𝗕𝗔𝗕𝗬
YUIJI MOIRA VERDIN POV
“Knight, pwede ba tayong mag usap?” Tanong ko, mahihimigan mo ang pagmamakaawa sa boses ko.
Gusto ko na talaga kasi siyang makausap!
Simula kasi nong iniligtas niya ako don sa Mr Vaz na yon hindi niya na ako kinausap pa.
Ewan ko pero ramdam kong iniiwasan niya na ako.
“I'm busy” Usal nito at nilagpasan ako.
'𝑰'𝒎 𝒃𝒖𝒔𝒚?' 𝒔𝒆𝒓𝒊𝒐𝒖𝒔𝒍𝒚? '𝒚𝒂𝒏 𝒏𝒂 𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒍𝒂𝒈𝒊 '𝒚𝒐𝒏𝒈 𝒔𝒊𝒏𝒂𝒔𝒂𝒃𝒊 𝒏𝒊𝒚𝒂 𝒌𝒂𝒑𝒂𝒈 𝒔𝒊𝒏𝒂𝒔𝒂𝒃𝒊 𝒌𝒐𝒏𝒈 𝒈𝒖𝒔𝒕𝒐 𝒌𝒐 𝒔𝒊𝒚𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒌𝒂𝒖𝒔𝒂𝒑!
Wala naman tuloy akong nagawa kundi ang hintayin siya.
—
GABI na at ilang oras na ang lumipas at nakaupo ako ngayon dito sa gilid ng labas ng opisina ni knight.
Napapansin ko kasing pagkauuwi niya galing sa company nila dito siya sa opisina ng mansion dumidiretso.
Nakayuko ako at yakap yakap ang dalawang tuhod.
Iniisip ang naging buhay ko sa puder ni knight, masasabi kong masaya naman dahil nandito did 𝑩𝒆𝒕𝒕𝒚, yong 𝒎𝒂𝒈𝒌𝒂𝒎𝒃𝒂𝒍 at... Si 𝒌𝒏𝒊𝒈𝒉𝒕.
Kahit minsan hindi ko maintindihan ang ugali nito, bipolar kasi.
“What are you doing here?”
Agad akong nag angat ng tingin ng marinig ko ang boses na iyon at doon nakita si knight na seryosong ng nakatingin sa'kin.
“It's almost 10 in the evening, why are still awake? And what are you doing here?” Malamig na tanong nito na nagpatayo sa akin.
“G-gusto kitang makausap”
Pinagtaasan ako ng kilay .
“What is it?” Binuksan nito ang pintoan ng opisina at pumasok sa loob, sumunod ako.
Ni-lock niya naman ang pinto at nilagpasan ako.
“Tungkol i-ito kay Mr. Vaz gusto ko lang mag thank you sa pagliligtas mo sa'kin” ngumiti ako kahit nakatalikod ito sakin
“That's all?” Hindi ako nakakibo sa tanong nito dahil may Isa pa akong tanong na gustong gusto kong malaman ang sagot.
“Kong wala ka ng ibang sasabihin pwede ka ng umalis” Kumirot ang puso ko dahil sa lamig ng pakikitungo nito sa'kin “Marami pa akong trabahong gagawi—”
“—Bakit mo'ko iniiwasan?” Pagpuputol ko dito.
Nilingon niya naman ako. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko ng mag tama ang mga mata namin “D-did I do something wrong?” Tanong ko pa.
“Wala”
Napamaang naman ako sa sagot nito.
“Wala? Pero bakit mo ako iniiwasan? Bakit biglang lumamig ang pakikitungo mo sa'kin?!” frustrated kong tanong.
Hindi ko na kasi alam kong bakit siya gan'yan!
“The 𝒇*𝒄𝒌 Moira?” he sarcastically laugh “What do you want me to do? Act like a good person to you? Act like I really care for you? Damn! Did you fucking forgot that I'm your 𝒌𝒊𝒅𝒏𝒂𝒑𝒑𝒆𝒓?”
Natigilan ako sandali pero nakabawi din ako kaagad.
“Yes! You are my kidnapper but that doesn't mean na masama kana, niligtas mo ako kay Mr. Vaz! Kaya alam k—” Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng pinutol niya ito.
“—Fuck! Kaya kita niligtas dun kasi gusto ko ako mismo ang magpahirap sa'yo!” Nanlumo ako dahil sa sinabi nito.
Gusto niya s-siya 'yong mag pahirap sa'kin? Bakit?
Napailing ako may namumuo ng luha sa mga mata ko.
“H-hindi 'yan totoo!” Sigaw ko.
“You know what moira, Hindi ko siya hinayaan na galawin ka kasi gusto ko ako lang” Nagsimula na ito humakbang papalapit sa'kin kaya napaatras naman ako.
H-hindi!
Napatalikod ako sa kan'ya at tatakbo na sana papalapit sa pinto ng may nga brasong pumulupot sa bewang ko.
“Ako lang dapat” Naramdaman ko ang hininga nito sa tenga ko “I want to 𝒇𝒖𝒄𝒌 you so 𝒇𝒖𝒄𝒌𝒊𝒏𝒈 𝒉𝒂𝒓𝒅” Nakaramdam ako ng malagkit na bagay sa batok ko at doon ko nanopagtanto na dila niya pala ito.
“Do you understand?” Nanindig ang balahibo ko ng maramdam ko ang ang paghawak ng isa niyang kamay sa hita ko.
Hinaplos niya ito pataas.
Hindi ko na napigilan ang mga luhang nag uunahang lumandas sa pisnge ko.
“Knight T-tama na, please..” Umiiyak kong Pakiusap.
Ayuko ng ganito!
Naramdaman kong lumuwag ang pagkakahawak nito sa'kin kaya kumalas ako sa kan'ya at pumunta sa sulok at doon nag susumiksik.
Hindi naman ako makakalis dito dahil nakalock na pala ang pinto.
Napahagulhol ako ng iyak habang yakap yakap ang tuhod ko.
“W-what did I do? 𝑫𝒂𝒎𝒏!” Napatingin ako kay knight ng magsalita ito.
Para ba itong nataohan sa ginawa niya.
Nangtumingin ito sa'kin ay nag tama ang aming mga mata, kumabog ng malakas ang puso.
Lumapit ito sa'kin kaya nataranta ako dahil sa takot.
Nagulat ako ng lumuhod ito sa harapan ko at niyakap ako ng mahigpit.
“I'm sorry..”
Sunod sunod na tumulo ang luha ko dahil sa sinabi nito.
“Fuck! I'm so sorry!” Mas humigpit ang yakap nito sa'kin “Hindi ko kayang sundi ang sinabi mommy h-hindi kita kayang saktan, damn!”
Parang bumalik 'yong knight nakilala ko.
Humiwalay ito sa'kin at iniharap sa kanya ang mukha ko.
Marahan nitong pinunasan ang mga luha ko sa pisngi.
Hindi ako nakaimik dahil sa sinabi niya kanina at mas lalo akong hindi makapagsalita ng magsalita ulit ito.
“I shouldn't done that to you, 𝒃𝒂𝒃𝒚..”
END OF CHAPTER 38
NOTE: AS YOU CAN SEE BABIES NAGAWA LANG YON NI KNIGHT KAY YUIJI DAHIL SA MOMMY NITO SO HWAG NG MAGTAKA KONG BAKIT BIGLANG NAG BAGO ANG UGALI NI KNIGHT BIGLA.
AND one more thing! Sorry kasi natagalan ako mag update!
Please lang sana wala akong mabasang kahit na anong pangit na comment kesyo 'bakit ang iksi?' 'bakit ang tagal mag update?'
*BAKIT ANG IKSI?
—KAYA MAIKSI kasi gusto ko? Trip ko lang! (Charizz) Pero babies sa totoo lang kahit anong piga ko sa ulo ko hindi ko mapapahaba na dahil sa daming activities na gagawin ko (Kasi college na ako mga be!) Intindihin niyo naman si pandesal kasi ako, always ko kayong iniintindi! Kahit na wala ng time gumawa ng update, gumawa parin ako dahil alam kong hininhintay niyo to kaya sana, intindihin niyo din po ako.
*BAKIT ANG TAGAL KONG MAG-UPDATE?
—Kasi nga hindi lang ako writer I'm also a fucking student!
Grabe na kasi 'yong mga comment ng iba kong maka pag command ng 'next' parang ang dali lang, tkss!
But thank you for those readers na kayang maghintay at patuloy na naghihintay! STAY TUNED BABIES!
