CHAPTER 26: DEAL

174 4 0
                                    

 

NICOLE POINT OF VIEW

The situation I'm in has become incredibly complicated, as if I no longer have the right to be free in this world.

My life has been further entangled in a situation where I feel compelled to endure.

Oh God please help me.Gusto ko na talagang matapos 'to.

Kagat ko ang labi ko habang ramdam ang mabigat na presensiya at malamig na tingin ni Steve sa gawi ko habang hawak ko ang cellphone niya.

Do you know what is more severe? One of Steve's policies is that I am prohibited from handling a cellphone, which is why he confiscated mine.

Hindi ko na alam kung saan niya tinago ang cellphone ko basta ang alam ko lang ay bawal kong gamitin ang cellphone ko.

[" Ate? Bakit minsan ka lang tumawag?"]

Agad na naitanong ni Rea sa kabilang linya, ang kapatid ko.Hindi ko maiwasang manabik sa kanila dahil ngayon lang ulit ako nakatawag, gamit ko ang cellphone ni Steve kailangan ko pang humiram ng phone niya para makausap ko sina Mama.

Nakamasid lang siya sa akin habang kausap ko ang kapatid ko, hindi ako puwedeng lumipat sa ibang puwesto gusto niya ay binabantayan ako.

Parang takot naman siyang magsumbong ako pero hindi ko naman gagawin iyon ayaw kong mag-alala sina Mama.

" Pasensiya na busy si Ate, Rea.Kumusta kayo?" Nanginginig ang kamay ko sa di malaman na dahilan dahil seguro sa presensiya ni Steve?" Si Mama nasaan siya?" Dagdag ko.

[" Kaya pala minsan ka nalang tumawag, Ate.Okay lang po kami dito wala dito si Mama nasa palengke po."]

" Ganon ba? How about Ton-Ton? Namiss ko kayo ng sobra." Hindi ko maiwasang mangulila sa kanila lalo na sa boses nila.

[" Wala po dito si Ton-Ton marahil pumunta sa bahay ng kaibigan niya, Ate sobrang namiss ka din namin.Nag-alala nga si Mama dahil wala ka ng paramdam."] Napasinghap ako at halos maluha pero pinipigilan ko dahil ramdam ko ang mata ni Steve na nakatingin sa gawi ko.

" Sabihin mo kay Mama na huwag siyang mag-alala ayos lang ako dito busy lang ako sa trabaho ko kaya minsan lang ako tumawag."

Wika ko,hanggang sa natapos ko narin kausapin ang kapatid ko kaya ibinigay ko na kay Steve ang cellphone niya.

" Mag-papaalam sana ako sayo para umalis mamaya."

" Where are you going? To your boyfriend again? Or are you trying to escape from me?" He asked, devoid of emotion and with a cold tone.

" Steve may importante lang akong pupuntahan tsaka hindi na ako tatakas."

Napa-asik siya sa sinabi ko habang seryuso paring nakatingin sa akin.Nangtangka akong tumakas kahapon habang wala siya dito ngunit hindi ko alam na may nakabantay pala sa akin na isa sa mga valet niya.

Simula ng mangyari iyon dumami ang bantay sa labas ang malas ko pagdating sa plano, unang plano ko iyon at nauwi lang sa wala.Paulit-ulit ang paglunok ko at nagsusumamong tumingin sa kaniya.

" Pakiusap payagan mo ako, hindi ako makikipagkita kay Spencer." Wala na nga akong balita sa kaibigan ko na iyon, si Laika minsan lang kaming mag-usap pero naiintindihan naman niya dahil nasabi ko na ang batas ni Steve na bawal akong lumabas.

" When will you cease your dalliance with that man? Does your longing for him surpass all bounds? " He provocatively questioned, drawing near to my vicinity causing me to retreat.Kumirot na naman ang puso ko dahil sa maling hinala niya.

HER MERCILESS HUSBANDTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang