Nasılsınız??
Ballarım Asya'nın Soner'e güvenmesinin sebebi en gerekli anında diğerleri değilde onun olmasıydı, yani Asi'lik bir konu değil :33
Her neyseee,
Bölüm fotoğrafı;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar!
______
Kendi odama geçtiğimde günlüğüm gözüme çarpmıştı. Bu gün belki de gelecekte hiç hatırlamayacağım o kişiyi yazacaktım; Asi'yi.
Neden bilmiyordum, ikinci sayfayı Güneş'e, Barış'a ayrımam gerekirken beni engelleyen neydi bilmiyordum.
Sadece içimde ki bir hiss böyle olması gerektiğini diretiyordu.
İkinci sayfayı açtığımda kalemi elime aldım.
Tarih; 2024.02.26
Bu sayfayı Asi'ye ayırıyorum. Yeni tanıdığım, belki de tanıyamadığım güzel kadına.
Hakkında pek bir şey bilmiyorum. Açıkçası öğrenmekte istemiyorum. Tek bildiğim o düşündüğümden daha mükemmel, daha büyük bir ev sıcaklığı veriyor.
Gözleri öyle bir şefkatle süslenmişki, kendisinin değil sanki dünyaya, en önemlisi bebeğine duyduğu sevgiyi herhangi bir güç yenemezdi.
Soner'le anlaşamıyorlar. Ben ise ilk andan beri ona güvenmemek için direniyorum.
Fakat o anne gibi bakıyor. Hatta bakmıyor, o zaten anne.
Gelecekte bu mısraları okurken hayatımda nasıl bir yerde olacak bilmiyorum.
Belki de hayal, meyal hatırladığım eski bir anı olacak, belki de daha da yakın olacağız. Emin değilim.
Bakışları bağımsız, terk etmekten korkmuyor. Sanki birisini kaybetmek umurunda değil, fakat bence o daha merhametli ve anıları önemseyen biri.
İkinci sayfa, ikinci yeni kişi.
Bu sayfayı bakışlarına hayranlık duyduğum zeki kadına, Asi'ye ayırıyorum.
Defteri kapattığımda içimde anlam veremediğim bir duygu vardı. Sanki bu yaptığım bana zarar verecekti. Fakat inanıyordum ki öyle değildi.
Odadan çıktığımda mutfağa girmiştim. Göksel ve Asi birazdan gelecektiler. Fırsatı değerlendirmek adına Güneş yemek yapmaya çalışıyordu.
Yanda ki masaya oturduğumda bu andan sıyrıldığımı hissediyordum.
Herşey nasıl da hızlı gelişmişti.
Hayatıma en büyük şansım girmişti, Asi ve Soner'le tanışmıştım, mutsuz anlarımda bile kendimle baş başa kalma fırsatını ilk kez bana tanımıştı- lar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Adalet Katil'i
ActionÇocuklar her zaman masum değildir. Hele ki o çocuk nefret dolu gözlerle, kin dolu sözlerle büyümüşse. Onun hayatı adalet değildi. O, kendisiyle beraber tüm insanları koruyordu. Korkutulması gerekenler güvensiz, zaten korkmuşlar ise güvende hissediyo...
