Küçük yaştan Eroğlu konağında yaşayan Güneşin tek hayali Harun Eroğlu olmuştur yıllarca. Bir gün kader onun yüzüne güler ve bu hayalini gerçek kılar. Eroğlu konağına gelin gider...Ama her şey hayalettiği gibi değildir.
Selam kelebekler ben geldim🤍 Sizi seviyorum...Çok seviyorum 🤍 Vee iyi okumalar diliyorum 🌷
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mide bulantısından ve kusmaktan güçsüz düşen bedenimi en son Berzan almıştı kucağına. Beni arabasına koyup hastaneye getirmesi sürecini hayal mayal hatırlıyorum. Onun yanı sıra annem , Gümüş hanım ve Harunda gelmişti. Bu durumu artık fazla yaşadığımdan bu sefer kucağına aldığı gibi arabaya götürmüştü beni.
Tecrübesiz ve cahil biri değildim. Korktuğum şeyin başıma gelmemesi için başımı annemin göğsüne koyup yol boyunca hamile olmamak için dua etmiştim Allah'a.
Her midesi bulanan kişinin hamile olma düşüncesi saçmaydı ama ben evli ve kocasıyla hep temas halinde biri olduğumdan aklıma ilk bu düşünce geldi.
Onunla defalarca ilişkiye girmiştim ama kendimi ona fazla kaptırdığımdan korunma düşüncesi anca işimiz bittikten sonra aklıma geliyordu. Bazen hiç gelmiyordu.
Gümüş hanım hakkımda bazı yorumlarda işte bu yüzden haklıydı. Çocuk gibi davranıyordum bazen, sonrasını düşünmeden haraket ediyordum.
Yatakta oturur vaziyette doktorun gelmesini beklerken içerde Berzan,annem ve Gümüş hanımda vardı. Canan evde kaldı, Harunda dışarda sigara içiyordu.
Ortamda garip bir sessizlik vardı. Sanırım herkes benimle aynı düşüncedeydi.
Özellikle Berzan.
Onun baba olma yaşı gelmişti,ama yüzünde zerre tebessüm yoktu. Büyük ihtimalle benden kaynaklanan bir nedendi. Çünkü okulu bitirmemi ,elime mesleğimi almamı benden daha fazla isteyen oydu.
"Daha iyi misin kızım?"
Annemin sorusuna karşılık ağır ağır salladım başımı.
"İyiyim anne"
"Yaptığın yemekten zehirlenmiş olma ihtimalin var mı ,gelin hanım?"
Gümüş hanımın araya attığı lafı yutmadan derin bir nefes aldım. Lakin benim yerime yanımda oturan Berzan cevabını verdi annesinin.
"Bari bu durumda bir şey söyleme anne"
"Ne durumu ? Görende üzerinden tır geçti sanacak"
"Anne!"
"Tamam bir şey demiyorum" diye gözlerini devirerek sustu nihayet.
Doktorun müdahalesi sayesinde daha iyi hissediyordum. Aklıma gelen kötü düşüncelerdi böyle sessiz kalmama sebep olan.
Yaşımdan önce anne olmak istemiyordum. Karnım şişmiş durumda okulda bulunmak, herkesin gözünün üzerimde olması...bunun düşüncesi bile diken diken ediyordu tüylerimi.
Kendi düşüncelerimin arasında boğulurken bir anda kapının açılmasıyla hepimiz aynı yöne döndük.
Beyaz önlüklü, beyaz saçlı, yaşlı kadın doktor içeri girdiğinde yüzünde büyük bir tebessüm vardı.
Benim dışımda herkesi sevindirecek o haberi vermesinden korkarak sertçe yutkundum.
"Daha iyi misin güzel kız" diye başladı elindeki kağıtları masanın üzerine bırakarak.
"İyiyim" dedim mırıldanır şekilde. Kalbim göğüs kafesinden çıkmış gibiydi. Korku ve heyecandan saç diplerimin terlediğini hissediyordum.
"Adın Güneş Eroğlu değil mi ?"
Sorduğu soruya Berzan yanıt verdi.
"Güneş Eroğlu ,evet"
Doktorun Mardin'e yeni geldiği belli oluyordu Berzanı tanımamasından. Üstelik ömrü hastanelerde geçmiş biri olarak ilk defa görüyordum onu.
"O zaman doğru" dediğinde kaşları çatılan sadece ben olmadım.
Kadının yüzüne dik dik bakarken annem atladı konuşmaya."Ne doğru doktor hanımım? Kızım kötü bir şeyi yok değil mi ?"
Daha fazla gülümsedi.
"Kızınızın bir şeyi var "dedi gözlerini benim kızaran gözlerime çevirerek. "Ama kötü bir şey değil"
"O ne demek ?"
Gümüş hanımın sorduğu soruya karşı benden gözlerini çekmeden."Tebrik ederim Güneş hanım...Hamilesiniz!"
"Ne ?"
Berzanla aynı anda ağzımızdan kaçan nida odayı inletti bir an içinde.
"Hamile mi ?" Diye sordu Gümüş hanım sesindeki heyecanı belli eder tonda.
"Evet ,1 ay 2 haftalık hemde"
Yine bir geçiş bölümü ve yine ben. Akşama bölüm gelecek inşallah ♥️ Biraz oy ve yorum yapın lütfen ♥️
Ben bu tarz bölümleri geçiş bölümü altında tutuyorum. Sonra ardından o olay üzerinden uzun bölüm geliyor
