniel ile birlikte?

Daniel bir anda ona yaklaşıp elindeki koliyi almış ve onunla yürümeye başlamıştı. Daneil her ne kadar pişmiş kelle gibi sırıtsa da Jeongin'in pek oralı olmayışı beni biraz mutlu hissettirmisti. Niye bu duyguları hissediyorum? Neden bu durumda hem mutlu olup hem rahatsız olabiliyorum?

Kafamdaki düşünceleri def ettikten sonra Daniel'in odadan çıkıp bizim odaya yürümesiyle onları izlediğim kapı eşiğinden odaya geri girdim.

"Hey heyy Changbin! Gelmişsin bugün erkencisin."

Ona cevap vermektense kafa sallamayı tercih etmiştim, beni yeterince uyuz ediyor.

Diğerlerinin de gelmesiyle herkes çalışma için tamdı. Bugün yan odayla tartışmaya pek meraklı olmadığım için ve zaten dün çalışmadıklarını göze alarak daha sakin bir gün geçirmeyi planladık.

Molaya girdiğimizde kafamı dağıtmak ve kaç saattir süregelen gürültüden uzaklaşmak için bahçeye çıktım.

Jeongin oturduğum bankın hemen yanındaydı. Tekti ancak az sonra gelen Beomgyu ile artık değildi.

Mola bittikten sonra tekrar çalışmalara başlamış ve günü gayet sakin bir biçimde geçirmiştik. Bundan memnundum, nedense bugünlerde karşıya sataşasım gelmiyordu.