3 TATLI BELA(TAMAMLANDI.)

Bölüm 31(Sezon Fİnali)

ARKADAŞLAR BU ARADA KİTABIN TANITIM VIDEOSU YAPILMIŞ. BURADAN VIDEOYU YAPAN SHAKEİTOFF ADLI KULLANICIYA TEŞEKKÜR EDİYORUM. Muhakkak izleyin. MEDYA KISMINDA DA BULABİLİRSİNİZ.

Demirel'den

Karşımdaki topluluğa memnun bir şekilde gülümserken buğra sessizce bana bilgi verdi.

"Şuan emrinde tam 750 kişi var Demirel. Şu karşındakiler sana ihanet etmeyeceğine yemin etmiş kişiler."

Ellerimi arkadan birleştirip Buğraya döndüm.

"Kuzgundan haber ver."

"Ona saldıracağını tahmin etmiş hazırlık yapıyor oda. Belli ki bu sefer feci korktu çünkü aynı zamanda Mirayın peşinede düştü."

"Onu asla bulamayacak."

Birkez daha 750 kişiye bakıp eve girdim. Hızla salondaki koltuğuma doğru ilerleyip oturdum. Ardından Buğra masada ki çekmeceyi açıp içinden siyah kaplı kutuyu çıkarınca yüzüm kaskatı olmuştu. Önüme koyduğu kutuyu açıp demir elimi çıkardım. ve sağ koluma geçirirken Mirayın her anı bir film şeridi gibi gözümün önünden geçmişti.

Demir elimi biraz hareket ettirip yumruk yaptım. Bu elle o adi herifin kalbini sökecektim. Aldığı son nefesini bu elle kesecektim. Hırsım gözümü bir karabulut gibi çevreleyince Miray da tamamen aklımdan çıkmıştı.

"Demirel?"

Bakışımı Buğraya çevirdim. Ayakta hemen sağımda dururken onun baktığı yöne bakınca Egeyi karşımda gözlerini bana dikerken gördüm.

"Senin ne işin var burda?"

Hışımla ayağa fırlayıp boğazına yapışmamak için kendimi zor tutarak yanına yaklaştım.

"Tüm tedbirleri aldım Demirel. Kuzgun artık bana eskisi gibi güveniyor. Hazala aşık olduğumu ve biran duygularımın esiri olduğum için taraf değiştirdiğimi ve pişman olduğumu söyledim."

"İnandı mı peki?"

"Evet Mirayı aradığını söyleyecek kadar."

Demir elimi sol elimle tutup üstünde dikkatimi çeken bir tozu sildikten sonra Egeye dişlerimi göstererek güldüm.

"Peki bir fikri varmıymış?"

"Deli gibi arıyor. Ama sonuç yok. Neyse ben kaçıyorum halletmem gereken daha önemli bir konu var ve emin ol başarıyla ilerliyoruz. Kuzgun yaptıklarını ödeyecek."

Ardından kapşonunu sonuna kadar çekip şapkasını takıp tanınmayacak hale gelince salondan çıktı. Bende ceketimi giyip kapıya yöneldim.

"Son hazırlıkları yap Buğra bu akşam üstü harekete geçeceğiz."

Salondan çıkınca gözüm merdivene takıldı. Başımı sallayıp tekrar kapıya yöneldim. Fakat ikinci adımımda hızla dönüp koşarak merdivenlerden çıktım. Bana onu hatırlatan herşeyden uzak durmalıydım ama yapamıyordum. Bu kız benim aklıma işlemişti.

Odasının önüne gelince kapıyı açtım. Herşey olduğu gibiydi. Yatağın üstünde bir pantolon ve atlet vardı. Onları es geçip dolabına yaklaşıp kapağını açtım. Düzenli bir şekilde dizilmiş olan kıyafetleri genellikle tşörttü. Melise ona birkaç kıyafet almasını söylediğimde hep tişört almıştı. Ama Mirayımada çok yakışıyordu.

Tam kapıyı kapatacakken gözüme bir ip ilişti. İpi çekince küçük bir not defteri yere düştü. Yerden alıp ilk sayfasını açtım.

'Anne babam yine başıma bela açtı. Beni terk etmeseydin bunun üstesinden tek başıma gelmek zorunda kalmazdım.'