The Bad Master (SSPG)

Chapter 8

Napangisi siya at pakiramdam ko nagtayuan lahat ng balahibo ko.A chilling sensation began to resurface.My mind started to scream run but I was left there,perplexed.

Tama si Ruben.Hindi niya na nga ako kilala.

Nagulat ako ng bigla siyang tumawa.His laugh is humorless,deep ,dark even.Hindi ko magawang tumawa o ngumiti man lang.Sobra akong naiintimidate.Hindi ko akalaing nakasama ko sa iisang bubong ang lalaking ito.

His pitch eyes is now brighter na tila ba nagkaroon ng isang interesanteng bagay.Napalingon ako sa babaeng nasa likod ko na ngayoy pinagpapawisan na.

"You are really unbothered?It's new"

Nangunot yong noo ko.

Pinasadahan niya ako ng tingin na tila ba sinusuri bawat himaymay ng katawan ko.

"A virgin uh"

I stand shakily trying to calm my nerves.Kakaiba siya kung tumingin at nagsimula akong maasiwa.Bumalik ang tingin niya sa mukha ko at muling napangisi.The same dark smile he had earlier.

"You look so basic..and typical"

Malamig parin ang boses niya at pilit kong hinanahanap ang tono non ng kahit paano magkaroon ng hint sa kung ano ang pananaw niya sa lahat ng ito.Pero wala.Napaka estranghero ng pakiramdam maging sa akin.

"But I like your gut.I could think of few things with that"

Muli akong napakunot ng noo sa sinabi niya.Sumisigaw yong utak ko na magsimula ng magpaliwanang bago pa ako mawalan ng pagkakataon.Na sabihin na ang lahat ng pinunta ko dito gaya ng naging usapan namin ni Ruben.Kung sino ako.Pero sa nakikita kong reaksyon,baka ipatapon niya ako sa labas.Gusto ko pa siyang makasama.Wala na akong pakialam.Wala pa akong balak magpaliwanag.

"Let's consider you"

Sabi niya na maging siya ay tila naguluhan.It's lack of conviction.He continued to watch me.Maybe he felt it too.Parang gusto ko namang magpaparty ng maring iyon sa malalim niyang boses.Liningon ko yong babae at puno ng pag aalala yong mukha niya.

I sit up and square my shoulders in an attempt to look taller and intimidating.Pero tinawanan niya lang ako.

"Interesting"

I flush.Inaasar niya ba ako?Kahit papaano nabawasan ang kalamigan ng boses niya.He's possibly amuse,but its hard to tell with his impassive expression.

"Do you know what you are putting yourself into,woman?"

Napatingin ako sa upuan na nasa harap niya dahil kanina pa ako nangangalay sa pagkataas na heel na ipinasuot sa akin ni Mama Mia.Gumalaw yong mata niya papunta doon.Muli siyang ngumisi.

"Would you like to sit?"

Sa wakas.Kahit papaano may pakiramdam parin naman siya.Lumapit ako at nagmamadaling umupo.Muntik pa akong matumba.

Halatang inoobserbahan niya lahat ng kilos ko.Akmang lalapitan ako ng amerikanang babae pero itanaas niya yong kamay niya.Napatingin ako sa mata niya at para akong malulunod.He look like an Adonis personified who sinks gracefully into one of the black leather chairs opposite me.Nagsimulang kumabog ng malakas yong dibdib ko ngayong mas nakikita ko na siya ng malapitan.He aged like fine wine.Hindi man lang siya tumanda .

Nakarinig ako ng snap sa harapan ko.Parang kakainin ako ng lupa sa sobrang kahihiyan.Namula yong kabuuan ng mukha ko at ibinaling ang tingin sa pagkalawak lawak na silid na masyadong malaki para sa isang tao.

Sa harap ng floor to ceiling na bintana,merong modern wooden desk na kakasya ang anim na tao.Lahat ng sulok ay covered sa color gray na expensive glossy paint,mula sa nagtataasan at well designed at intricated na kisame at sahig at pader.May mga Renaissance Painting din na nakasabit sa bawat sulok ng kuwarto.Cozy but breathtaking.