Live to Win//Jeongbin

|12|Anahtarları geri topladığımdan eminim..

Ohaa bir hafta olmadan yb attım hem de uzun. Benden beklenmeyecek hareketler. İyi okumalarr. Yorum atmayı unutmayın.

Jeongin'in bakış açısı

O kadar yorucu bir gün geçirmiştim ki eve varır varmaz hiçbir iş yapmadan yatmıştım.

Uyandığımda saat gece 4'tü. Su ihtiyacımı gidermek için kalktığımda bir anda başımın dönmesiyle yatağa geri oturmuştum, bununla beraber aç olduğumu da fark etmiştim.

Direkt mutfağa gidip suyumu içtiğimde dolabı içerisinde yiyebileceğim bir şeyler olup olmadığına bakmak için açmıştım ancak ne yazık ki dolapta bir sürü elma suyu dışında bir şey yoktu.

Mecburen gidip yatmak zorunda olduğumu anladığımda geri yatmıştım fakat açlığımın uykuma engel oluşuyla tekrar kalktım.

Hızlıca üzerime bir şeyler alıp telefonumdan açık marketlere baktım. Çok da uzak olmayan bir yerde olduğunu görünce evden çıktım ve daha havadaki sisin bile dağılmadığı sokakta yürümeye başladım.

Nihayet markete varıp yemeğimi hızlıca yediğimde kendimi daha iyi hissediyordum. Oyalanmadan biraz daha uyuma hayalleriyle eve doğru yürümeye başladım.

Daha kestirme olduğunu düşündüğüm yoldan giderken gelen insan uğultularıyla yakınlarda bir bar olduğunu anlamıştım. Gittiğim yönden bana doğru gelen sarhoş Daniel ise bunun en büyük kanıtıydı.

Hızlıca hazır sarhoşken bu boşluktan yararlanıp geçmeye çalıştığımda sandığım kadar sarhoş olmadığını fark ettim.

"Jeongin?"

"Eve gidiyorum Daniel, başka zaman lütfen..."

"Hayır hayır yalnız gitme eve bırakayım." kolumdan tutmuş ve kendimi kurtarmak için çekmeme rağmen elini sıkılaştırmıştı.

"Hayır Daniel teşekkür ederim. Hatırlarsan ayrılmıştık."

"Bir şansımız daha olabilir."

"Hayır teşekkürler gitmeliyim." Anlık boşluğundan yararlanmış ve evimin tersi yönünde koşarak ondan kurtulmaya çalışmıştım. 

Biraz ilerlediğimde artık pes edip gittiğini kendi ayak sesimden başka kimseninkini duymadığımda idrak ettim. Bununla birlikte eve gidiş zamanımı uzattığımın da farkındaydım. Etrafıma baktığımda bu taraflarda hiç bulunmadığımı algılamıştım. Yolda geçen insanlara sorabilirdim ancak saat daha çok erkendi.

Biraz geri yürüdükten sonra bir bank bulup oturdum ve saate bakmak için telefonumu çıkarttım. Ancak şarjı bitik olduğu için bir işe yaramamıştı. Onun yerine kolumdaki akıllı saatten yararlandım. Saat 6.00'dı. İşe giden insanların artık işlerine gitmeleri için yola döküldüğü bu zamanlarda birisinden yardım isteme umuduyla ayaklandım.

Changbin'in bakış açısı

Geçenki gün erken yatmamdan sebep bugün oldukça erken uyanmıştım. Kendimi gayet iyi ve dinç hissediyordum. Bunun için bugün bir değişiklik yapmak için karşı tarafımdaki kahve dükkanında kahve içmeye gitmeye karar verdim.

Hazırlanmış ve eve tekrar dönmekle uğraşmayıp direkt okula, erken de olsa, gitmek için evden ayrılmıştım.

Kahvemi alıp kenarda bir yeri gözüme kestirmiş yürürken karşıma çıkan bedenle duraksamıştım.

"Ah Changbin burada mıydın? **** caddesine ne taraftan gidebileceğimi söyler misin?"

Elimde kahveyle onu süzüyordum. Uykusunun bu denli açık olması onun uzun zamandır dışarıda olduğunu ispatlar nitelikteydi.