Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ကိုလန်ဘီယာကနေ ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း သူတို့အဖွဲ့လိုက်ညစာစားပွဲတစ်ခု သွားဖို့ရှိနေသည်... ကိုလန်ဘီယာမှာရက် ၄၀ ခန့်ကြာသည့် လျှိုဝှက်စုံစမ်းမှုတစ်ခုအောင်မြင်ခဲ့တာကြောင့် ကိုးရီးယားကိုပြန်ရောက်ရောက်ချင်းမှာပင် စားပွဲတစ်ခုနှင့်ဂုဏ်ပြုပေးဖို့စီစဉ်ထားသည်...
"ဒါတွေသိမ်းလိုက်ဦးမယ်... လူစုထားနှင့်..."
အင်္ကျီအောက်တွင်ခံဝတ်ထားသည့် ကျည်ကာကြောင့်သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ရှိရင်းထက်အနည်းငယ်ပိုပြီးတောင့်တင်းနေသည်... အင်္ကျီရဲ့အပေါ်တွင်တော့ သိုင်းကြိုးတစ်ခုဖြင့် စကားပြောစက်များ၊ သေနတ်နှင့် ဓားခပ်သေးသေးတို့ကိုထည့်ထားသည်...
ထိုပစ္စည်းတွေကိုပြန်ထားရန် ပစ္စည်းတွေချည်းသီးသန့်ထားသည့်အခန်းထဲသို့ သူ့နာမည်ကတ်ကို Scan ဖတ်၍ဝင်သွားလိုက်သည်... ပင်ပန်းထားတာများနေပြီမို့ ခေါင်းကိုဘယ်ညာချိုးကာ သေနတ်ကိုအရင်ဆုံးသတ်မှတ်နေရာတွင်တင်လိုက်သည်...
"Zeha? ပင်မအဆောင်အဦးရှေ့ကစောင့်မယ်..."
စကားပြောစက်ကနေ သူ့ကိုဆက်သွယ်လာ၍ ပြန်ပြောဖို့ခလုတ်ကိုအနှိပ်တွင် ထောင့်တစ်နေရာမှလှုပ်ရှားမှုတစ်ခု... လှုပ်ရှားသွားသည်က သူ့ကိုကျောပေးလျက် နေရာတွင်ကြို၍ရောက်နေသော သူတစ်ယောက်... ထိုသူက ဆုံလည်ကုလားထိုင်ကြီးပေါ်တွင် ကျောပေးထိုင်နေရာမှ ဖြည်းဖြည်းချင်းသူ့ဘက်ကိုလှည့်လာသည်...
လှုပ်ရှားမှုကိုမြင်လိုက်သည်နှင့် လက်ထဲမှာသေနတ်ပြောင်းဝ၏ဦးတည်ရာသည် ပြောင်းလဲသွားလေသည်...
"ဘယ်သူလဲ..."
သူ့ဘက်ကိုတည့်တည့်လှည့်မလာခင် ခပ်တိုးတိုးရယ်လိုက်သည့်အသံကိုကြားလိုက်ပြီး ထိုအသံနှင့်အတူရှင်းရှင်းလင်းလင်းပေါ်လာသည့်မျက်နှာက သူလက်ရှိအတွေးထဲမှာ အချိန်ပြည့်နေရာယူထားသောသူတစ်ယောက်ပင်...
YOU ARE READING
The Revenge Equation ☠
Fanfiction"လူတွေကကောင်းကင်ဘုံကိုတော့ရောက်ချင်ကြတယ်... ဒါပေမဲ့ ဘယ်သူမှမသေချင်ကြဘူး... ဘယ်လောက်ရယ်စရာကောင်းတဲ့ဟာသလဲ..." "An Eye For An Eye" #Myanmarsub
