စိန်ပန်းတို့အားသက်သေတည်ရျ်
အပိုင်း (၁၈)
တစ်စ်နှစ်ခန့်အကြာ.......။
စိန်ပန်းတွေရဲရဲနီနေသည့်ရွာလမ်းကလေးဟာ အဝေးကပင် လူကိုအမောပြေစေသည်။ရဲရဲနီနေသည့်စိန်ပန်းများအားလှမ်းမြင်လိုက်ရသည်နှင့်ရင်ထဲတွင်ကြည်နူးစိတ်နှင့်အတူ နှစ်လနီးပါးမတွေ့ရသည့်သူအားတွေ့ရတော့မည်ဆိုတော့ စိတ်လှပ်ရှားမိသည်။အရင်က ဖုန်တထောင်းထောင်းထသည့်လမ်းကလေးဟာအခုတော့ ကွန်ကရစ်လမ်းကလေးဖြင့်ဣန္ဒြေရနေချေပြီ။တစ်ချို့ကိုင်းတွေကတလင်းပြင်ဖြင်နေပြီး တစ်ချို့ကိုင်းတွေထဲမှာတော့ ပြောင်းဖူးပုံများအားမြင်တွေ့ရသည်။ဒီရွာကိုထားခဲ့ရတုန်းက စိမ်းစိုနေသည့်ကိုင်းကွက်တွေဟာအခုတော့ ခြောက်သွေ့နေချေပြီ။အရွက်တို့သာရှိသည့်စိန်ပန်းတို့မှာလည်း ရဲရဲနီနေခဲ့ပြီ။ဘာတွေဘယ်လောက်ပြောင်းပြောင်း၊မပြောင်းလဲသွားတာတော့ သွဲ့ရဲ့ ရင်ခုန်သံသာဖြစ်ပေမည်။
"အစ်မ"
"လမ်းမှာအဆင်ပြေခဲ့ရဲ့လား"
"ဟုတ်ကဲ့ပြေတယ်အစ်မ၊ လာလေ သွဲ့ဆိုင်ကယ်ပေါ်"
သွဲ့နောက်တွင်ထိုင်ပြီး သွဲ့ခါးအားဖက်ကာပါလာသည့်အစ်မ။ဒီနှစ်မေမေက သွဲ့အတွက်ဆိုင်ကယ်တစ်စီးဝယ်ပေးတာကြောင့် ရွာအားဆိုင်ကယ်ယူလာခဲ့တာပင်။
"အစ်မနောက်ကလိုက်နေကျဆိုတော့ ဒီတစ်ခါရွာပြန်လာရတာတစ်မျိုးပဲသိလား"
"လေပေါစရာ လူမရှိတော့လို့မလား"
"အစ်မကလည်း၊ ငြိုငြင်တာလား"
"ဟား...စတာပါ၊ပြောပါ ပြောပါ။အပြိုင်ပြောမဲ့အိခိုင်တို့လည်းအိမ်မှာရောက်နေပါတယ်"
လမ်းတစ်လျှောက်နှုတ်ဆက်သူများအားပြန်လည်နှုတ်ဆက်ရင်းဆိုင်ကယ်အားဂရုစိုက်မောင်းရသည်။မြို့မှာမောင်းနေကျဆိုပေမဲ့ ရွာမှာကျအခုမှမောင်းရတာမလို့ထိန်းရခက်သည်။
"သွဲ့ပြန်လာပြီ...။ဘာမုန့်ပါလဲဟေ့"
"ပါတယ် ပါတယ်"
"သွဲ့ တို့မှာတာရောပါလား"
"ဟင်!မအိခိုင်ဘာမှာလို့လဲ"
ČTEŠ
စိန်ပန်းတို့အားသက်သေတည်ရျ်
Fantasy"ဟောဒီ့စိန်ပန်းတွေကိုသက်သေတည်ပြီးပြောမယ်။ပန်းသွဲ့မိုးကို ဒေါ်မြသွေးခက်က အရမ်းကို ချစ်မြတ်နိုးရပါတယ်"။
