HER MERCILESS HUSBAND

CHAPTER 37: STELLAN'S CONDITION

Our steps came to a halt as Spencer and I caught sight of Steve, his face wearing a grave expression, accompanied by his three Valets trailing behind him.Tumaas ang sulok ng labi ko at natigilan din ito.

Nang mapatingin sa dalawang lalaki na nasa loob ng mamahaling restaurant ay doon muli ako tumingin kay Steve.

" Marahil ang lalaking iyon ay napipilitan na lang maging kliyente mo." mapaglarong ngisi ang gumuhit sa labi ko."Steve, what's the point of you having clients when Westor Corporation is almost bankrupt?" I asked teasingly.

Tinitigan niya ako ng madiin na tila sinuri ako sa mata bago siya tumuwid ng tayo at banayad ang paggalaw ng kamay bago ipinasok sa bulsa ng pants niya.

"Do you think I've lost already?" he asked."I have plenty of properties and income sources. Just because Westor Corporation went bankrupt doesn't mean I'll be in financial trouble," he smirked.

"You're wrong, Nic. It doesn't matter what you did to Westor Corporation. All I care about is letting you do what you want. I let you pursue your own happiness."ngumiti ito ng matamis dahilan kaya nakaramdam ako ng inis.

" Gawin mo ang bagay na makakapagsaya sayo, sisirain mo ang pangalan ko? Then do it.I don't fvcking care." naikuyom ko ang kamao ko at kahit inis ay ngumiti ako ng peke dahil may mga taong nakatingin sa amin.

"Also, Spencer I want you to keep a close eye on your girlfriend. One day, you might wake up and find that she's back in my hands," he said, provoking my anger." Kapag nabawi ko yan wala ka ng babalikan pa." Pagbabanta nito kay Spencer.

Napangisi ang kasama ko kasabay ng pagpulupot ng braso ni Spencer sa bewang ko dahilan kaya naramdaman ko kung paaano tumitig doon si Steve.

" You'll have a hard time with your plans, Steve. I won't allow you to have her. I will fight for the woman I love. My girlfriend is mine alone and will never be yours." Napatingala ako kay Spencer habang sinasabi niya iyon.

Bahagya akong yumakap at hinaplos ang dibdib nito para ipakita kung papaano kami ka-sweet ni Spencer at doon ay napaiwas si Steve, kahit hindi ko makita ang mukha niya alam ko kung papaano nag-iba iyon.

" And one more thing, do you think I would allow myself to be swayed by you and be tied to your hands? Never, Steve. I regret ever meeting you. I wish our paths had never crossed, and I wish I had never fallen in love with you." nakita ko ang sakit sa mata niya, umigting ang kaniyang panga.

" Pinagsisihan ko na nakilala kita, isang kasumpa-sumpa iyon sa buong buhay ko ang makilala ka." mahigpit niyang naikuyom ang kamao, pinipigilan ang emosyon.Napasinghap ang tatlong Valets niya sa sinabi ko.

" Really?"

Biglang may gumuhit na sakit sa puso ko nang makita ang pagpatak ng luha niya pero agad niyang napunasan iyon.

Napaiwas ako sa kaniya at hindi alam kung bakit hindi ko magawang tumingin sa kaniya habang naapektohan siya sa sinabi ko.

Dámn you Steve ang akala ko pa naman ang hirap mong paiyakin.

Hinawakan ko nalang ang braso ni Spencer at naglakad ngunit ilang hakbang lang ang nagawa ko nang bigla kong naalala si baby Lan.Iniisip ko na galit ang batang iyon sa'kin dahil kapag gusto ko siyang ilabas ay ayaw niya.

Muli akong humarap kay Steve na nakatalikod sa akin. " Wait a moment, are you telling baby Lan not to allow himself to bond with me? That's cruel of you, you have no right to do that."ang makapal niyang kilay ay nagsalubong.