Ellerine çiçek değil, silah yakışıyor Roseanne Park. Kalbindeki saf nefret bedenini usul usul ele geçirirken durma, haddini aş ve Tanrı ile aynı tahtta oturan biricik sevgilinin yanına yerleş.
010222 - for @jeonlxy
「written by eosselini」
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jeon Jungkook'un Bakış Açısından;
Aylardır hayatımı bir gün bitecekmiş gibi değil de, bir gün gerçek anlamda başlayacakmış gibi yaşıyordum.
Sebebi yaşadığım hayal kırıklıkları olmuştu.
İnsanlara alışılmışın dışında gelen şeylerin benim normalim olması rahatsız hissetirmese de canımı yakacak dereceye gelmişti.
Ömrüm boyunca üzen, acıtan taraf olmuştum ben.
Yeryüzünün en kirli günahlarını ibadetim bellemiştim uzun bir süre, kendimce bir taht kurmuştum ve asla yıkılmaz sanıyordum olacaklardan bi'haber.
Roseanne Park hayatıma girince sarsılmaz sandığım tahtımı yıkmakla kalmamış, zihnimde yer edinmiş olan tüm doğruları da altüst etmişti.
Onun yüzünden bir anda üzülen tarafta buluvermiştim kendimi, can acıtan değil canı acıtılan olmuştum.
O benim her anlamda yeniden doğuşum olmuştu.
İyi kötü her hissi ilk kez tatmamı o sağlamıştı.
Birçok kez hayal kırıklığına uğramıştı beni. Bu hayal kırıklıklarının bir gün yok olacağına dair geleceğe iyimser bakmayı asla kesmemiştim ve durum bu hale gelmişti.
Kötü haldeydim, dediğim gibi, hayatım bir gün yeniden başlayacak diye hevesle bekler olacak kadar kötü haldeydim.
Onun bazı sözleri benim için her bıçaktan daha keskin, her zehirden daha can yakıcıydı.
Kimse onun kadar yakamazdı benim canımı, muhteşem hızla kalbime saplanan bir kurşun dahi.
Durum buyken ayrıldığımız gün söylediği ağır sözlerin tesiri altında haftalarca kalmam kaçınılmaz olmuştu.
Yalnızca birkaç saat dahi görmesem özleminden delirdiğim sevgilimi kırk beş gündür görmüyordum.
Elbette ne yaptığından, nerede olduğundan bi'haber değildim. Evden çıktığı zaman atacağı her adımla ilgili beni bilgilendirecek olan çok sayıda adamım vardı bulunduğu konutun çevresinde.
Gel gör ki haftalarca tek bir heyecanlandırıcı haber almamıştım o adamlarımdan, Roseanne hiçbir şekilde evden çıkmıyordu.
Evini adamlarıma izletmek ayrılığımızdaki konuşmama çok ters bir hareket olarak kalmış olsa da, konu Roseanne iken dengesiz davranmam çoktan normalleşmişti benim nezdimde.
Tüm bunlara rağmen ayrıldığımız gün söylediğim çoğu şeyin arkasındaydım. Ona sunduğum bu sonsuz sevgi elbette bir gün kötü şeylere sebep olacaktı ve olmuştu da.
