Puppy Love ~ [Niall Horan]

(6)

-Geçmiş-

"Ağlama artık Eva lütfen"

Kabul ediyorum Niall' a büyük bir haksızlık yapmıştım. Onu şımarık biri sanıyordum fakat o sadece kaybetmekten korkan bir çocuktu.
Başımı iki yana sallayıp Harry' e baktım.

"Harry ben çok utanıyorum. Ben Niall'ı şımarık bir çocuk sanarken o..."

Harry küçük kollarını etrafıma sardı.

"Böyle düşünme Eva. Bak senle ben daha yeni tanışmamıza rağmen seni kısa bir sürede tanıdım. Sen iyi bir kızsın Eva. Kötü biri olsaydın Niall'a o ayıcığı vermezdin. Öyle değil mi?"

Ağzım açık kalmıştı. O ayıcığı Niall'a verdiğimi nereden biliyordu?

"Sen nerden-..."

Harry yavaşça kıkırdadı.

"Sen o oyuncağı ona verdiğin gün ben Niall' a ziyarete gitmiştim. İnanabiliyor musun? Tam 1 saat boyunca o ayıcığa bakıp gülümsedi."

Harry derin bir nefes alıp devam etti.

"Ona 'o ayıcığa neden bakıp gülümsüyorsun?' Diye sorduğumda 'bu ayıcık benim için özel. Bir baş belası verdi' dedi. "

Harry Niall'ın aksanını taklit etmeye çalışırken. Gülümsememi sağladı.

Ama...Ama neden?
O ayıcığa değer vermeyeceğini düşünmüştüm. Hatta onu çöpe atacağını zannetmiştim bu yüzden konuşmadığımız 1 hafta boyunca gizlice sokakta ki çöp bidonlarına bakıyordum. Bunu kimseye söylemeyin özelliklede anneme. Eğer komşumuzun çöp bidonlarını denetlediğimi öğrenirse sanırım artık Green ailesinin bir bireyi olmazdım. Titiz bir anneye sahibim.

"Hey siz ne yapıyorsunuz?"

Bu tanıdık sesi duymamla hızla göz yaşlarımı sildim.
Niall bir kaşını havaya kaldırmış bize bakıyordu.

"Geldin mi? Bende Eva'yı bizimle oynaması için ikna etmeye çalışıyordum"

Harry benim duyabileceğim bir şekilde "gülümse" diye fısıldadı.
Niall Harry'nin cevabından tatmin olmuş olmalıydı ki suratına bir gülümseme yerleştirdi.
Onu gülümserken çok görmemiştim hatta hiç bile denilebilirdi. Gülümsediğinde çok belirgin olmasa da gözlerinin yanı kırışıyor ve yanağında ki nokta kadar küçük gamze belirginleşiyordu. Ve size şunu söyleyebilirim ki gülümsediğinde onu öpmek istiyorum.

"Peki onu ikna edebildin mi? Bizimle oynayacak mı?"

"Bilemiyorum Nialler bunu Eva'yı sormalıyız"

Harry cevabımı merak ediyormuş gibi suratıma bakıyordu. Niall ise daha çok "lütfen" bakışları atıyordu.

"Evet beni ikna edebildi. Peki ne oynayalım beyler?"

Suratıma en sevimli gülümsememi yerleştirdim. İkisininde suratında heyecanlı bir ifade oluşmuştu bile. Bu ikisininde aklından aynı şeyin geçtiğinin göstergesi olmalıydı.

"Saklanbaç!!"

Onları bu heyecanlı hallerine bende katıldım ve ellerimi birbirine çırptım.

"Evet! Saklanbaç'a bayılırım!"

Lucky'i ağacın altına bıraktım. Saklanbaç en sevdiğim oyundu. Bu bahçede bildiğim saklanmak için çok güzel yerler vardı.