မင်္ဂလာပွဲနေ့
သတို့သား သတို့သမီး နှစ်ယောက်က
ရွှေပွဲလာဧည့်ပရိတ်သတ်တွေကို လှည့်လည်ဧည့်ခံ
နေကြသည်။
မြလေးငုံနှင့်စကားဖြူက လက်ဖွဲ့လက်ခံသည့်နေရာ
မှာ တာဝန်ကျသည်။
ငယ်ထွေးက ဧည့်သည်တွေကို ကြိုဆိုသည်။
သူကြီးသားဖြစ်တာကြောင့် တခြားရွာတွေက
အသိမိတ်ဆွေတွေလဲ လာကြတာများသည်။
မဏ္ဍပ်ထဲအပြည့်ပင်။
"ဒီဝိုင်းကို ဟင်းထပ်ဖြည့်ပေးလိုက်ပါဦးဟေ့
အရည်သောက်ကော ငါးပိကြော်ကော"
သာအောင်က အိုးသူကြီး။ငခွေးက ဒိုင်ခံဟင်းဖြည့်။
မင်္ဂလာပွဲက စည်စည်ကားကားရှိလာသည်။
တစ်ရွာလုံး မီးခိုးတိတ် ကျွေးသည်။
လိုနေတာတစ်ခုကတော့ သတို့သမီးအဖေ မင်္ဂလာ
ပွဲမှာ ရှိမနေတာပဲဖြစ်သည်။
ဧည့်ခံပွဲပြီးသွားမှ သတို့သမီးရဲ့ဖခင်ဖြစ်သူ
ရောက်လာသည်။
လက်ဖွဲ့လက်ခံသည့်စားပွဲနားရပ်၍ လက်ဖွဲ့စာရင်း
တောင်းတော့ မြလေးငုံက သူကြီးတို့ကိုလှမ်းကြည့်
သည်။
ငယ်ထွေးလဲ အိမ်ထဲကထွက်လာကာ
"ဘာလုပ်မလို့လဲ ဦးလေး "
"လက်ဖွဲ့ကိုငါသိမ်းမယ် သူတို့လင်မယားက ငါ့အိမ်
မှာလာနေကြမှာဆိုတော့ ငါပဲသိမ်းထားလိုက်မယ်"
"ဘယ်လို...မင်္ဂလာပွဲချိန်အတွင်းတော့ အရိပ်တောင်
ပေါ်မလာပါပဲနဲ့ အခုမှ လက်ဖွဲ့လာသိမ်းလို့ရမလား
ဦးလေးသမီး.ဘယ်လောက်မျက်နှာငယ်ရလဲ...
ကျုပ်အစ်ကိုလင်မယားက ဦးလေးအိမ်လဲလိုက်မနေဘူး..အဘက သူတို့လင်မယားအတွက် ခြံတစ်ခြံ
လက်ဖွဲ့ပေးထားတယ် မကြာခင်အိမ်ဆောက်ပြီး
တော့မှာ လက်ဖွဲ့ကလဲ သူတို့လင်မယားပိုင်တာ
ဦးလေးနဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူး... ပြန်လိုက်တော့"
ငယ်ထွေးက လက်ဖွဲ့စာရင်းစာအုပ်ကိုခါးကြားထိုး
ကာ ဦးသံလုံးကိုပြောသည်။
ဦးသံလုံး၏မျက်နှာဟာ ဒေါသအရှိန်ကြောင့်
နီရဲလာသည်။
ထို့နောက် တောက်တစ်ချက်ခေါက်ကာလှည့်ထွက်
သွားတော့သည်။
"ငယ်ထွေး...ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ
ပြဿနာကိုမီးခွက်ထွန်းရှာပြန်ပြီဟယ်...ညည်းနှယ်
လဲတယ်ခက်ပါလား...မင်္ဂလာယူနေတဲ့အချိန်ကို"
YOU ARE READING
ပုဝါပါးလေး စွန်းမှာဆိုး
Fantasyဤဇာတ်လမ်းတွင် ပါဝင်သည့် နေရာဒေသ များမှာ စာရေးသူ ပုံဖော်ဖန်တီးထားခြင်း သက်သက်သာ ဖြစ်ပါသည်။
