Gedwongen #VAKANTIEBOEK

2 - Flashback ✔

P.o.v Emma

3 weken geleden part 2

Als ik gewekt word door het verschrikkelijke ding genaamd: een wekker, rol ik uit bed en besluit me aan te kleden. Een skinny jeans en een witte blouse + houthakkers jasje. Ik doe mijn zwarte nike's aan. Waarom kleed ik me eigenlijk aan?

Flashback:

J: 15:00 kerkplein?

Einde flashback

Oja ik weet het weer!
Hij zou bij een zwarte bmw staan hm? Oke dan.

Ik loop half slapend naar beneden.

'Tante?"

Verdomme! Waarom is ze altijd weg? Werk? Ik weet het niet hoor, zolang werken? Dat kan niet. Ze is nooit een dag thuis, 7 dagen per week! Ook in het weekend! maar dan mag je toch niet werken? Nouja het zal allemaal wel weer.

Ik maak een ontbijtje met een broodje jam en eet het met moeite op. Dat heb ik anders nooit.

Ik heb opeens een onheilspellend gevoel in mijn buik. Wat is dit toch? Het zal wel bij de spanning horen voor zodadelijk denk ik.

Mijn alarm van mijn mobiel gaat af. Heb ik dat rot ding boven laten liggen! Ik sprint naar boven maar ik glij uit dus ik val. "Ah Emma lekker bezig weer" mompel ik tegen mezelf. Ik sta op met een kloppende pijn in mijn knie en loop naar mijn kamer. Ik pak mijn telefoon van de lader. 13.00 geeft hij aan. Ik krijg een vreemde kriebel in mijn buik.

Ik open nog even mijn whatsapp om te kijken of ik nog een melding heb.

Josh 4 nieuwe berichten.

Ik open de chat. Wat zou hij te zeggen hebben?

J; goeie morgen prinses <3
J: lekker geslapen?
J: ik heb zoveel zin om je te zien!
J: tot straks x

Al gauw krijg ik vuur rode wangen.

Wat lief!

Aangezien ik nog 2 uur niks moet doen besluit ik nog wat Netflix te kijken.

Ho, stop. Mijn gezicht en mijn haar.

Ik vlucht snel nasr de badkamer en borstel mijn haar.

Na een klein beetje foundation, mascara, blush en wenkbrauwpoeder vind ik het wel weer genoeg geweest.

Nu kan ik nog even Netflix te kijken.

••

Ik ben nog niet klaar met mijn derde afkevering Prison Break als ik de klok op 14:45 zie staan.

Tijd om te gaan.

Ik loop naar beneden en doe mijn zwarte jas los aan. Het is niet heel koud buiten maar de koude wind briesjes doen je rillen in de lente.

Ik kijk nog een keer in de spiegel om te checken hoe ik eruit zie.

Kan er mee door.

Ik pak nog gauw mijn telefoon en huissleutels en loop naar het kerkplein, het is niet zo ver maar toch moet ik opschieten.

Als ik aankom op het kerkplein kijk ik zoekend om me heen. Mijn hart bonst in mijn keel. Ik doe alsof ik met mijn telefoon bezig ben anders is het zo raar omdat ik anders de hele tijd om me heen kijk.

Ik gluur door mijn wimpers en zie een zwarte bmw staan. Er zit alleen niemand in.

Gekuch achter me doet me opschrikken. Ik draai me om en zie een jongen staan.

Lichtbruine huidskleur, pet op, lang, slank, glimlachend en donkerblauwe ogen.

Hij is verdomde mooi.

Met handen nonchalant in zijn zakken leunt hij tegen een random paal aan.

Met grote ogen en een mond vol tanden kijk ik hem aan.

Damn

"Ik ben Josh en jij bent?"

"Ik eh, i-ik ben eh Emma."

"Oh, hallo prinses."

Ik bloos. Prinses?

"Je bent mooi prinses."

Verlegen kijk ik naar beneden en probeer een glimlach te onderdrukken.

Hij komt voor me staan en veegt een pluk haar uit mijn gezicht wat blijkbaar voor mijn gezicht was gevallen.

Oopsie..

"Prinses ga je mee?"

"Waarheen?'

"Verrassing."

Hoe kon ik hier in trappen!?

"Is goed.'

Hij steekt zijn hand naar me uit en ik pak hem aan. We lopen naar de leegstaande bmw. Hij houdt de deur voor me open.

Ik stop en kijk hem vragend aan
"Maar, je was toch 15?"

Beschaamd kijkt hij me aan.

"Het spijt me prinses. Ik ben 19 jaar."

"Maa- maar dat, dat is 4 jasr ouder dan ik ben!"

"Ssht, prinses. Leeftijd is geen probleem als je iemand leuk vind, toch?"

Hij vind me wat!?

Ik begin alweer te blozen.

"Kom je?"

Ik twijfel.

Ik had keihard weg moeten rennen.

"Tuurlijk."

Hij houdt nog steeds de deur voor me open.

"Wst een gentle men."

"Haha, voor jou wel prinses."

als ik ben ingestapt loopt hij naar de andere kant, stapt in en rijd weg.

Opeens lijkt zijn lieve blik naar staal veranderd te zijn.

Wat gebeurd er?

Ik zat vast. Ik kon nu niet meer terug uit de hel die ik mee zou gaan maken. Ouders waren er niet voor me, mijn tante altijd weg. Ik wist niet beter. Was ik maar niet ingestapt.