Küçük yaştan Eroğlu konağında yaşayan Güneşin tek hayali Harun Eroğlu olmuştur yıllarca. Bir gün kader onun yüzüne güler ve bu hayalini gerçek kılar. Eroğlu konağına gelin gider...Ama her şey hayalettiği gibi değildir.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sizi seviyorum 🤍
Bölüm şarkısı: Beni kendinden kurtar
Yazardan...
Güneşin yanından ayrılmak Berzan Ağa için hayatı boyunca yaşadığı en büyük zorluklardan biriydi. Gecenin bir yarısı düşüncelerden arınıp karısını izlemeye gidecekken o yatağı boş görmek başından kaynar sular dökmüştü.
Aramadığı yer kalmayan adam en sonunda dedesinin ismini bildiği için rastgele birine sorup bulmuştu evi.
Baskıcı bir adam değildi Berzan Ağa. Sinirliyken kırıcı olmuştu ama kendine gelmesi için birkaç saat yetmişti ona.
O meseleden sonra ne kadar affedilmesi kolay olmasada Güneşten özür dilemeye gelecekti ama Harunu görmek cin atına bindirmişti onu. Ne kadar saçma olduğunu anlasada Güneşi onun yanında görmek öfke kusturmuştu adeta.
Dün söylediği şeylerde o anın verdiği kızgınlıktan kaynaklanmıştı. Güneşini ne kadar sevdiğini sadece bir günün içinde koyduğu boşluğuyla anlamıştı.
Kendine kızgın mıydı? Evet! Ailesine kızgın mıydı? Daha fazla!
Makbule hanım başta olmakla diğer çalışanlarıda birkaç günlüğüne göndermişti evden. Koskoca konakta yanlız başına oturmuş karanlık salondan dışarıyı izlerken derin derin düşünüyordu.
Güneşe olan sevgisinin babasına verdiği sözün önüne geçmesine yanan vicdanı onun gidişiyle son bulmuştu. Ailesi ve yuvası arasında kalan adam mutluluk kaynağının Güneş olduğunu artık daha iyi anlamıştı.
Nankörlük yapmıştı ama nankör biri değildi. Öfkeliyken ağzından çıkan cümleleri ayarlamakta zorluk çekiyordu. Üstelik uzun zamandır biriken bir şeyler vardı içinde. Yinede Güneşe patlaması hiçbir şekilde hak vermiyordu kendisine.
Ayağı felç olduğu zamanlar dibinden ayrılmayan,ona kitap okuyup yemek yediren kızın ahı yavaş yavaş oturuyordu kalbine.
Onu bu dünyada ağlatacak tek kişi olmasına rağmen saatlerdir sayesinde kurumuyordu zavallı kızın gözleri.
Derin bir iç çekerek elinde tuttuğu şişeden bir yudum daha aldı. Fazla olmasada alkol kullanan biriydi Berzan Ağa. Sadece Güneş hayatına girdikten sonra rahatsız olmasın diye ara vermişti.
Bitirdiği kaçıncı kadehti bilmiyordu ama sarhoş olduğu akan gözlerinden belli oluyordu artık.
Kafası güzel oldukça daha fazla geliyordu aklına. Burnundaydı o mis kokusu ,sesi kulaklarında çınlıyordu.
