piękne przezroczyste przekleństwo

zestawiłam obok siebie pitagorasa talesa i Słowackiego

kłócę się z pitagorasem
światem rządzi Poezja

ciskam w niego słowami
a on zabiera mi wolność
bardzo uporczywie licząc wersy

wylicz prawdopodobieństwo
mojej wielkości
podstaw do wzoru
idealistów talesa i Słowackiego
udowodnij
kilka wad może być świętością

funkcją słowa pisanego
jest zachwycać
tyle jest w każdym słowie zachwytu
ile w nim tuszu odbitego na nadgarstku
w euforii otwieram oczy

kłócę się z pitagorasem

powtarza powtarza powtarza
że imię jego czterdzieści i cztery
czterdzieści cztery i pół raza
chcąc mu dorównać
odczytałam swoje wszystkie ody
do banałów
niewzruszony wzruszył ramionami

artysta tworzy idealistyczne światy
będąc w całości pozbawionym oświecenia
celnie punktując wszelkie nieścisłości

kłótnia z pitagorasem jest jak
wejście w skórę Syzyfa
wtaczanie nierównego okręgu pod górę
zajście za skórę wszelkiemu porządkowi
teatrzyk cieni

więc nadal
kłócę się z pitagorasem
proszę o powściągliwość i uwagę

aby sprawiedliwi rządzili światem
by absurdalne ciągi smutnych ludzi
co łzy ich nic nie znaczą

zapłakali nad słowem ostrym