Ellerine çiçek değil, silah yakışıyor Roseanne Park. Kalbindeki saf nefret bedenini usul usul ele geçirirken durma, haddini aş ve Tanrı ile aynı tahtta oturan biricik sevgilinin yanına yerleş.
010222 - for @jeonlxy
「written by eosselini」
(Son zamanlarda üst üste bölüm atıyorum lütfen başlamadan önce bir önceki bölümü okuduğunuzdan emin olun çünkü bu bölüm kitabın en önemli bölümlerinden biri.
Birkaç bölümdür çok fazla küfürlü konuşma var ve bu devam edecek, rahatsız oluyorsanız affoluna.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Altımdaki beden yalvarıyordu durmam için.
Hırsla attığım yumruklar yüzünü kandan tanınmaz hâle getiriyorken durmuyordum, her vuruşum bir öncekinden daha sert ve acımasız oluyordu.
Kanla kaplanmış tenine olan vuruşlarım bir miktar kanın yüzüme ve takım elbiseme sıçramasına sebep oluyordu, umursamadım.
"Yalvarırım dur!" diyerek dakikalardır kurduğu cümleleri yineledi.
O konuştukça hırslanıyordum, yumruk atmayı bırakıp yerimde doğruldum, yerde iki büklüm olmuş şekilde acıyla kıvranan bedenin karnına tekmeler atmaya başladım.
Ağzından kan kusmaya başladığında, beyaz gömleğimin yanında pantolonum ve ayakkabım da kirlenmişti.
Durmadım, kandan tanınmayan yüzüne de tekmeler savurmaya başladım.
Gözüm dönmüştü, durmadan sesli küfürler ediyordum, kendimi daha çok hırslandırıyordum.
Her tekmemde yerde savrulan beden hareket etmeyi bıraktığında durdum.
Acıdan bayılmış olmalıydı, alayla güldüm.
"On dakika bile dayanamadı piç herif." Yüzümdeki kanları elimin tersiyle silerken, bayılmış olan bedene son bir tekme atıp hemen arkamda duran koltuğa oturdum, beklemeden geriye attım başımı.
"Polo!" diyerek gözlerim kapalı bir şekilde seslendiğimde, ayak seslerinden anlayabilmiştim yanıma geldiğini.
"Bu da bayıldı," dedim sinirle. "Yenisini getir." Sabırsızlığım sesime de yansımıştı.
"Efendim hepsini dövdünüz, bu son adamdı." dediğinde gözlerimi aralayıp döndüm ona.
"Bu kadar mıydı yani?" Başını aşağı yukarı sallayarak onayladı.
"Diğerlerini Alice öldürmüş zaten, onun öldürmediği 4 koruma vardı sadece, onların da hepsini öldüresiye dövdünüz." Duyduğum isimle kasılmıştı bedenim.
Alice... Tanı şahidim o kızı öyle bir hâle getirecektim ki, ölmek için yalvaracaktı bana.
İki gün geçmişti o sikik planlarının üstünden, iki gün önce Roseanne benden kaçmıştı.
Alice elini kolunu sallayarak girebilmişti resmen evime, iki korumamı öldürmesi gerekmişti yalnızca, kalanları onu fark etmemişti bile.
Bu aptal hatayı yapan ve ardından evden kaçan korumalarımı bulabilmiştim, sabahtan beri eziyet ediyordum durmadan, öldürmek dışında her türlü acıyı yaşatıyordum onlara.
