ជុងនាយក៏មិនឲ្យចាញ់ចិត្តក្មួយប្រុសដៃទំនេះលូកឡើងចាប់ច្របាច់គូទទន់ៗរបស់នាយតូចពេញដៃទាំងគូ ថេយ៉ុងញញឹមសមចិត្តក្រោយពីល្បួងនាយក្រាស់បានសម្រេច ដង្ហើមក្ដៅសាយភាយទៅវិញទៅមក ដៃក្រាស់លូកចូលក្នុងផ្នែកខាងក្រោយរុញម្រាមដៃមួយចូលក្នុងខ្លួនអ្នកខាងលើ
" អាស៎! " សំឡេង ពិរោះរណ្ដំថ្ងូរឡើងក្បែរត្រចៀននាយក្រាស់ កាន់តែធ្វើឲ្យគេកាន់តែមានចំណងទ្វេដង ដៃស្រឡូនលើកឱប.កនាយបង្ហើយសំឡេងស្រាលៗទាក់ទងចិត្ត
" ពូតូច...អាស៎ យឺតៗ " សំឡេងស្អកៗនិយាយប្រាប់ទៅអ្នកជាពូឲ្យធ្វើយឺតៗ គេនៅឈឺនៅឡើយទេ
" ឲ្យពូយឺតតែថេយ៍មកល្បួងពូ "
" ថេយ៍ធ្វើលេងតើ " ថេយ៉ុងងើបមុខពេបមាត់ចង់យំ ចង់លេងចង់មែនក៏នាយមិនខ្វល់ដែរអ្នកណាឲ្យមកបញ្ឆេះម៉ាស៊ីនរបស់នាយ
" តែពូធ្វើមែន អឹម! " និយាយចប់ភ្លាមនាយក៏ឱបលេបត្របាកបបូរមាត់ស៊ីជម្រៅនាយតូចយកតែម្ដង ដៃធ្វើចលនាកាន់តែញ៉ាប់ទៅៗ
" អាស៎ អស៎ " ថេយ៉ុងបានត្រឹមតែថ្ងួចថ្ងូរសំងំខ្ទប់មុខទៅនឹងទ្រូងមាំរបស់នាយក្រាស់ ឯញើសហូរស្រោចពេញខ្លួនព្រោះហត់ក្នុងធ្វើរឿងនេះ
" ព្រុស! ថេយ៍អង្គុយទៅ! " នាយក្រវេងឯកសារទំលាក់ចុះទើបលើកបាយតូចឲ្យគេអង្គុយលើតុធំចាប់ផ្ដើមដោះខោអាវនាយតូចចេញអស់នៅតែដងខ្លួនទទេក្រោមក្រសែរភ្នែកនាយសម្លឹងមើលគេមិនដាក់ភ្នែក
" ឈប់មើលថេយ៍ទៅ " អៀនណាស់លោកអើយមកឈរមើលកាយអាក្រាតគេនឹងគិតអី គេក៏ចេះអៀនដែរ
" មើលក្មួយរបស់ពូនោះអី អៀនហ៎? "
" បើមិនអៀនទើបចម្លែក "
" អៀនអីទៀតបើពូឃើញអស់ហើយ "
" តែនេះនៅមានថ្ងៃណា "
" ថ្ងៃចឹងឃើញច្បាស់ មើលឃើញថេយ៍គ្រប់យ៉ាង ពិសេសគឺសនេះតែម្ដង សរលាងក្លិនក៏ក្រអូបឯជាតិក៏ផ្អែម " នាយនិយយាបណ្ដើរអង្អែលសាច់ទ្រូងមានកូនភ្នុំបណ្ដើរដៃអង្អែលចុះក្រោមទៅៗដ៏កន្លែងហាមខាត់
YOU ARE READING
ពូតូចសំណព្វចិត្ត(ចប់)
Romanceគ្រាន់តែខ្ញុំស្រឡាញ់ពូតូចខ្លួនឯងតើខុសមែនទេ? មនុស្សដូច ថេយ៉ុង ខែនដូ បើថាចង់បានអ្វីហើយត្រូវតែយកធ្វើជាកម្មសិទ្ធិឲ្យបាន
