Chapter Twenty Five- Going Back Home

430 16 0
                                    

-Jarvie Jin's PoV-

Ngayon ang araw ng explanation namin sa nangyareng kaganapan sa Company. F*ck this shit.

"Ano ba kasing pinaplano mo?" sabi ko kay Patrick habang nagaayos kami ng mga damit.

"Later mo na malalaman"

"Omygosh. Patrick, kinakabahan ako.. Anong sasabihin natin?"

"Tss. Wag kang excited, sabi ko mamaya mo na malalaman" sabi niya while wearing coat.

"Ugh. Siguraduhin mong maganda 'yang naisip mo Patrick" I said at tinulungan siyang mag-ayos ng necktie niya.

-Jasper's PoV-

Pagkabalik kong Scarlett House nakita ko si Ken.

"Hey, asshole" tawag ko.

"Bakit Tropapits? May dala ka bang pagkain?" tanong niya.

"Hell no. Gusto kitang utusan. Huwag mo munang palalabasin si Abigail ng kwarto niya. Understood?"

Nagsalute naman si gago at pumuntang kwarto ni Abigail. Ako naman sinimulan ng tanggalin ang mga cctv sa bahay at pinalitan ng bagong cctv na nakakonekta sa bahay ko. -____-

Isang cctv nalang ang dapat na makabit ng may biglang tumawag.

*Riiiiing* *Riii-*

"What the heck Pa?"

"F*ck! Jasper Fuck!!"

"What? Bak--"

"Jasper!! Papunta na sila Jarvie at Patrick dyan sa Scarlett House!!" sigaw niya.

"What the hell? Seryoso--"

"I'm fcking serious!! Balak ko sana silang pigilan ngunit nakadaan parin sila and for now, Lexy wants to stopped them"

"The hell!"

I hang up. At hindi na lamang tinuloy ang pagkabit ng cctv sa may bandang rooms.

Ibinalik ko lahat sa dati at kumatok sa room ni Abigail. Sa totoo lang binuksan ko na ng tuluyan ang pintuan.

"Wahhh!! Bakit ba kase ayaw mo kong--" napatigil siya at napatingin silang dalawa sakin.

"Jas--"

"Your mom and dad are going back here today" sabi ko na kinagulat nilang dalawa.

"A-Ano?!" sigaw niya. "I need your help Abigail" sabi ko sa kanya.

--

Naglilinis kami ngayon ni Abigail ng mga kalat or evidence na maaaring may nakasama siya dito sa bahay.

"Hindi ka na pwedeng sumama sa'min" sabi ko habang nagliligpit.

She pouted, she looked tired. -_-

"Tss, Why? May dahilan ang Mama mo kung bakit" sabi ko ng maalala ko kung bakit ayaw niya pang bumalik sa parents niya.

She still very sad. "Tsk. Look at me"

Tinignan naman niya ang mga mata ko. Natulala ko saglit when I realized na ganito pala kaganda ang mga mata niya.

"There's nothing to be worry about. I'm here for you" ngumiti ako sa kanya at ngumiti rin naman siya.

"Siya nga pala John" I looked at her face again.

"Ipapakilala nga pala kita kay Mama at Papa. Hehe" F*ck.

My Boyfriend Is A KillerWhere stories live. Discover now