CHAINED

CHAPTER 6

Cayle stayed silent while eating, what is there to say anyway?

Hindi sila mag-kaibigan ni Valerian para mag-imikan.

He kidnapped him and currently holding him captive in his yacht, what kind of person in the right mind would do something like that?

“Kamusta?” tanong ng lalaki habang nakatitig lang sa kaniya habang kumakain. “Nagustuhan mo?”

Cayle nodded and didn’t say a word, he was eating and his mouth is full but, it looks like Valerian took it the wrong way and stood up.

“I could cook something else if you don’t want it, Cayle.” his voice sound mad, but he was pouting like a baby.

Agad namang umiling si Cayle at nilunok lahat ng pagkain sa bibig niya, uminom siya ng tubig. “No, hindi lang ako makapagsalita kanina kasi puno yung bibig ko,” paliwanag niya sa lalaking nagtatampo at dahan-dahan itong bumalik sa pagkaka-upo at tumitig muli sa kaniya. “M–Masarap, nagustuhan ko nga e.” nauutal na saad niya.

There’s something in his eyes that always makes his voice trembling, is it fear?

“Is that so?” tanong nito, halata parin na nagtatampo ang boses ni Valerian at agad nang tumayo. “I’ll go drive the yacht, stay here and don’t you dare move.”

Valerian stood up and walked away from him, there was it again, his mood swings.

Kanina ay daig pa nito ang asawa kung makahawak at buhat-buhatin siya, ngayon naman ay bumabalik na naman ito sa ugaling kidnapper.

Cayle can’t understand him at all.

Ano bang gusto ni Valerian na gawin niya? Umakto na para silang mag-asawa? He’s a guy! A straight guy, tapos ang gusto ng lalaki ay maging parang mag-asawa sila?!

He kidnapped him! Forced him to stay on this yacht for 7 days, tied him on the bed for 24 hours,

Tapos gusto parin ng lalaki na ano? Aamuhin siya nito?

Hell no!

Huminga siya ng malalim habang nakatingin sa pinggan na pinag-kainan niya. Naubos niya ang isang pinaggang kanin na binigay ni Valerian sa kaniya, siguro ay gano’n talaga siya kagutom.

Cayle tried his best to lift himself so he could stand but it’s no good.

Makirot parin ang paa niya at nangangatog parin kapag itinu-tuon niya ito. Pakiramdam niya tuloy ay wala siyang silbi.

Bigla naman niyang naramdaman ang yate na umaandar kaya agad siyang napaupo at kumapit sa lamesa.

There it is again, nahihilo na naman siya dahil sa pag-andar ng yate.

Ilang sandali pa ay bumilis iyon at halos matumba na siya mula sa pagkaka-upo.

“Ah!” daing niya nang tumama ang paa niya sa paa ng lamesa. “Aray!” napasigaw siya dahil sa matinding sakit noon.

Naramdaman naman niya ang paghinto ng Yate, nagpasalamt siya sa diyos dahil tumigil na ito, pakiramdam niya talaga ay mamatay siya dahil sa hilo.

“Cayle!” narinig niya ang tinig ni Valerian at agad siya nitong sinambot. “Fuck! Are you okay?” nag-aalalang tanong nito sa kaniya.

Tumango siya. “O–Oo, m–medyo nahihilo lang ako,” nanginginig ang boses niya.

Unting-unti na bumibigat ang talukap ni Cayle, nararamdaman niya ang pagbagsak ng katawan niya sa bisig ni Valerian.

Nagpaubaya na siya rito dahil hinang-hina na siya, para bang lahat ng lakas niya ay nahigop na lang bigla pagkatapos niyang kumain ng pagkaing niluto ng lalaki.