Lady Taxi Driver (AVAILABLE IN NATIONAL BOOKSTORE AND PRECIOUS PAGES STORES)

Chapter 15

Chapter 15

Bumalik pa si Joey sa opisina pagkagaling nya sa office ni Liz. Naiwan nya kasi ang mga gamit doon at para makapagpaalam na rin sa boss nya bago sya umuwi.

Dala ang ilang paper bags na laman ang ilang damit at accesories, dumiretso sya agad sa opisina ng amo. Inayos na muna nya ang sariling workstation saka kumatok sa pinto ni Lance. Hindi sya sure kung nasa loob pa ang binata lalo na at alas otso na ng gabi. Ito na ang pangalawang pagkakataon na inabot sya ng ganung oras sa trabaho.

Sumilip sya sa pinto at nakitang busy pa ang binata sa ginagawa.

"Sir..." kinakabang sabi niya. Nag-angat ito ng tingin at sinalubong sya ng madilim nitong mukha. Nakakunot ang noo na tipong pwede nang kaskasan ng cheese. Kinabahan tuloy lalo ang dalaga sa hitsura ng amo.

"What took you so long?" seryosong tanong nito saka hinagod sya ng tingin. Marahil napansin nito ang ibang pananamit nya. Iba nga naman dahil naka-dress na sya ngayon in baby pink color at pinatungan ng white coat. 3 inches above the knee pa rin naman iyon pero ibang-iba sa suot nyang skirt at blouse kanina.

"Ahm, k-kinausap pa po kasi ako ni Ms. Liz, sir." Sagot ni Joey.

"I kept on calling you earlier but you're not answering! Kahit si Liz hindi sumasagot sa tawag ko. Do you really intend to keep people worry about you?"

Bahangyang nagulat ang dalaga sa sinabi nito. Tama ba ang pagkaintindi nya? Nag-alala si Lance sa kanya?

"I'm sorry, sir. Hindi ko naman po sinasadyang hindi masagot ang tawag nyo. Nawala po kasi ang cellphone ko kanina noong papunta ako sa opisina ni Ms. Liz. Hindi ko po alam kung naiwan ko sa taxi o nahulog. Nagmamadali po kasi ako na baka hindi sya maabutan." gusto matawa ni Joey sa sitwasyon nila. Para syang isang babae na nagpapaliwanag sa boyfriend nya. Pero wish nya lang boyfriend nya nga talaga si Lance.

"Don't you dare do something stupid again. You may go now."

Ano daw? Ano bang ka-istupiduhan ang ginawa nya at galit na galit ito sa kanya? Hindi naman nya sinasadyang mangyari yun. Masyado kasing mahilig magbigay ng time limit ang boss nya kaya naman hindi nya din maiwasan ang mataranta.

MUNTIK Pa ma-late sa trabaho ang dalaga kinabukasan. Agad syang nag-ayos ng sarili at umalis papunta sa trabaho. Hindi sya pwedeng maunahan ng boss nya. Kundi baka masira ang magandang record nya dito. Iyon ay kung maganda pa nga talaga ang record nya.

Laking pasasalamat ni Joey ng dumating sya sa opisina ng wala pa ito. Mabuti naman at naunahan nya pa rin ang boss nya. Agad nyang inayos ang mga kailangan. Pati na rin ang regular breakfast nito ay inayos nya na rin. Tila nasanay na rin ang binata sa araw araw nyang rasyon dito at hindi na nagrereklamo.

Ilang minuta pa ay dumating na rin ang binata. Masiglang bumati si Joey na hindi na rin nya ipinagtaka noong hindi sya binati pabalik. Dumiretso lang ito papasok sa loob ng opisina tulad ng palagi nitong ginagawa. Umupo na lang ulit si Joey at naghanda ng magsimula sa trabaho. Pero hindi pa nag-iinit ang puwitan nya sa upuan ng tumunog ang intercom.

"Joey, in my office." sabi nito.

Halos hindi sya nakagalaw sa inuupuan nya. Parang tumigil ang pag-ikot ng mundo nya. Wala syang ibang naririnig kundi ang paulit-ulit na boses nito na binabanggit ang pangalan nya. Sa wakas, tumama din si Lance sa pangalan!

"Joey, are you there?" untag nito sa kanya. Bigla naman syang natauhan. Pero hindi mawala ang malapad na ngiti nya.

"Y-yes, sir." Sagot nya na parang nag-ddaydream pa. "Pupunta na po."