Küçük yaştan Eroğlu konağında yaşayan Güneşin tek hayali Harun Eroğlu olmuştur yıllarca. Bir gün kader onun yüzüne güler ve bu hayalini gerçek kılar. Eroğlu konağına gelin gider...Ama her şey hayalettiği gibi değildir.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🌙☀️
Aradan geçen bir saatin sonunda ortalık yavaştan dağılmıştı. Başımdaki şalımı omzuma atmış akşam yemeği yerken İnci dışında evin bütün üyleri masa başındaydı.
En başta Gümüş hanım oturmuştu, sağ tarafta Berzan ve ben ,sol tarafta ise Harun vardı.
Harun tam önümdeydi lakin başımı kaldırıp yüzüne bakmıyordum bile. Bundan sonra da bakmazdım asla. Haruna olan sevdama evlendiğim gün değil onun başkasını sevdiğini öğrendiğim gün son vermiştim.
O yüzden Berzanla evlendiğim zaman aklımın ucundan dahi geçmedi Harun, geçmeyecekti bir daha da.
Annemin hazırladığı salatalıktan bir kaşık daha alıp çatalı yere bırakarak peçeteyle ağzımı sildim.
" Doydun mu ?"
Berzanın sorusuna karşılık başımı salladım sessizce.
" Ne yedin ki ?"
" Aç hissetmiyorum kendimi" diye kibarca itiraz edip dirseklerimi masaya koyup diğerlerinin bitirmesini bekledim.
Şaka gibiydi , yemek yerken salondan bile geçmeme izin vermeyen kadınla bu gün aynı masa başında oturuyordum. Şimdi bu saatlerde yemeğimi bitirmiş odamda kitap okuyordum. Düzeninin bozması da zordu insanın, alışmak kolay değildi bu kadar kısa sürede böyle bir değişikliğe.
Harunla ara sıra çarpışan bakışlarımızdan duyduğum rahatsızlıkla sandalyemi geri çekip ayağa kalktım yavaşça.
" Ben doydum"
" Nereye ?"
Gümüş hanımın sorusuna karşılık "odama " dedim saf gibi.
" Sana herkes kalkmadan yemek masasından kalkmaman gerektiğini öğretmediler mi kızım?"
Asabi çıkan sesine karşı nazikçe karşılık verecekken benden önce davrandı Berzan.
" Onun evde ilk günü olduğunu unutuyorsun galiba"
" İlk günle alakası yok bu durumun"
" Üstelik yorgun" dediğinde ters ters yüzüne baktı Berzanın. Bu gece kazadan sonra ilk defa Berzan da oturmuştu sofraya.
" Abim doğru söylüyor anne"
Harun önce annesine ardından önünde oturan abisine döndü. " Birkaç saat önce evlendi onlar"
" Duyanda davullu zurnalı düğünden çıktı sanacak"
Son sözünü söyleyip elindeki çatalı masaya sert şekilde bırakıp ayağa kalktı. "Sabahtan evin içinde boş-boş dolanmak dışında bir şey yaptığı yok"
