P.o.v Emma
Boos loop ik door de kleine vieze kamer als de deur open gaat.
"Hallo prinses"
Verdomme niet hem!
"Prinses zeggen we niks meer?"
Nee lekker puh :P
Hij loopt naar me toe en gaat naast me zitten. Hij pakt mijn kin en streelt mijn wang. Een rilling van angst gaat door me heen. "Prinses toch, je wang is rood" hij grijnst. Die vieze valse grijns die ik al 3weken aan moet zien. Zijn -vriend- Davin sloeg mij gister omdat ik niet naar hem wou luisteren. Als iemand mijn wang ook maar zachtjes aanraakt doet het vreselijke pijn. Ik kan er niks aan doen want ik kan geen verbanddoos vinden. Hij streelt met zijn lippen mjn pijnlijke wang. Tranen prikken achter mijn ogen. Maar ik laat niet zien dat de pijn verschrikkelijk is. Hij geeft tedere kusjes op mijn oorlel. "Prinses je bent van mij." fluisterd hij. Hij staat op en loopt weg. De deur weer opslot. Meteen begin ik te huilen. Niemand kan me hier redden! Niemand mist me! Waarom zouden ze ook!? De stem in mijn hoofd heeft gelijk, ik ben dom en naïf. Ik stop na een lange tijd met huilen. Ik moet ze niet laten zien dat ik bang ben. De deur word opemgegooit en ik schrik op uit mijn gedachten. Niet Davin alsjeblieft NIET Davin!
Maar helaas... Davin staat voor mijn neus.
"Hallo schatje"
Bang kruip ik naar achteren tegen de ijskoude muur aan. Davin komt dichterbij.
"Schatje nu ga je eens heel goed naar mij luisteren en doen wat ik zeg begrepen?"
Hij zegt het op een toon die dwingend is maar ook lief tegelijk. Hij pakt me vast en zet me op mijn schoot.
Hij geeft kusjes op mijn haar. Zijn hand gaat onder mijn shirt richting mijn bh. Woede borrelt in me op maar ik beheers me. Als ik sla slaan ze mij nog veel harder. Ik moet het maar toelaten.
Ik heb geen keus...
YOU ARE READING
Gedwongen #VAKANTIEBOEK
Teen FictionDe grootste fout. Hoe dom kon ik zijn? Waarom heb ik hem óóit vertrouwd? Ik had er nooit aan moeten beginnen. Waarom deed ik dit? Wat nu? Kom ik hier nog uit? Wat zijn de gevolgen voor in de toekomst? Waar zijn mijn ouders? En waarom is mijn tante e...
