3 TATLI BELA(TAMAMLANDI.)

Bölüm 11 (İLKLER!!)

MEDYA : DEMİREL

"Sana onu Bodrum katına götür derken bunu kastetmiyordum. Alıp odasına götürecektin. Bunu anlamayacak kadar aptal mısın?"

Ben burada Gözlerimi açmak için savaş verirken Demirel'in bağırma sesi kulaklarımı çınlatıyordu.

"Ben ciddi Olduğunu düşünmüştüm."

Buğranın da özür dileyen ses tonu suçlu OLDUĞUNU kabul eder gibiydi.

"Yanlış yapma Buğra yanlış yapma ki seni öldürmeyeyim"

"Kusura bakma"

Ben hala gözümü açma savaşı verirken bir eli yüzümde hissettim.

"Miray aç gözünü."

Uğraşıyorum. ona tamam demeyi bile başaramıyordum.

"Miray..."

Adımı Israrla söylemeye devam ederken Yavaşça gözlerimi açtım.
Demirel'in odasında onun yatağındaydım. Bakışlarımı ona sabitledim.

"Ben çok açım."

Dudakları hafif yukarı kıvrıldı. Gözlerindeki endişeyi görünce beni o bodrum katına bilerek göndermediğini anladım. Bu yüzden hesapta soramayacaktım.

"Tamam ne istiyorsan yaptırayım."

Boğazımı temizleyip yataktan doğruldum. Neden böyle davrandığını sormadan önce karnımı doyurmalıydım. Hızlıca karar verdim.

"Tavuk pilav ve kola."

"Tamam ama benim biraz işim var sen yemeğini ye gelirim hemen."

"Tamam."

Kapıya doğru yöneldi. Buğra hemen arkasındaydı. O aptalın beni o soğuk bodrum katına atışı aklıma geldikçe ondan nefret ediyordum.
Demirel kapının önüne gelince arkasını dönüp bana baktı.

"Bi gün sözüm olsun. Seni güzel bi restaurantta yemek yedireceğim."

Başımı tamam anlamında sallayınca odadan çıktı. Bende hızla kalkıp aşağı indim. Tüm mutfağı bitirinceye kadar yemek yedim (!)
Yukarı çıktıktan sonra banyoya girip güzel bir duş aldım. Bugün belli ki evde sıkılacaktım. Birşeyler yapmalıydım.

Ama önce Armi ve Hazalı arama kararı aldım. Melisten telefonunu rica ettim.
Bir saatten kısa bir sürede gelmişlerdi. Evdeki adamlar ise Demirelin emriyle her dediğimizi yapıyorlardı. Her zaman onlarla odamda oturuyordum. Bugün bahçede oturma kararı aldık.
Onlara sarıldıktan sonra bahçede ki salıncağa oturduk.

"Miray evini napmayı düşünüyorsun."

Babamın evi sattığını onlara söylemek istedim ancak bu kadar adi bir babamın olduğunu bilmelerini istemedim.

Hazala cevap vermek Amacıyla ona doğru döndüm.

"Aslında evi satmayı düşündüm. sonuçta boş boş duruyor. En azından oradan gelen para işime yarayabilir. Demirel evden eşyalarımı buraya taşımış önceden daha düzenleme fırsatı bulamadım."

Ikisi de beni desteklediklerini göstermek Amacıyla başlarını salladılar.

"Ya da burada kaldığım için Demirel'e verebilirim."

"Saçmalama kızım o kadar parayı verip napıcaksın. Hem bence kabul etmez. Eve baksana ihtiyacı olduğunu düşünmüyorum."

"Zaten ihtiyacı yok Hazal ben sadece kendimi daha iyi hissetmek için bu parayı kabul etmesini isteyeceğim"