Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
*** ** *
Güneş ışıkları perdelerin arasından süzülüp odayı aydınlatmaya başladığında ilk uyanan Jeongguk oldu. Kollarının arasındaki omegayı kontrol etti hızlıca.
Aslında planı güneş doğmadan omegayı yürüyüşe çıkartıp, gün doğumunu izletmekti. Laf arasında gün doğumunu izlemek istediğinden bahsetmişti.
Plan gayet güzel olsa da aptallık edip omegayı tetikleyecek şeyler yapmıştı bu yüzden deli gibi pişmanlık duyuyordu şimdi.
Kollarını sardığı minik bedenden onu uyandırmamaya dikkat ederek yavaşça çekti. Uzun bir süre sessiz sessiz ağladıktan sonra kollarında uyuya kalmıştı omega. Dinlenmeye ihtiyacı vardı.
Odadan da aynı şekilde sessizce çıktı. Kafasında düşünüp tarttığı şeyler bir sonuca vardığında üstünü değiştirip dışarı adımladı hızlıca. Omega uyanırsa diye not bırakmayı unutmamıştı.
~~
Omega notu okurken gri kanepeye oturdu yavaşça. Uyandığında bir süre olanları hatırlamış, Jeongguk'un önünde kriz geçirdiğini anımsadığında utanmıştı.
Kendini zar zor aşağı inmeye hazırladığındaysa boş bir ev bulduğu için birazcık üzülmüş olabilirdi, birazcık sadece.
Bir süre bekledikten sonra kapının açılma sesiyle yerinden fırladı hızla.
"Günaydın, biraz daha uyursun diye düşünmüştüm" Jeongguk gülümseyerek ona yaklaştığında Yoongi hızla karşılık verdi.
"Günaydın, bu kadar yetti sanırım"
"Kahvaltı birazdan hazır olur sen uzan istersen"
"Ben de yardım etmek istiyorum artık, listemde bu da var hem değil mi?"
Jeongguk onu onaylarken keyifle gülümsemeye devam etti.
"Hadi mutfağa o zaman kalk bakalım" Elindeki poşetle mutfağa yöneleceği sırada aklına gelmişti poşetin içindekiler. Omega aklını başından alıyordu resmen. Tekrar omegaya dönüp poşetin içinden çıkarttığı kutuyu uzattı.
"Neredeyse unutuyordum"
Kutuya meraklı gözlerle bakakaldı omega.
"Alsana"
Kutudaki parlak yıldızları incelerken elini uzattı heyecanla. Neydi ki bu? Sonunda açtığında yıldız şeklindeki küçük ledleri görmüştü. Zarar vermekten korkar gibi parmaklarının uçlarıyla dokundu.
Jeongguk elini kutunun içine uzatıp açma kapama tuşuna bastığında Yoongi büyülenmiş gibiydi. Kedi gözleri sonunda kadar açılmış yanmaya başlayan sarı ışığa bakıyordu şimdi.
"Çok güzelll"
"Beğenmene sevindim"
Yoongi gözlerini ışıktan çekip geri gelen merakıyla alfaya döndü.
"Güzelde, bununla ne yapacağız?"
"Yatak başlığına koyacağız, böylece karanlık seni bir daha korkutamayacak"
Beyaz teni yerini hoş bir kızıllığa bırakırken utançla gözlerini kaçırdı alfadan.
"Karanlıktan korkmuyorum, öyle oldu çünkü ben şey-"
"O yüzden mi ışığını söndürdükten sonra koşarak yatağına gidiyordun?"
Elbette tramvalarından haberdardı ancak şakaya vurmak ikisi içinde daha iyi bir seçenekti o an.
Yoongi minnetle gülümsedi, anlaşılmak ve değer görmek öyle güzeldi ki...
