နောက်တစ်နေ့ရောက်တော့ ငယ်ထွေး အားချင်း
မြို့တက်သွားလေသည်။
ထိုသို့အရေးတကြီးထွက်သွားရသည့်ကိစ္စကတော့
တခြားမဟုတ်။
VCD စက်သွားဝယ်ခြင်းဖြစ်သည်။
မြလေးဘွဲ့ယူသည့် ဗီဒီယို သူကြည့်ချင်၍ဖြစ်သည်။
VCD စက်ဝယ်မည်ဆို၍ မနောကြည်နေသူကတော့
သာအောင်ဖြစ်သည်။
ငယ်ထွေးကို ကာရာအိုကေဆိုဖို့ sound box နှင့်
မိုက် ဝယ်ဖို့ပြောသည်။
မောင်နှမနှစ်ဦး လိုချင်တာဝယ်လာပြီးနောက်
ငယ်ထွေးက သူ့အိမ်၌ မြလေးဘွဲ့ယူသည့် video
ခွေကို ဖွင့်ပြလေသည်။
သူကြီးအိမ်၌ ရွာသူရွာသားများ လာရောက်ကြည့်ရှု
ကာ ချီးကျူးထောမနာပြုကြသည်။
..........
"ယောက်ဖရေ....ယောက်ဖလို့..."
ရွာလမ်းမအတိုင်း အိမ်သို့ပြန်လာနေသည့် ဖိုးထောင်
နောက်ဘက်ကအော်သံကြောင့် ပုဆိုးစကိုလက်နှစ်
ဖက်ဖြင့်မထားရင်းမှ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
သူ့နောက်ခပ်လှန်းလှန်းမှာ ကိုင်းခုတ်ဓားကို ပခုံး
တစ်ဖက်ပေါ်တင်၍ ခပ်သွက်သွက်လျှောက်လာနေသော ငယ်ထွေးကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
"ယောက်ဖရေ...နေညိုချိန်ရောက်ပြီ..."
ငယ်ထွေးက သူ့နားနီးလာလေ အသံကိုအနည်း
ငယ်မြှင့်ဆိုလေပင်။
အနားရောက်တော့ လေပင်ချွန်သွားသေးသည်။
"အထွေး..."
"ဘာလဲယောက်ဖ..."
ဖိုးထောင် သူ့နားကဖြတ်သွားသည့် ငယ်ထွေးကို
ခေါ်လိုက်တော့ ငယ်ထွေးက ကျော်ဟိန်းအမူအရာ
နှင့်ဟန်ပါပါလှည့်လာကာ ပြန်ထူးသည်။
ဖိုးထောင် မျက်ခုံးနှစ်ဖက် တွန့်ချိုးသွားသည်။
"ဘာယောက်ဖလဲ..."
"ဟ...မသိဘူးလား...ဒွန်းရဲ့သီချင်းလေ...
ယောက်ဖရေ....ဆိုတဲ့သီချင်း...ခင်တဲ့သူအချင်း
ချင်း ယောက်ဖလို့ခေါ်တာ..."
"အဲ့ဒါတော့သိတယ်လေ...နင်က ယောကျ်ားမှ
မဟုတ်တာ..."
"မဟုတ်လဲ ငါခေါ်ချင်လို့ခေါ်တာ...
ဘာလဲ...ဘာပြောမလို့လဲ..."
"နင်ကားဝယ်တာ ဘယ်လောက်ပေးရလဲ"
"ဘာလုပ်မလို့လဲ...ဝယ်မလို့လား..."
YOU ARE READING
ပုဝါပါးလေး စွန်းမှာဆိုး
Fantasyဤဇာတ်လမ်းတွင် ပါဝင်သည့် နေရာဒေသ များမှာ စာရေးသူ ပုံဖော်ဖန်တီးထားခြင်း သက်သက်သာ ဖြစ်ပါသည်။
