¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
*** ** *
birkaç hafta sonra
Antremanlar etkisini zamanla gösterdiğinde Yoongi kendini çok daha iyi hissetmeye başlamıştı.
Şikayet etmeden, ona öğretilen her şeyi minnetle kabul ettiği birkaç haftanın sonunda istedikleri düzeye geldiğini hissediyordu.
Fiziksel olarak güçlenmesi un ufak olan özgüvenini de toparlamaya başlıyordu yavaş yavaş. Listesine attıkları her tik omuzlarından yeni bir yük alıyor gibiydi.
Öğrenme aşaması gayet iyi geçse de alfa omeganın gerçekten güçlendiğini pratikte de görmek istediğinden kendilerini oldukça tuhaf bir pozisyonda buldular.
Her zamanki gibi egzersizlerini yapıp öğle yemeği yiyeceklerdi ancak alfanın kafasında dönen fikirler çok daha farklıydı.
Omegaya arkadan yaklaşıp kollarını tuttu sıkıca. Kendini iyice yaslayıp kollarını kilit yaptı sert bir şekilde.
Yoongi şaşkınlıkla donakalırken Jeongguk hızlıca açıklama yaptı, yine bir aptallık yapıp omegasını korkutmak istemiyordu.
"Sorun yok güzelim, sadece pratik yapacağız. Yine de temasımı azaltabilirim tetiklenecek gibi hissediyorsan."
"S-sorun değil, iyiyim"
Haftalardır birlikte yaşadıklarından ve Jeongguk ona karşı her zaman oldukça anlayışlı olduğundan Yoongi ona yavaş yavaş alışmaya başladığını hissediyordu. Teması artık pek de sorun değildi.
"Gösterdiğim hareketleri hatırlıyorsun değil mi güzelim? Seni sıkıca tutacağım sen de tüm gücünü kullanarak ellerimden kurtulmayı deneyeceksin."
"Yapamam Jeongguk, zarar görebilirsin"
Korku, tanıdık bir histi fakat alışık olmadığı şekilde sarıyordu şimdi ruhunu. Jeongguk'un canını yakma düşüncesinin ona getirisi buydu.
"Yoongi! Gerçek hayatta öğrendiklerini kullanabilmen için bu gerekli, itiraz etme ve dediğimi yap."
"A-ama-"
Yeni bir itiraz gelirken Jeongguk omegayı susturdu. Başardığını görene kadar içi rahat etmeyecekti.
"Gözlerini kapat. Jeongguk olduğumu unut. Büyük kötü bir kurdum ben tamam mı? Kendini korumak için benden kurtulmalısın.
Gösterdiğim gibi kendini çevirip tüm gücünle kolumu bükmelisin"
"Kolun kırılabilir"
"Ne diyorsam onu yap, gözlerini kapat çabuk"
Yoongi iç çekerek gözlerini yumdu, itirazlarının işe yaramayacağını biliyordu.
Harekete geçecek gücü kendinde bulması uzun sürdüğündeyse Jeongguk yeni bir fikir attı ortaya.
"Gözlerini açma sakın.
Hayal et omega, Jeongguk tehlikede ve sen onu kurtarmak için önce benden kurtulmak zorundasın.
Zaman daralıyor, harekete geçmelisin bir an önce"
Yoongi içinde hissettiği tuhaf endişeyle titredi. Hayali bile kalbine bu kadar acı veriyorsa gerçek olsa nasıl hissederdi kim bilir.
Sonunda hareketi yapacak gücü bulduğundaysa kırılan kemiğin sesi yankılandı etrafta.
***
Jeongguk sol eliyle yemek yemeye çalışırken Yoongi dolu gözlerle bakıyordu alfaya.
"Biraz daha öyle bakmaya devam edersen küseceğim sana haberin olsun"
Yanaklarını ıslatan gözyaşlarını silip yerinde dikleşti omega, küsmesini istemiyordu.
"Kolunu kırdım Jeongguk, hala inanamıyorum resmen sana zarar verdim"
Alfa da yerinde dikleşirken göz devirmekten alamadı kendini.
"Yemekten sonra dönüşeceğim ve kolum tekrar sapasağlam olacak. Önemli bir şey değil ki bu.
Önemli olan senin kapasiteni görmekti ve emin ol gördüğüm şey çektiğim acıya değdi. Artık daha rahat hissediyorum çünkü kendini koruyabilecek kadar güçlendin."
Gururlu bakışlarla süzüyordu omegayı şimdi.
"Emin misin kısa sürede iyileşeceğine, ya iyileşmezse?"
"Yoongi, safkan alfayım ben güzelim. Sandığından çok daha güçlü bir kurdum var yani. Emin ol bir şeyim kalmayacak birkaç saate. İzin ver de yemeğimi yiyip gideyim dönüşmeye."
"O zaman ş-şey"
"Ney?"
Utançla yüzü kızarmaya başlarken zorlanarak da olsa konuşmaya çalıştı.
"Diyorum ki hani kırılan sağ kolun ya"
"Evet?"
"Rahat rahat yemek yiyemiyorsun"
Alfa soran gözlerle omegaya bakmaya devam etti.
"İstersen yemeğini yemene yardımcı olabilirim"
Sona doğru sesi kısıldığında Jeongguk gülümseyerek baktı karşısındaki adama. Öyle tatlıydı ki...
Yoongi kendini Jeongguk'un dizinde bulduğunda heyecanla titredi. Yüzü yavaş yavaş kızarmaya başlamıştı yeniden.
Jeongguk eline kaşığı tutuşturduğunda kendine gelebildi anca.
"Daldın"
"P-pardon"
Büyük bir gülümsemeyle karşılık verdi alfa.
"Rahatsız olduysan kalkabilirsin"
"S-sorun yok"
Yoongi kendine gelebildiğinde yemeğe uzandı hızlıca.
Kendini aptal gibi hissediyordu böyle dalıp gittiğinde ama karşısında böyle bir adam varken ve her hareketi midesinin kasılmasını sebep olurken dalıp gitmemek pek olası değildi.
Sonunda yemek yeme faslı bittiğinde Yoongi kaşığı bırakıp alfaya daha çok çevirdi bedenini.
Yüzlerinin arasında birkaç santim vardı şimdi.
Alfa omeganın dolu gözlerini yeniden gördüğünde iç çekti.
"Seni böyle gördüğümde kalbim binlerce parçaya ayrılmış gibi sızlıyor. İyi olduğumu söylüyorum inan artık güzelim"
