Küçük yaştan Eroğlu konağında yaşayan Güneşin tek hayali Harun Eroğlu olmuştur yıllarca. Bir gün kader onun yüzüne güler ve bu hayalini gerçek kılar. Eroğlu konağına gelin gider...Ama her şey hayalettiği gibi değildir.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sizi seviyorum 🌷
YAZARDAN...
"Neden bilmiyorum ama benim aklımda olan şüpheler geçmedi hala" dedi İnci bahçede dolanan annesinin yanında gezinirken.
Berzanın gitmesine tepki vermesede yaşlı kadının içi içini yiyip bitirmişti tüm gece. Canından çok sevdiği oğlu bir kız için annesini ve koskocaman konağı hiç düşünmeden terk etmesi alevlendiriyordu içindeki kibirli ateşi.
Güneşten zaten nefret ediyordu , ve artık onu Berzandan ettiği için daha fazla nefret ediyordu. Eğer oğlunun bir gün iyleşeceğini bilseydi o sarı kızın konaktan içeri adım atmasına izin vermezdi.
Bunca yıl dul haliyle,namus ve arıyla büyüttüğü yiğitini bir yer cücesine kaptırmıştı.
İlerleyen zamanlarda eğer bir erkek varis verirse Güneşi adam yerine koyacağını düşünüp duruyordu. Lakin genç gelinin bu başı dik halleri çileden çıkarıyordu Gümüşü.
Resmi bir açıklama yapmasalarda tüm Mardin biliyordu Berzan Ağa'nın artık evli bir adam olduğunu. Şimdi evi terk ettiği öğrenilirse milletin diline düşeceklerdi.
Gelmesini istiyordu Berzanın,ama pişman olarak gelmesini istiyordu. Annesini bu hayatta ona kalacak tek kişi olduğunu anlayarak gelmeliydi.
"Söylemeye korkuyorum anne, ama içimde tutamıyorum daha fazla-"
"Ne konuşuyorsun sabahtan?! "Diye lafını kesti Gümüş hanım yanındaki kırmızı montlu kızının.
Gevezelik ve iftira dışında bir şey bilmeyen İnci Güneşe takmıştı bugün kafayı. Abisine yandığı falan yoktu onun , sadece yaşadıklarının kuyruk acısını çekiyordu hala.
Evin tek kızı olmasına rağmen Güneşin gördüğü saygı ve sevgi yerinde kudurtmuştu onu.
Güneş onun gözünde her istediğinde yanına gelen bir hizmetçi kızıydı. Bugün Mardin'in en büyük adamlarından birinin...yani Berzanın eşi olmasını kavrayamayan tek kişi sadece Gümüş hanım değildi.
Evin en büyük odasında yaşaması,onlarla beraber sofraya oturması,en güzel kıyafetleri giymesi kubullenilemez bir gerçekti İnci için.
"Güneşten bahsediyorum" dedi İnci uzun çizmeleriyle önündeki karı kenara dağıtarak. "Kız abime büyü yapmış resmen...Berzan abim bu kadar kör olamaz"
Anlamsızca çattı kaşlarını Gümüş hanım.
"O ne demek?"
Annesinden her zaman çekinen kız anlık gelen bir özgüvenle başını kaldırdı yerden. Yanındaki kadınla gözgöze geldi bir anlık.
