Daughter of the sun (ONDER CONSTRUCTIE)

~ 33 ~

Hij duikt naar buiten. Jezz houdt haar handen voor haar ogen. "Die jongen gaat het zo niet redden, dit is zelfmoord", zegt Lauren kwaad. "We moeten iets doen!" "Wat wil je doen dan?" Roept Finn. Met grote ogen kijk ik hoe Leo door de lucht suist, en een vuurbal ontbrand. Maar... Hij gaat gelijk. "De wind is té hard", zegt Henry met grote ogen. Een bliksemflits raakt Leo bijna, maar hij kan nog net wegduiken. "Leo!" Krijs ik, maar ik weet dat hij me niet kan horen. Cat legt begripvol een hand op mijn schouder. "Het heeft geen zin", zegt ze betreurt. Ik houd mijn mond. Leo vliegt omhoog, ontsteekt opnieuw een vlam, maar weer blaast een wind hem uit. "Jongens, dit gaan we niet redden", zegt Jane koel. Ik loop naar de deur, en open het met moeite. Ik houd me stevig vast aan een stang, zodat ik er niet uitgeblazen word. "Leo!" Krijs ik. "Kom terug!" Hij draait zich even om, waardoor hij op een haar na net niet geraakt is door een bliksemschicht. "Nee", roept hij vastberaden. "Doe niet zo idioot! Kom, je gaat het niet redden zo!" "Ik moet dit doen!" Zegt hij. "Ik heb niks goeds gedaan, iedereen vind me maar een beetje een clown! Ik heb je expres gezoend waar iedereen bijstond, om indruk te maken op de rest, niet op jou! Ik moet en zal mezelf bewijzen, nu". Mijn mond valt open van verbazing. Hij heeft me gewoon gebruikt? Ineens voel ik een hand op mijn arm. Lauren! "Wat doe jij nou?" Roept ze. "Leo terug halen..." Zeg ik. Ineens schiet er een flits naar beneden, en raakt het vliegtuig, vol. Even knipperen de lichten. De mensen schreeuwen. "Oh nee..." Stamelt Henry. "Optrekken!" Roept Jane. Ze drukt op van alles. "Leo! We gaan neerstorten!" Krijs ik. Leo draait zich om, en even is de wereld bevroren. Hij staart me vol wanhoop aan, maar ik zie niet meer de vrolijke Leo die van het leven een grapje maakt. Voor me vliegt een gebroken Leo, een die elk moment kan gaan huilen. Omdat hij stil vliegt suizen we hem voorbij, en grijp ik hem beet. Finn en Cat sluiten de deur, en zo is Leo terug. "Sorry..." Jammert hij beschaamd. "Ik, ik had je..." "Het is goed", zeg ik. "Jongens, we gaan hartstikke dood!" Krijst Jezz. Het vliegtuig begeeft het. De stalen punt wijst naar beneden, en dan vallen we. Ik grijp Leo's en Lauren's hand, en houd ze stevig vast. Ik sluit mijn ogen. Dit was het dan, zeg ik in mijn hoofd. Ik heb Nico nooit gevonden...

Ineens zweeft het vliegtuig weer. "W...wat?" Stamelt Cat. Ik open mijn ogen. Jane en Henry hebben elkaars hand vast, maar ze kijken nu ook verbaasd om zich heen. Langzaam komt het toestel in beweging, en worden we verplaatst. Ik kijk voor me. "Grond!" Roept Leo. "New York..." Stamelt Finn. Ik zie de skyline, de gebouwen die dichterbij komen... "We gaan dood", stamelt Lauren levenloos. Ik sluit mijn ogen, en wacht...

Ineens worden we omhoog gerukt. Ik open mijn ogen weer. "Grond!" Roept Leo opnieuw, maar nu een stuk blijer. We staan stil, op een weg. "Wat, hoe..." Stamelt Henry.