ភាគ41: មែនហើយយើងរោគចិត្ត!

1K 56 11
                                    

•ជាយក្រុង

     នាយតូចបើកឡានមកជាយក្រុងមកដល់ក៏បើកឡានចូលយកឡានលាក់ក្នុងគុំព្រៃជាទីកន្លែងដែលគេនាំនាងមកធ្វើរឿងនោះ ថេយ៉ុងលើកយ៉ូហានាំនាងទៅក្នុងអាគារចាស់ទ្រុឌទ្រោមមួយកន្លែងដែលនៅមិនឆ្ងាយពីកន្លែងគេចតឡាន ប្រហែលជា100 ម៉ែត្រជាងតែកន្លែង អាគារនោះសិយសិងតែព្រៃក្រាស់នឹងខ្ពស់ៗម់លសិងតែមិនឃើញក្បាលអាគាឡើយ ថេយ៉ុងនៅតែលើកនាយបន្តទៅមុខជារឿយៗរហូតដល់ខាងក្នុងនាំនាងទៅជាន់ទៅពីន័យអាគារនោះ គេទំលាក់នឹងចុះដើរទៅឡានរករបស់របរ ក្រោយពីយកអស់ហើយគេក៏បានដោះ សំម្លៀកបំពាក់នាងចេញទាំងអស់នៅតែខ្លួនទទេគ្មានអ្វីបិទបាំងរាងកាយពេលដោះហើយគេក៏បានចងដៃចងជើងនាងជាប់នឹងកៅអីទើបយកទឹក ជះទឹកចំកណ្តាលមុខរបស់នាង ដើម្បីឲ្យនាងភ្ញាក់ពីសន្លប់ព្រោះគេមិនបានដាក់ថ្នាំនោះខ្លាំងគ្រាន់ឲ្យនាងសន្លប់មួយរយះខ្លី( មនុស្សរោគចិត្ត តែងតែឆ្លាតជាងមនុស្សធម្មតា)

     " ខិក!ខិល! " ពេលទឹកជះចំមុខនាងក៏ក្អុកខិកៗ បើកភ្នឺកសន្សឹមៗចាប់ភ្លឹកនឹងភ្លៅរបស់នាងទទេឃើញសាច់ ទើបប្រញាប់ប្រញាល់ងើបមុខឡើង ក៏ឃើញថេយ៉ុងកំពុងញញឹមយ៉ាងស្រស់ដាក់នាងជាមួយកែវភ្នែកប្រាក់ពីកំណើត សិងហើបបូរមាត់ចោតសួរទៅនាងស្រាលៗ

     " ភ្ញាក់ហើយហ៎? "

     " ឯងជាអ្នកណា? " នាងសួរដោយអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចលាយលំអារម្មណ៍ខ្មាស

     " យើង!យើងថានាងចង់ជួបយើងទើបយើងនៀក...វាចង់ជួបនាងផ្ទាល់ ឬនាងមិនចាំទេ?មិនអីទេចាំយើង រំលឹកនាងទៅចោះ មនុស្សដែលនាងជិតរៀបការនិងមនុស្សដែលគាត់ស្រឡាញ់គឺជាយើង " ថេយ៉ុងដើរបណ្ដើរនិយាយដណ្ដើរដៃទាញកូនកាំបិទដើរជុំវិញនាងដោយដាក់កាំបិទលើផ្ទៃមុខសរលាងគ្មានស្នាមនាងថ្នមៗ យ៉ូហាឮហើយកាន់តែបុកពោះភ័យញ័ររន្ធត់ សុខៗគេនាំនាងមកទីណាមិនដឹងនៅមានកាន់កាំបិទមកជាមួយ

     " ឯងចង់ធ្វើអីយើង? ហឹកហឹក "

     " ធ្វើអី? គឺយើងចង់សន្លប់នាងហ្នឹងហើយ! " ដៃសង្កត់កាំបិទធ្វើឲ្យមុខរបស់នាងមុតជាមួយវា បង្ករឲ្យវាចេញឈាមសឹមៗឡើងមក យ៉ូហានាងស្រែកយំទាំងឈឺចាប់ជាមួយមុខរបួសជាខ្លាំង

ពូតូចសំណព្វចិត្ត(ចប់)Where stories live. Discover now