The Bad Master (SSPG)

Chapter 32

Monasterio and I went snorkelling ,scuba diving and we spent the breathtaking sunset in the waves as he showed me how good he is in surfing.Gabi na ng makabalik kami sa yacht.Agad akong naligo kasi sabi niya may pinahanda siyang dinner mamaya.

John Greg Monasterio is something.Endearing but funny ,scary and foolish.I heard from him that he's a drug lord.Pero hindi naman siya addict.

Still ,I know I cannot trust him.Hindi ko alam kung anong plano niya.Sa dami ng nangyari sa akin,hindi niyo ako masisisi.I know I can't be soft this time.I know I should trust no one.

Nagpapasalamat nalang ako kasi hindi niya ako ginawan ng masama sa unang araw.And I'm scared at some point because he doesn't want my body,I can not use anything against him.

Isang staff ang nagbigay sa akin ng Tshirt at again boxer shorts.The fuck with Monasterio.Kanina naman nabigyan nila ako ng maayos na bikini.Halos lumuwa lahat ng mata ng mga foreigner na makasalubong namin sa isang beach sa tuwing makikita ako.I can't blame them.Sadyang malaki ang dibdib ko at imposimbleng hindi sila mapatingin doon.May mga pagkakataon na nahihiya ako pero yong kasama ko relax lang,proud pa.

Umakyat ako sa deck ng yacht at nagulat ako ng makitang pinapalibutan iyon ng maraming klaseng fairy lights.It is matching the stary night sky.Like few of heavenly bodies fell down the universe and comforted us.Ilang metro mula sa amin ,nandoon ang cruise ship kung saan kami galing.I wonder what are they doing there?

Napailing iling ako para pigilang mag isip ng bumalot na naman sa akin ang walang kasing pait na pakiramdam.What if John Greg's a sadist and hurt the hell out of me the first day?Siguradong sigurado akong hindi ko siya mapapatawad.

Humawak ako sa railing at hinayaang tangayin ng hangin yong nakabuhaghag kong buhok.It is windy but warm.Can't help but to reminisce.Ruben's words float in my head like bubbles.Siguradong nag aalala na yon sa akin ng husto.Siguradong namimis niya ako.

Tama naman siya.Prinoktetahan,inalagaan at inalalayan niya ako sa mga nakalipas na taon.Halos ayaw niyang madapuan ako ng lamok.Hindi siya mapakali sa tuwing hindi ako makikita sa tabi niya.Tas ngayon,ganito nalang ako kung saktan ng taong pilit kong hinanap at akala ko mamahalin ako.

He doesn't remember me?But that doesn't justify anything..

Sa sakit at sa galit na nararamdaman ko ngayon,I don't care if he can't remember at all.Pag alis ko dito ,tapos na rin ako sa kanya.

Ruben is right.Kailangan kong ayusin yong sarili ko at magmove on sa lahat ng ito at mabuhay mag isa.Kinaya ko naman noon.Atleast ngayon alam ko na.Sana maging masaya nalang siya at huwag na kaming magkita ulit.

I heard a guitar strumming and then face the endearing Monasterio.He's on his White free size shirt and blue printed jammies.Find it cute.
His hair is wet and there's his resting joker's grin.
Na tila ba may planong kakaiba.Na parang ang daming tumatakbo sa isip niya at kasama ako.He is playing the guitar while staring at me.Look like we have the same first love.Music.

Malamig at kalmado ang boses niya.Parang paos pero malalim.Such a good voice.I stared back while listening at his voice that fluidly gliding with the winds.

"?Guess there is something, and there is nothing
There is nothing in between
And in my eyes, there is a tiny dancer
Watching over me, he's singing?"?

Kinindatan niya ako.Natawa ako sa kanya.Pinagpatuloy niya ang pagkanta.

"?She's a, she's a lady, and I am just a boy"
He's singing, "She's a, she's a lady, and I am just a line without a hook?"?

She look so vulnerable while singing.I can listen to his good singing voice all day.Nagtataka kung paano siya napunta sa ganitong mundo?Sa magulong mundo ng mga mafia at organizations? dahil para sa akin katulad ko rin siya na naghahanap ng rason para mabuhay.