Gedwongen #VAKANTIEBOEK

26 Verhoor van Natalie

P.o.v Natalie

Met trillende handen van angst en ontwetentheid pak ik mijn glas met koud water.

"Natalie Van Straatten?"

Ik sta op en loop naar de agent toe. Ik schud zijn hand.

"Kom, volg me."

Ik loop de man schterna naar een verhoorkamer.
Eenmaal aangekomen laat hij me binnen. Een saaie grijze kamer met alleen een tafel, stoelen, 1raam en 2agenten bij de deur. Voor de zekerheid denk ik?
Na een minuut of 2 komt er een man strak in pak de verhoorkamer inlopen. Hij zet zich tegenover mij neer en legt een kladblok plus een pen voor zich.
Hij schraapt zijn keel en begint te praten.

"Hoi Natalie, ik ben reserscheur Van Hoeven en ik zou je graag wat vragen willen stellen over de verdwijning van Emma Schalk."

"Dat is goed."

Hij pakt zijn kladblok erbij en begint met vragen.

"Hoe goed kende je Emma?"

"Nou ik was haar beste vriendin dus ik ken haar eigenlijk heel erg goed."

"Oke en was je op de dag van haar verdwijning aanwezig?"

"Nee wel de dag ervoor, tenminste als ze het echt gedaan heeft."

"Wat gedaan heeft?"

"De dag ervoor gingen we samen op dr laptop chatten op een chatsite. Dat doe ik heel vaak en dat is super leuk en grappig. Maar toen we samen gingen chatten was er een jongen, ik weet zijn naam niet meer, maar hij wou haar ontmoeten en hij zei ook dat hij bij ons in het dorp woont. Waarschijnlijk is ze daar dus naartoe gegaan en heeft hij haar meegenomen, maar ik weet het niet zeker."

Alles wat ik gezegd heb schrijft hij op. Ik moet zijn naam weten, van die vreemde jongen. Ehm Mark? Tom? Roan? Joshua? Ik heb echt geen idee.

"Maar, je denkt dus dat een jongen die met haar wou afspreken haar heeft meegenomen?"

"Ja, iets anders lijkt me niet mogelijk eigenlijk. Veel vrienden had ze niet."

"Hm oke. Is er niet iets thuis gebeurt?"

"Ze woonde eigenlijk alleen. Ze weet niet waarom. Emma moest ineens van haar ouders bij haar tante wonen. Die heeft altijd gezegd dat ze druk was met werk ofzoiets en dus was ze alleen."

"Ze werd opgevoed door haar tante omdat haar ouders haar opeens naar haar toe stuurden?"

"Ja. Maar haar tante was er nooit. Ook niet in het weekend zei Emma."

"Maar ze is 15 a 16 jaar, je laat zo'n kind toch niet zomaar alleen?

"Weet ik niet. Ze heeft me alleen vertelt dat haar tante er letterlijk nooit was."

"Oke, weet je toevallig hoe haar tante heet?"

"Elise Schalk."

"Oke, dankjewel. Ik ga kijken of ik haar kan achterhalen en we gaan naar de informatie kijken over Emma. Bedankt voor je tijd Natalie."

Bijde staan we op en schudden elkaar de hand.

Laten we hopen dat Emma snel terugkomt.

Buiten aangekomen loop ik naar de bushalte. Mijn ouders konden me niet halen dus moest ik met de bus, vind ik niet heel erg om eerlijk te zijn.
Er staat niemand dus ik neem plaats op het bankje. Mijn bus komt 14:45, het is nu 14:30 nog een kwartiertje.

Mijn tas zet ik naast me neer en kijk een beetje rond me heen.
Een zwarte bmw staat daar verdacht lang. De bestuurder kijkt ook steeds hierheen. De alarmbellen in mijn hoofd klinken. Snel pak ik mijn tas en neem de benen.
Ook de auto start.
Ik loop een steegje in. Ik hoor een auto deur dichtslaan en voetstappen mijn kant op rennen.