Puppy Love ~ [Niall Horan]

(38)

Kaybetmek
Herkes bir şeyleri kaybetmekten korkar. En sevdiğiniz eşya, en sevdiğiniz anı, en sevdiğiniz görüntü...peki hiç en sevdiğiniz insanı kaybetmekten deli gibi korktuğunuz mu? Onu daha yeni bulmuşken biri çekip aldı mı elinizden? İşte bu durum tam da Eva'yı anlatıyordu. Eva başından beri bu korku ile savaşmıştı. Niall'ı kaybetme korkusu, Niall'ın ondan uzaklaşacak olma korkusu, Lucy korkusu derken mutlu olmayı unutmuştu. Sonra hayat ona gülümsedi ve birden herşeyi iyi yaptı. Hiç olmadığı kadar mutlu oldu, huzuru tattı, yeni arkadaşlar edindi en önemlisi yıllardır imkânsız olduğuna inandığı aşkı gerçek oldu. Fakat hayat sana ne veriyorsa ardından 2 katını geri alıyordu ve öylede yapmıştı. Eva, o enkaza dönmüş arabada yoğun baş ağrısı ve bilincinin yavaş yavaş kapanması sonucu kendini karanlığa bıraktığında bir daha mutluluğu yaşamayacağını biliyordu. Bedeni ağır geliyordu sanki biri onu karanlığa çekiyordu ve Eva buna karşı gelemiyordu. Oysa Eva'nın kafasında ki son bir Mutlu sondu..

"Kafatası zarar görmüş olabilir. Kafasını çok hızlı çarpmış" dedi nefes nefese koşuşturan doktor yanında ki hemşireye. Acilen ameliyathaneye girmesi gerektiği ile ilgili birkaç şey daha zırvalayıp yok olmuştu göz önünden. Harry, sinir ile duvara sıkı bir yumruk atıp "biri artık düzgün birşey söylesin!" diye bağırdı. Şuan içeride ölümle savaşan Eva ve onun hemen yan ameliyathanesinde bulunan ve Eva'dan farkı olmayan Niall hakkında doktorların söylediği kısa teşhisler ve Harry'nin anlamadığı sözler sonucu Harry sinirlenmişti. Saat 7.00'ı gösteriyordu buda demek oluyordu ki sabah olmuş, Eva ve Niall tam 2 saattir ameliyathanedelerdi. "Harry sakin olmalısın." dedi Harry'nin yan sandalyesinde oturan Maura. Kaza anında Niall'ın üzerinde bulunan kimlik sonucunda hemşireler tarafından Maura aranmış ve hatta Harry'e de durumu Maura bildirmişti. Harry, ağlamaktan kızarmış olan gözlerini hastane koridorunda gezdirdi. Liam, Louis ve Zayn hemen karşı duvarda ki sandalyeye benzeyen koltuklara oturmuş doktoru bekliyorlardı. Hepsine nazaran Harry daha kötüydü. Çocukluğunu geçirdiği arkadaşı ve canından çok sevdiği kızın şuan içeride ölüm ile savaşıyor olduklarını düşündükçe daha çok sinirlendiyordu. Kendini suçluyordu "neden gitmedim ki o lanet baloya!" diye fısıldadı kendi kendine hemen ardından başını ellerinin arasına alarak duvar dibine çöktü ve dizlerini kendine çekti "bende gitmeliydim! Bende onlarla olmalıydım!" diye bağırdı tekrar. Sesi koridorda yankı yapıyordu. Pişmanlık içini yiyip bitiriyorken Harry sadece ağlayabiliyordu. Baloya gitmekten son anda vazgeçmişti. Niall ve Eva'yı evde beklemek ona daha cazip gelmişti bunun nedenini bilmiyordu fakat içinden bir ses o baloya gitmemesini söylüyordu sanki. Harry, bir iç çekip göz yaşlarını serbest bıraktığında omuzunda hissettiği el ile kafasını kaldırdı ve Liam'a baktı. "Harry sakin olmalısın dostum. Bak Niall ve Eva'yı senin kadar tanımıyorum fakat şu kısa süre içinde anladığım kadarı ile onlar çabuk pes eden kişiler değiller." dedi. Liam'ın ardından Louis devam etti "Niall'ın anlattığı kadarıyla onlar birbirlerini için çok savaşmışlar şimdi neden pes etsinler?" Harry, usulca başını sallayıp onlara onay verdi. "Hem Niall inatçı biri biliyorsun. Bir keresinde bilgisayar oyunu oynarken sırf bana yenilmemek için tuvalete gitme bahanesi ile oyunu durdurmuş fakat tuvalete gitmeyip evin elektriğini kesmişti. Böylece oyunda ki skor da silinmişti ve onun söylediği tek şey "bu büyük bir talihsizlik" di" dedi Zayn Niall'ın aksanını taklit etmeye çalışarak. Harry'nin suratını acı bir gülümseme kapladığında Louis, kısık bir sesle kıkırdadı. "Niall, küçüklüğünden beri inatçıydı çocuklar. Küçükken İrlanda formasından başka kıyafet giymezdi. Hatta bir ara onunla yatıyordu ve Eva gelip onunla dalga geçmişti" dedi Maura gözyaşlarını silip buruk bir şekilde gülümserken. Louis "O geri dönecek ve Eva'yı da getirecek dostum" dediğinde Liam ve Zayn ona katılmıştı. Harry buna inanmak istiyordu herhangi birinin kaybedecek olursa kendini toparlayabileceğini sanmıyordu. Harry, birşey demek için ağzını açmıştı ki açılan ameliyathane kapısı ve yavaş hareketlerle içeriden çıkan doktor herkesin dikkatini çekmiş ve Harry'nin yerden destek alarak hızlı bir şekilde kalkmasını sağlamıştı. "Durumları nasıl doktor?" diye atıldı hemen Harry. Bir umut iyi bir söylemesini beklediği doktorun surat ifadesine bakılacak olursa işler iyiye gitmiyordu. "Niall Horan'ın yakınları burada mı?" dediğinde Maura atıldı "annesiyim" doktor elinde ki eldiveni çıkartırken Maura'ya baktı ve konuşmasına devam etti "Niall'ın durumu iyi. Demir korkuluklar onun tarafına denk gelmediği için oldukça şanslı sadece çarpmadan aldığı darbe ve küçük sıyrıklar var bir süre gözetim altında tutacağız. Birazdan odaya alınacak hayatı tehlikesi yok." dedi bir çırpıda Maura "Tanrım" diye nefesini verirken doktor konuşmasına devam etti. "Ancak Eva Wdeey hakkında aynı şeyleri söyleyemeyeceğim." dediğinde Harry doktorun sözünü keserek "neyi var?" dedi. Doktor Harry'e dönerek devam etti. "Demir korkuluklardan darbe alan taraf Eva. Kafasına aldığı büyük darbe ve hemen ardından çarpmanın etkisi ile aldığı darbeler sonucu beyin sarsıntısı geçirmiş. Bu...küçümsenebilecek bir şey değil. Şuan elimizden geleni yapıyoruz fakat hayatı tehlikesi çok yüksek. Yarın yoğun bakıma alacağız ve uyutacağız. Son durumu ne olur o zaman anlayacağız. Her hangi kötü bir gelişme için ailesine ulaştık en kısa zamanda burada olacaklar." diyip oradan uzaklaştı. Harry, duyduğu şeyler ile bir süre dondu. Maura, Niall'ın iyi olduğunu öğrendikten sonra verdiği nefes, Eva'nın durumunu öğrendikten nefesi boğazında takılı kalmıştı. Eva'yı hep kızı gibi görmüş ve sahiplenmişti Maura. Eva'nın Niall'a olan ilgisini 8 sene önce utangaç bir gülümseme ile kapısını çalmasından anlamıştı Maura. Eva'ya çok şey borçluydu. Abisinin ölümünden sonra kendisini herkese kapatan, sadece pencereden dışarıyı izleyerek gününü geçiren küçük oğlunu hayata bağlayan, bu kıza çok şey borçluydu. Kapısını çalan o küçük utangaç kızın şuan ölüyor olması...nefesini kesiyordu. Yavaş yavaş gözlerine dolan yaşlar ile bir hıçkırık kaçtı ağzından. Küçük kızı ölüyordu.
"Hayır!" diye bağırdı Harry. Kabullenmek istemiyordu. Ne demek Eva'nın durumu kritikti? O ölemezdi. Harry'nin uzatmaya başladığı saçlarıyla daha dalga geçememişken nereye gidiyordu? Harry onu sakinleştirmeye çalışan insanları ittirip duvara bir yumruk daha attı. "Elinizden gelenin en iyisini yapın o zaman!" diye bağırdı. Sesi uzun süredir ağlamasının ve fazla bağırmasının getirdiği çatlama ile kötü çıkıyordu. Harry, tekrar açılan ameliyathane kapısı ile hızla oraya döndü. Büyük sedyenin üzerinde makinalara bağlı olarak çıkan Niall'ı gördüğünde adımlarını oraya yönlendirdi. Maura "Niall" diye fısıldayıp oğlunun yanına koşar adımlarla gittiğinde oğlunun suratında ki kalın yara bantları ve küçük sıyrıklar göz yaşlarını hızlandırmıştı. Niall'ın üzerinde bulunduğu sedyenin hemen arkasından daha ağır makinalara bağlı olarak çıkan küçük beden ile Harry oraya koştu. Eva'nın masum suratında oluşan derin yaralar vardı. Kasının üzerinde bir dikişli yara bulunuyordu. Harry, ellerini suratının iki yanına koyup sedyenin üzerinde melek gibi yatan Eva'ya baka kaldı. Bunca yaraya rağmen o hala melek gibiydi. Eva ve Niall'ın sedyesi aynı koridora giriş yaptığında eli ayağına dolanmış Maura ve Harry onların arkasında asık suratları ve gözlerinde ki endişe ile Harry ve Maura'yı takip eden Liam, Louis ve Zayn vardı. Sedyeler sessiz bir koridora giriş yaptığında Eva'nın sedyesi kocaman harflerle "YOĞUN BAKIM" yazan yere yöneldi. Şansa bakın ki Niall'ın sedyesi ise Eva'nın götürüldüğü yoğun bakımın hemen karşı odasıydı. Harry, Niall'ın odasına bir göz atıp yoğun bakımın önünde bulunan sandalyeye oturup başını duvara yasladı. Bunların hepsinin kötü bir rüya olmasını o kadar çok istiyordu ki.

***
"Eva!" koridorda yankılanan yüksek kadın sesi Harry'nin irkilmesine ve ne kadardır daldığını bilmediği duvardan gözlerini çekip o tarafa bakmasını sağladığında Harry gördüğü kişi ile gözlerini şaşkınlıkla açtı. Bayan Green şiş kırmızı gözleri ile Harry'e doğru ilerledi ve "o nerede Harry?" diye sordu. Sesi titriyordu. Harry eli ile yoğun bakımı gösterip "uyuyor" dedi. Konuşmaya gücü yok gibiydi. Bayan Wdeey büyük yoğun bakım camına ilerleyerek yatakta büyük makinalara bağlanmış uyuyan kızına baktı. Kötü haberi alır almaz en yakın uçağa bilet alıp İrlanda'ya gelmişti. 4-5 senedir kızından ayrı olmasının verdiği büyük özlem ile göz yaşlarını serbest bıraktı. Omzunda hissettiği küçük el ile arkasına baktı. Maura suratındaki buruk gülümsemesi ile Margaret'a baktı ve sımsıkı sarıldı. "İyi olacaklar Margaret" diye fısıldadı arkadaşına. İyi olacaklardı. Onlar bilinçleri kapalıyken bile ayrılamıyorken birbirlerini şimdi bırakıp gidemezlerdi. Gidemezlerdi değil mi?

***

2 gün olmuştu. Ağlamaktan perişan halde olan Maura ve Margaret, donuk gözlerle etrafına bakan Harry, Liam, Louis ve Zayn tam 2 gündür bu sessiz koridorda iyi bir haber bekliyorlardı. Niall'ın odasına girip çıkan hemşireler ve doktorlar sürekli durumunun iyi olduğunu söylese de Eva hala kötü haldeydi. Doktorlar bir değişiklik olmadığını söyleyip duruyorlardı. Harry artık ağlayamıyor sadece donuk bir ifade ile etrafına bakıyordu. Niall'ın odasının kapısı açıldığında kafasını oraya çevirdi. Suratında büyük bir gülümseme ile odadan çıkan hemşire Harry'nin kaşlarını çatmasını sağladı. Neye gülüyordu? "Niall bey şuan çok daha iyi. Bugün narkozun etkisi bittikten hemen sonra uyanmasını bekliyoruz. Uyandığında birkaç tahlil yapıp sizi içeri alacağız geçmiş olsun." dedi ve suratında akı gülümsemeyi bozmadan oradan uzaklaştığında Maura hızla odaya ilerledi. Oğlu uyanacaktı. Bu...muhteşem bir haberdi...

***

Issız koridorda ki koşuşturma sesleri ile gözlerini açtı Harry. Neler oluyordu? Niall'ın odasına yönelen doktorlar ile ayağa fırladı Harry. Niall'a mı birşey olmuştu? "Neler oluyor?" dedi Maura'ya. Maura gözlerinden akan göz yaşı ile Harry'e baktı ve gülümsedi "O uyandı Harry...Niall uyandı"

Veee işte Yb!
Artık Harry yavaş yavaş bir şeyleri belli etmeye başladı sanki...
Umarım bölümü beğenirsiniz. Bir sonraki bölümde daha çok Eva ve Niall olacak bu bölüm bir geçiş bölümü gibiydi herşey için tesekkur ederim. Multi Harry...