Governor's Daughter

Prologue

Prologue

"

ANAK?"

I quickly stopped reviewing my newly edited novel when I heard my mother's voice.

Tumayo ako para pagbuksan ito ng pinto.

I immediately saw my mom. There she is, still looking stunning as always.

"Kyra,manang Lourdes told me that you haven't eaten. Anak naman..."puno ng pag-aalala ang boses nito habang humahakbang papasok sa aking kwarto.

I made a small laugh and tangled my arm onto her.

"Si mama talaga, I'm still full and look at my fridge oh."tinuro ko ang maliit kong fridge dito sa kwarto.

“Ang daming pagkain.”I continued but she just shooked her head and held my hand.

"Hindi pwedeng puro malalamig na pagkain na lang,halika sa kusina. I cooked a healthy food,kumain ka ng marami.”she said and I quickly nodded while following her.

"TAKE CARE OF YOURSELF THERE."

I hugged my mom tightly when I already saw the van.

I'm going to baguio to present my newly worked. The novel na ilang buwan ko ring sinulat.

Isa kasi akong writer.

Nagsusulat ng mga kwentong may sari-saring istorya.Ang mga unang librong na release ko ay magaganda naman at nagkaroon ng magandang impression sa mga tao kaya sumikat. Now, I'm excited and also nervous to present this to the management.

Hinawakan ko ang kamay ni mama.

"Keri ko na to ma,thank you."

Ngumiti ito at ng tumigil na ang itim van sa harapan ng bahay namin ay muli ko itong niyakap.Mami-miss ko talaga si mama.

She's one of my inspiration sa bawat kwento kong sinusulat. I love how she support me sa mga daang tinatahak ko.

Though matagal ng wala si papa, I'm still thankful that my mom was always there.

Kinuha ko ang bagahe ko saka nagpatulong sa driver at sa huling pagkakataon ay sinulyapan ko si mama.Nakangiti ito pero may ilang takas ng luha sa kaniyang mga mata.

Nakonsensya tuloy ako. Siguradong mabobore na naman siya rito sa bahay.

Bago makaalis ang van ay kinawayan ko ito.

SA PAGDAAN ng oras ay naging maayos naman ang byahe namin kasama ng ibang pasahero rito sa van.

But suddenly a heavy rain came.

I haven't heard news na magkakaulan ng ganito kalakas. Panay kidlat pa.

But suddenly lumiwanag ng sobra at gumewang ang sasakyan. Napahawak ako sa gilid ng kotse at tinakpan ang mata ko dahil sobrang liwanag sa harap.

The van went wild. Gumegewang at sobrang bilis. Parang may humahabol. Hindi ko narin makita ang mga kasama ko.

Ngunit ang nakakagulat ay ang librong hawak ko ngayon. Lumiliwanag ito at kumikinang.

Reminiscence Of Us.

Ang nobelang balak ko sanang ipresenta.

Istoryang tungkol sa dalawang nag-iibigan sa isang mundong puno ng hinanakit.

Pero mukhang huli na ang lahat.

Sa huling pagkakataon bago ako mawalan ng malay ay nakita kong papunta na ang kotse namin sa isang bangin.

"KAILAN KAYA GIGISING ANG SENORITA?"

"Ang dapat mong tanong ay kung magigising paba."singit ng babaeng katulong habang nakatunghay sa senyoritang mahimbing na nakahimlay.

"Napaka-sama talaga ng iyung ugali ngunit may punto ka naman,Wena."at humagikhik silang dalawa.

Hindi nila napansin ang pagkunot noo ng binabantayan dahil sa hagikhikan. Minulat nito ang kaniyang mata at napapikit sa silaw ng mga magagarbong ilaw sa silid.

Ilang sandali ay bumangon ito na kinagulat ng dalawang katulong. Nakabukas pa ang kanilang bibig habang di naman maiwasan ng babae na taasan ito ng kilay.

"Anong tinitingin-tingin niyo riyan?"masungit na tanong ng babaeng si kyra sa dalawang umistorbo sa tulog niya.

Bagama't hindi pa napoproseso sa isip niya ang pangyayari.

Napakurap naman ang dalawa at mayat-maya ay nagsitakbuhan palabas sabay sigaw.

“Ang senyorita ay gising na!”

Napakunot naman ng noo si kyra sa pangyayari. Doon siya nagtaka.

Nasa hospital ba ko?

Isip niya at tiningnan ang paligid. Agad siyang napailing at hinawakan ang ulong kumirot.

Ibang-iba kasi ang estruktura ng silid. Halos ginto ang kulay at magarbo ang silid. Vintage style rin.

Mas lalo siyang nagtaka.

Napatingin din ito sa suot niyang katulad ng mga damit na suot ng dalawang narito kanina ngunit mas makinang at halatang high quality bagay na ibang-iba sa hospital gown.

Kasabay ng pagsakit uli ng ulo niya ay ang pagpasok ng isang makisig na lalaki.

Sa kabila pa nito ay tuluyan siyang napatigalgal ng lumapit ito sa kaniya at kasabay noon ang pagbigkas ng ngalan ng karakter niya sa nobela.

"Kaideia Avila Lavirro,my daughter."malalim ang boses nito na nagbigay ng kilabot sa buong pagkatao ni kyra.

Tuluyan na siyang hindi nakapagsalita at napatulala na lamang sa mga nangyayari.

Abangan ang susunod ;)