___________________
+ល្ងាចឡើងផ្ទះនៅក្បែរឆ្នេ
មិនថ្វីទេ ដែរគូរសង្សារមកអង្គុយលើវាលឆ្នេរមើលថ្ងៃលិចជាមួយគ្នាវាពិតជារ៉ូម៉េនទិចខាំ្លងណាស់ ផ្ទៃមេឃប្រែក្រហមស្រាលស្រទន់ ដូចរសជាតិស្នេហ៍ដែរទើបនឹងយល់ពីគ្នា របស់ជុងហ្គេននឹងថេហីុ។
« គេនិយាយថា ព្រះអាទិត្យពេលដែលលិចគឺស្រស់ស្អាត ហើយវាពិតជាស្រស់ស្អាតដូចគេនិយាយមែនតើស បងឃើញទេ? »ថេហីុ និយាយដោយផ្នែកក្បាលលើស្មានាយក្រាស់ ឯដៃក៏អោបដៃនាយជាប់ ទឹកមុខដែរពោរពេញដោយសេចក្តីសុខ ផុសឡើងមិនចេះរលុប។
« ឃើញហើយ វាកាន់តែស្រស់ស្អាតពេលពួកយើងបានមើលវាជាមួយគ្នា!! »ជុងហ្គេនតបទាំងស្នាមញញឹមទៅកាន់ថេហីុ ព្រមទាំងងាកមុខសង្ហាចែងចាំងរបស់នាយមកសម្លឹងមុខរាងតូចថែមទៀត។
« ផាច់*បងនិយាយស្អីនឹង! »រាងតូច ដកក្បាលចេញពីស្មាក្រាស់ ហើយសើចញឹមៗអៀននឹងនាយពេកក៏វាយនាយមួយដៃតិចៗ
« បងនិយាយមែនណា! តែថាព្រះអាទិត្យលិចស្អាតនៅចាញ់ ថេហីុរបស់បងទេណា!! »ជុងហ្គេន សើចតិចៗបន្លំសរសើរមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ដែរធ្វើឪ្យសាមីខ្លួនមុខក្រហមឡើងដូចម្ទេសទុំ។
« ជុង!! »ថេហីុ ហៅ នាយក្រាស់
« ហ្ហឹម? »
« បើមានឪកាស បងចង់ត្រឡប់ទៅរកមនុស្ស អាឌិតរបស់បងវិញឬអត់? »ថេហីុ សុខៗស្រាប់តែសួរសំណួរនេះឡើងមុខ ទាំងទឹកមុខរៀងស្រពោប់ស្រពោន
« បើសិនជាបងមិនមានអូន បងអាចនឹងជ្រើសរើសការត្រឡប់ តែពេលនេះបងមានអូនម្នាក់គឺវាគ្រប់គ្រាន់ហើយ ដូច្នេះបងមិនជ្រើសយកអ្នកណាទៀតទេ មិនថាចាស់ឬថ្មីឡើយ! ត្រូវចាំណាឈប់សំណួរបែបនេះទៀត ព្រោះបេះដូងបងដាក់បានតែអូនម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ! ស្តាប់បានឬអត់?? »ជុងហ្គេន ចាប់ស្មារាងតូចទាំងសងខាង និយាយឡើងមកច្បាស់ៗយ៉ាងប្រាកដការ ។
« អ្អឹម! »ថេហីុ ញញឹមខ្ចឹបងក់ក្បាលហើយក៏ស្ទុះទៅអោបនាយយ៉ាងណែន មិនដឹងយ៉ាងមិចទេ គេដូចជាខ្លាចថានាយនឹងបោះចោលគេ លេងសើចនឹងគេ ទើបគេចេះតែសួរពីនេះពីនោះ។
YOU ARE READING
💐គ្រងបេះដូង♡CEOសង្ហា✨
General FictionFB page : អ្នកនិពន្ធ ដាច់យ៉ៃ ( ប្រលោមលោក ជុង ថេយ៉ា )
