Bölüm 9 (İTİRAF)

34.1K 1.7K 256
                                    

Medya: Miray


Ona karşı koymayı istesemde buna engel oldum. Çünkü şuan ciddi anlamda kendime inanamıyordum. Birkaç dakika kollarını bana sarmasına izin versemde daha sonra geri çekildim.

"Eve götürür müsün beni?"

Uçak harekete geçmişti ancak panik atak geçiriyor numarası yapıp uçaktan inmiştim. Hazırlanan raporlar işlemler derken biraz daha geç kalsaydım Demirel etrafına daha fazla zarar vericekti. Armiyle hazalı arkada bıraksamda Demirelin kapısını açtığı arabaya bindim. Daha sonra oda şoför koltuğuna bindi. Gözlerimi kapayıp eve kadar uyumayı tercih ettim.

***

Uyandığımda odamda yatakta uzanıyordum. Hemen yataktan kalktım. Demireli başımda görmeyi hayal etmiştim ama yoktu.

Hayır ben niye onu görmek istiyorum. Burada olmamasına sevindim.

Oda da bir iki tur attım. Banyoya girdim. Aynadan kendime baktım. Hiç kendime bakmıyordum. Bugün kendime bakmaya karar verdim. Sanırım Arminin dediği gibi yavaş yavaş hayata dönüyordum.

Demirel odamda ki eksiklikleri tamamlıyordu. Önce odama şimdi ise banyoya bir duvar saati koymuştu. Saate baktım. Akşam 7 olmuştu. Hızla banyoya girdim. Banyo yaptıktan sonra dolabıma gidip. Beyaz bir pantolon ve kırmızı göğsü v yakalı bir tişört seçtim. Elbiseleri yatağa koyduktan sonra tekrar banyoya girip saçlarımı kuruttum.

Gerçekten saçlarımı kesmeliydim. Tekrar hızla odama koştum. Tam banyodan çıkacakken popomun üstüne düştüm. Bir çığlık attıktan sonra hemen elimle ağzımı kapadım.

Korktuğum başıma geldi ve kapı hızla açıldı.

"Neyin var?"

Demirel endişeli bakışlarını önce bornozumda sonra yüzümde gezdirdi. Gözlerimi kocaman açıp tekrar çığlık attım.

"ÇIK DIŞARI!"

Bana deliymişim gibi baktı. Daha sonra yarım ağız güldü.

"Bir tarafını kırmış olabilrsin."

Ona ters ters bakarken bir yandanda bornozumu çekiştiriyordum. Hala kapının orada oturuyordum. Yanıma gelip kolumdan tutup beni kaldırdı.

Bir elimle kalçamı tutarken diğer yandan beni yatağıma götürmesine izin verdim. Saat 9da hazır ol bir davete gideceğiz."

"Ne daveti seninle bir yere geleceğimi düşünüyorsan yanılıyorsun."

"Gitmem gereken bir davet. Seninde benimle gelmeni istiyorum."

"Seninle cennete bile gelmem."

Ben dişlerimi sıkıp ona bakarken o gözlerini kısmıştı. Birden dişlerimi serbest bırakıp gözlerimi kaçırdım.Elini çeneme koydu ve kafamı kendine çevirdi.Daha sonra saçlarımı geriye attı.

Elini bornozuma atınca yumruk atmak için kendimi hazırladım. Fakat o hemen geri çekildi.

"İz kalmış."

tuttuğum nefesi bıraktıktan sonra.Yutkundum.

"Sayende..."

"Seni bir daha asla incitmeyeceğim başkasınında incitmesine izin vermiyeceğim."

"Sana baktığım her dakika..."

Elimi yumruk yapıp iki kez kalbime vurdum.

"Kalbim acıyor. Beni her dakika incitiyorsun."

"Miray zor biliyorum seni burada hapis tutmaman lazım ama unut geçmişi seni asla bırakamam ve üzmeyeceğim bundan sonra."

3 TATLI BELA(TAMAMLANDI.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin