Ç.T. Adaletkoridoru.com

6. Bölüm//2

Herkese selamlar. Ben geldim. Böğürtlen Mucizesi ikinci kitabı da teslim ettim ama bölümün gecikme sebebi elbette bu değildi. Sınırın dolmamış olmasıydı. Dolmasını geçtim makul bir sayı bile değildi. Bu böyle gitmeye devam ederse maalesef farklı bir karar alacağım ama şimdilik bunu düşünmek dahi istemiyorum. Umarım dilediğimiz gibi buradan devam ederiz.

Bölüme gelecek olursak sizi çok şaşırtacak bir bölüm olacağına eminim. Yorumlarınızı bekliyorum heyecanla.😍😂

⚖⚖⚖⚖⚖⚖⚖

6. BÖLÜM: KARICIM

Bölüm Şarkısı:
Gülçin Ergül- Bir Tanecik Aşkım

Biz sessizce şaşkınlığımızı yaşarken Mirza tekrar masaya gelip iki tabak Kardelen'i bıraktı. Ela'ya baktım. O da Mirza'yı inceliyordu. Sanırım patronu olarak nasıl biri olurdu onu düşünüyordu. Dümen'in harika bir insan olduğunu biliyorum ancak Mirza olarak, özel hayatında nasıl biridir? İşte şu an bunu asla bilmediğimi fark ettim. Mercan'ın abisi olarak bakarsak -çünkü onun özel hayatına dair gördüğüm en somut şey abiliğiydi- Mirza gerçekten iyi bir abiydi. Adaletin sağlanması için bu denli canla başla çalışan, özveride bulunan kimsenin kötü olmayacağını biliyordum. O yüzden günümüz şartlarını göz önüne alırsak güvenilirlik açısından da buradan daha iyi bir yer bulamazdı Ela.

Mirza sonunda bizde bir tuhaflık olduğunu sezmiş olacak ki duraksadı. "Bir sorun mu var? Beğenmediniz mi?"

Gözleri özellikle biz üç kardeşin arasında gidip gelirken lafı ben devraldım. Genişçe gülümseyip "Var bir sorun." Dedim biraz da gerilim yaratarak.

"Öyle mi? Kıl falan mı çıktı yoksa tadı mı kötü?"

Endişesine karşın elimi koluna destek olur gibi koydum ve "Burası nasıl bu kadar mükemmel olabilir? Ve neden bizim mahallede değil. Bence gayet büyük bir sorun bu."

Mirza rahatlamışçasına nefes verip güldü. "Bu mahalleye taşınırsanız sizin mahallede olmuş oluruz?"

Beni alt etmesine gözlerimi devirerek güldüm.

"Başka bir isteğiniz var mı?"

Sırayla hepimize bakıp cevabımızı beklemişti. Teşekkür edip olmadığını söylediğimizde de diğer masadan kalkanların tabaklarını alıp aşağı indi. Katta artık sadece biz vardık.

"Bir işe ihtiyacın var. Nasıl bir hayalin vardı, ne gibi kriterlerin vardı bilmiyorum ama senin için çok uygun olabileceğini düşündüm. Çok yoğun değildir, fazla yorulmazsın. Patronunu gördün zaten. Hem Gökçe'yi de düşünürsek çok rahat edebileceğini düşündüm. Tabi senin kararın daha önemli. Ben başka bir iş de bakabilirim senin için."

Ablamı etkilemek istemediğim için yorum yapmamıştım ama burası Ela için mükemmel bir iş yeriydi. Atalay konusunda daima endişelenecektik ama burada Mirza onun güvenliğini sağlayabilirdi aynı zamanda.

"Abla harika bir yer. Bence daha iyisini bulamazsın."

Ebru'nun ablamı etkileyeceği yönünde bir endişesi yoktu anlaşılan.

"İstersen sen de boş zamanlarında part time çalışıp harçlığını çıkarabilirsin Ebru."

Şaşkın bakışlarım Tolunay'a döndü. Neleri düşünmüştü böyle? Tam olarak ben kime ne gibi bir iyilik yapmıştım da Tolunay ile ödüllendirilmiştim acaba?

"Gerçekten mi?"

Ebru'nun heyecanını Ela'nın endişeli sesi böldü. "Ama arkadaşının belki de elemana ihtiyacı yoktur. Bizim için neden böyle bir yükümlülüğe girsin ki? Zaten çok yoğun değil dedin, kazancı ne olacak ki bir de yardımcı tutacak?"