Poisoned || Teen wolf || #1 ✔️

Hoofdstuk 3

"Dochter?" Is het eerste woord dat ik na een tiental minuten hoor. Ik schrik en kijk op. Nog steeds kijkt hij me niet aan. Alsof ik vuil van op straat ben.

"Ja." Zeg ik kort en zonder emoties.

"Hoe?" Vraagt hij me en kijkt me eindelijk aan. Ik zie dat zijn ogen glinsteren, maar ik kan niet nagaan of het door de emoties zijn of omdat het vochtig is in deze ruimte.

"Geen idee..." Zeg ik zacht, niet wetende wat eraan toe te voegen. Ik grijp met mijn hand naar de stapel documenten en haal er het bewijs uit. Het bewijs dat ik wel degelijk Kate haar dochter ben. Over mijn vader staat er vrijwel niets, enkel een deel van zijn initialen.

... H.

Dus mijn vader zijn familienaam begint met een H. Dat is alles wat ik weet. Ik schuif het documet over het salontafeltje naar Chris toe. Meteen kijt hij op met een verbaasde blik.

"Lees maar." Zeg ik zacht en voorzichtig. Ik weet niet hoe hij is als persoon, dus ik heb ook geen idee hoe hij zal reageren. Iets wat ik nu wel weet is dat mijn moeder veel voor hem betekende.

"Dus Kate is je moeder.." Zij hij als hij het document doorlas. Soms zag ik zijn ogen afwijken van het document omm mij eens goed te bekijken. Blijkbaar twijfeld hij nog steeds of ik haar dochter ben. Ik verwijt hem niets, ik zou nethetzelfde hebben gereageerd moest mij hetzelfde overkomen. Wat wil je als er ineens een onbekende voor je deur staat en die beweerd dat het familie van je blijkt te zijn.

"Heb je enig idee wie je vader kan zijn?" Vraagt hij me en ik haal mijn schouders op.

"Ik heb echt geen idee, het enige dat ze over hem zei is dat het een fout was, alsof het taboe was. Ze zei altijd dat ze ervoor zou zorgen dat ik niet dezelfde fout bega." Zeg ik zacht als ik naar mijn handen kijk die wriemelen op mijn benen. Ik hoor een zucht, maar ik kan niet achterhalen welke emotie erachter zit. Was het een opgeluchte zucht? Een verveelde zucht? Geen idee..

"Wat wil je dat ik doe." Vraagt hij als hij probeert zo vriendelijk mogelijk te zijn. Dit is zeker niet het moment om kwaad op elkaar te zijn.

Ik keek op en dan weer naar beneden. Die vraag had ik zeker niet zien aankomen. Wat had ik dan ook verwacht? 'Oh je bent familie? Kom toch lekker bij ons wonen!' Nee dat is niet het geval. Ik zucht en denk plotseling dat dit alles een slecht idee was, een heel slecht idee.

Plots hoor ik geluid van het slot van de voordeur. Chris kijkt verward op en staat recht. Ik sta ook recht om het huis te verlaten. Ik wandel achter Chris aan, naar de hal. Ik sta stil als ik geen stemmen meer hoor. Ik kijk op en zie Allison staan. Nooit gedacht dat onze ontmoeting zo moest verlopen...

"Wie is dat?" Vraagt ze aan haar vader als ze naar me wijst. Dan vind ik haar niet meer zo vriendelijk als dat ze eruit ziet.

Chris kijkt me met grote ogen aan, als teken dat ik iets moet zeggen. Ik haal mijn schouders op en loop langs hen naar de deur. Ik grijp met mijn hand naar het handvat totdat Chris spreekt.

"Heather, wacht." Zegt hij zacht, maar nog perfect verstaanbaar. Ik zucht even, stil zodat niemand het hoort, en draai me om.

"Allison ga even zitten." Zegt hij als hij zijn hand op haar schouder legt om haar te leiden naar de woonkamer. Nochtans ik veronderstel dat het de woonkamer is...

Ik volg hen de kamer in en ik zie dat Allison haar ogen direct op het document van mijn moeder vallen. Ze kijk verbaasd naar haar foto en neemt het papier van het salontafeltje. Ze lijkt het aandachtig te lezen en Chris gaat weg, nog voor ze kon reageren op wat ze net had gelezen.

"Heather, toch?" Vraagt ze als ze gaat zitten en ik knik met een kleine glimlach. Ze zucht even en bekijkt het document nogmaals. Natuurlijk moet ze het nog verwerken.

"Maar Kate is-"

"Dood" Zeg ik snel maar zacht. Ik slik even en zie dat ze hetzelfde doet.

"Waarom zou ze niets zeggen?" Vraagt ze me en ik haal mijn schouders op. "Mij heeft ze ook nooit iets gezegt. Ik heb altijd geweten dat ik geen familie had, tot ... Het incident."

"Waarom ben je zo vroeg terug thuis?" Vraagt Chris aan zijn dochter om de ongemakkelijkheid te breken.

"School is geëvacueerd." Zegt ze nonchalant en neemt een ander document vast. Chris komt de woonkamer weer binnen en zet twee glazen water neer.

"Drink maar." Zegt hij met een glimlach en gaat weer weg.

"Dus ik heb een nicht."

<<<>>>

A/N:
Ik weer! Weer een saai hoofdstuk, I know... Sorry daarvoor maar zo wil ik dat het verhaal begint.
Even voor de duidelijkheid: we zitten in seizoen 3 in dit verhaal en ze wonen nog in het oude huis en niet in het appartement ;)

someone_special