နိုင့်ဟယ်တံတားသို့ ဖြတ်သန်းခွင့်မရှိ [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း ၂၆ (Zawgyi Version)

အပိုင္း ၂၆

႐ႊီ႐ႊမ္းခ်ဝ္ထံကေန “ငါ သေဘာေပါက္ၿပီ” ဆိုေသာ စကားလုံး မထြက္လာခင္အထိ ေလထုတစ္ခုလုံး အထိတ္တလန႔္ အေငြ႕အသက္ေတြ လႊမ္းမိုးေန၏။

ၿပီးတာနဲ႔ သူ ယြိခ်ီေရွာင္ဘက္ကို ဆက္ေလွ်ာက္သြားသည္။

“သခင္ႀကီး႐ႊီ”.........အမတမဟာမိတ္၏ တပည့္မ်ားမွာ လတ္တေလာ သူတို႔ ဘာျပႆနာတက္ေနၾကမွန္းမသိတာေၾကာင့္ ႐ႊီ႐ႊမ္းခ်ဝ္ပါ လိုက္သြားမည္ကို စိုးရိမ္ကာ လွမ္းတားလိုက္သည္.........”အမတမဟာမိတ္ရဲ႕ ဥပေဒအရ အမတမဟာမိတ္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ယင္းသခင္ႀကီးနဲ႔ ခ်န္းယန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အႏၲရာယ္ရွိတဲ့ ေနရာမ်ိဳးကို အတူသြားလို႔မရဘူး၊ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္က်န္ေနခဲ့ရမယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ခ်န္းယန္ေတာင္ကေန သခင္ႀကီး ထြက္ခြာလို႔မရပါဘူး...”

႐ႊီ႐ႊမ္းခ်ဝ္ကေတာ့ ယြိခ်ီေရွာင္ ဆီသို႔ ဆက္ေလွ်ာက္ဆဲ...........”ငါ သိတယ္”

"သခင္ႀကီးး-"

သံတမန္၏ စကားမ်ား တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ႏွင့္ဆို႔နင့္သြား၏၊ ႐ႊီ႐ႊမ္းခ်ဝ္မွာ ေသေစလိုတဲ့ရည္႐ြယ္ခ်က္အျပည့္နဲ႔ ဓားဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ယြိခ်ီေရွာင္၏ လည္မ်ိဳကို ခ်ိန္႐ြယ္လိုက္လို႔ပင္။

သည္တစ္ႀကိမ္ေတာ့ တားေပးႏိုင္မယ့္သူ တစ္ေယာက္မွမရွိေတာ့၊ ပုႏိုင့္ဟယ္၏ အေငြ႕အသက္က ယြိခ်ီေရွာင္ကို မလႈပ္သာေအာင္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားၿပီး လည္မ်ိဳထက္ဆင္းသက္လာရာ သည္တစ္ခါေတာ့ သြားၿပီ၊ ယြိခ်ီေရွာင္ သူ ဓားႏွင့္အထိုးခံရၿပီဆိုၿပီး လုံးဝအပိုင္တြက္ထားသည္။

ငါ ေသသြားပလား???

သို႔ေပသိ အႏွီေအးစက္စက္ဓားသြားက သူ႔မ်က္ႏွာေဘးဘက္သို႔ ေ႐ြ႕လ်ားသြားၿပီး သူ႔ ပါးကို ႏွစ္ခ်က္ခန႔္ပုတ္လိုက္ရာ ဓားသြားေပၚ၌ ေသြးမ်ားတလေဟာ က်ဆင္းလာ၏။

"..."..........ယြိခ်ီေရွာင္ နာလြန္းလို႔ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနၿပီး မ်က္လုံးမ်ားဖြင့္လိုက္ရာ ႐ႊီ႐ႊမ္းခ်ဝ္၏ ေလွာင္ေျပာင္ေနေသာ အမူအရာ အေပၚစီးကေန သူ႔ကိုမိုးၾကည့္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရသည္။