ភាគ40: មើលទៅគួរឲ្យ អាណិតខ្លាំងណាស់

951 63 9
                                    

     ថេយ៉ុងបានចេញពី ប្រលានតែម្នាក់ឯងដោយគ្មានអ្នកណាដឹង ព្រោះពេលមកយូឃឺនាយបានសុំអ្នកស្រីសារីនាំដើរលេងពីបីថ្ងៃឯណោះ ដូច្នេះហើយទើបក្រុមគ្រួសារខែនដូពុំបានដឹងរឿងនាយតូចមក ប្រទេសកូរ៉េបើពួកគាត់ដឹងតែមកតាមរកហើយនាំទៅវិញ។

     " បើខ្ញុំទៅរកគាត់អាចនឹងមានអ្នកឃើញហើយ " មកដល់ខនដូភ្លាម អីដែលគេនឹកនោះចង់ជួបនាយក្រាស់មុនទេ តែមិនអាចពិបកាននឹងទៅជួបខ្លាំងណាស់ អញ្ចឹងមានតែតាមមើលគាត់ពីក្រោយស្ងាត់ៗ បើមានឪកាសចាំចូលទៅរកតែម្ដង មិនគិតយូរនាំតែហត់ គេក៏ប្រាសខ្លួនគេងនឹងពូកបិទភ្នែកសំងំគេងយកកម្លាំង។

•ព្រឹកបន្ទាប់

     " តើគាត់ទៅណាហ្នឹង? " ថេយ៉ុងពួនក្បែរឡានពេលឡាននាយចេញមកនាយតូចក៏លើកចញ្ចឹមឆ្ងល់ផ្លូវនេះមិនមែនផ្លូវទៅក្រុមហ៊ុនឯណា តើគាត់ទៅណា?មិនចាំយូរទេ ថេយ៉ុងចូលឡាន តាក់ស៊ីប្រាប់អ្នកបើកឲ្យគេបើកតាមឡានខាងមុន។

     ចុះមកដល់មុខផ្ទះធ៏ធំ ស្គឹមស្កាយតាមមើលក៏អ្នកមានមិនធម្មតា ឡាយខ្មៅរលាងចាំងបរងបើកភ្លាមឡានក៏បើកបត់ចូល វាកាន់តែធ្វើឲ្យងេយ៉ាងកាន់តែមានចម្ងល់ ហេតុអីក៏មកទីនេះ តែគេនៅតែចាំមើលបន្តចង់ដឹងគាត់ចេញមកវិញពេលណា មួយស្របក់ក្រោយមកឡានក៏បានបើកចេញមក ថេយ៉ុងគេនៅតែបន្តតាមមើល។

     " នេះ! " នាយតួចបើកភ្នែកធំៗ ភ្ញាក់ផ្អើលសុខៗមានមនុស្សស្រីចុះពីឡានពូតូចរបស់គេមក។

     " កុំឲ្យយើងដឹងឲ្យសោះថានាងជាស្អីនឹងនឹងគាត់... " ថេយ៉ិងមើលដំណើរពួកគេទាំងពីដើរចូលក្នុងហាងអាហារដោយដៃក្ដាប់ ខឹងសម្បាសិងតែផ្ទុះកែវភ្នែកក្រហមដូចភ្លើងកំពុងឆេះ គេចុះនឹងបានឲ្យលុយអ្នកបើកមុននឹងចូលទៅតាមកករោយដោយបិទម៉ាសពាក់វែនតាកុំឲ្យពូគេបានឃើញ គេចូលទៅអង្គុយតុជាប់នឹងពួកគេបែរខ្មងទៅម្ខាងចាំស្ដាប់ថានិយាយអ្វីខ្លះ។

     " មកជាមួយខ្ញុំបងកុំធ្វើមុខក្រម៉ូវអីគួរតែរៀនញញឹមខ្លះ កុំធ្វើដូចគេចាប់បង្ខំឲ្យបងដើរជាមួយខ្ញុំ "

     " នាងដឹងក្នុងចិត្តហើយ មិនបាច់ខ្ញុំនិយាយទេ " មុខមាំធឹងត្បកទៅនាងវិញម៉ាត់ៗ បើមិនត្រូវប៉ានាយបង្ខំឲ្យនាំនាងដើរលេងទេក៏គេមិនមករវាលជាមួយដែរគ្រាន់តែនៅជិតនាងមួយនាទីគេធុញសិងតែឆ្គួតហើយ

ពូតូចសំណព្វចិត្ត(ចប់)Where stories live. Discover now