Hoofdstuk 14

743 41 5
                                    

"Waar is Chris?" Vraag ik nadat ik me een uur op mijn kamer heb opgesloten.

"Opgesloten." Zegt Allison en ik kijk haar verbaasd aan.

"Ja, hij wordt verdacht van moord. Dere-" Zegt ze maar stopt direct bij het uitspreken van zijn naam.

"Hij ook?" Vraag ik meet een hoge stem. Ik herkende haast mezelf niet.

"Ja, van Katashi." voegt ze eraan toe en ik kijk haar met een serieuze blik aan.

"Die Japanner?"

...

Ik stap uit de auto en loop het politiebureau binnen. Zonder na te denken, ga ik verder naar de binnenplaats waar normaal alleen agenten binnen mogen. Oops. Ik loop verder en zie tralies. Ik loop erop af en zie Chris op de grond zitten. Derek zou ernaast moeten zitten...

"Heather!" Zegt Chris met verbazing.

Ik kniel neer bij de volgende tralies en zie dat Derek mij verbaasd aankijkt.

"Ik weet het." Zeg ik zacht en onzeker, niet wetende. Weet hij waarover ik het heb? Heeft hij de puzzel gekraakt? Weet hij van mij?

"Heather!" Roept Chris alsof hij een kilometer ver van me staat.

Ik luister niet en steek mijn hand door de tralies. Ik kijk door mijn waterige ogen naar mijn hand en naar niets anders. Please doe dit voor mij.. Als ik naar zijn groene ogen zou kijken, zou ik alleen mezelf erin herkennen en nog meer bevestiging krijgen, maar ik wil het van hem weten. Ik wil weten of hij mij begrijpt.

Ik voel dat iemand me bij mijn schouders vast neemt en me van de tralies weg trekt. Ongewild werk ik tegen en probeer zo lang mogelijk mijn hand door de tralies te houden. Even, voor een enkele paar seconden, kijk ik op en dan voel ik zijn hand in de mijne. Ik veeg snel een traan weg en glimlach kort.

Ik stop met tegenwerken en laat de agent achter me me wegdragen.

"Dochter." Zie ik hem zeggen zonder enig geluid.

...

Als ik met een waarschuwing weer thuis kom, zie ik dat Lydia bij Allison staat.

"Oh we dachten dat je Scott was." Zei Lydia als ze teleurgesteld lijkt.

"Wat zijn jullie van plan dan?" Vraag ik ze en ze kijken elkaar even aan.

Dan wordt er op de deur geklopt en Allison gaat opendoen.

"We moeten Katashi zijn zilveren vinder halen en ze zouden die binnen enkele uren vervoeren." Zegt Allison als we haar volgen naar haar vader zijn bureau.

"Dus we gaan ze overvallen?" Vraagt Aiden en Lydia lacht kort.

"Soort van!" Zegt ze en dan leggen Allison en Lydia hun plan uit.

Aiden en Ethan hebben het steeds over aanvallen, maar Lydia en Allison willen niemand kwaad doen.

"Waar is Stiles eigenlijk?" Vraag ik en niemand antwoord.

"Scott?" Vraag ik hem nog eens, maar hij reageert niet.

"Fijn, thanks people." Zeg ik en loop naar mijn kamer om iets anders aan te doen. Als ik klaar ben, neem ik mijn moeders geweer en leg ik het samen met een aantal kogels in een zak. Ik kijk naar het bed alsof ik iets ben vergeten en dan zie ik de kist onder mijn bed.

Ik loop er naartoe en doe de kist voorzichtig open. Ik neem er mijn koker met geslepen pijlen uit en zet het naast me neer. Dan neem ik mijn boog er uit en strek het even als probeersel. Altijd eerst checken of het touw spannend genoeg zit.

"Hé.." Zegt een stem acher me en rustig laat ik mijn boog zakken.

Ik draai me om en zie Scott staan. Ik zucht geïrriteerd en leg mijn boog en pijlen in de zak. Natuurlijk zit er een doek tussen zodat het geweer niet zou af gaan en er zit een slot op. Je kan nooit zeker genoeg zijn!

"Stiles had gevraagt je niks te zeggen.." Zegt hij zacht.

"Wat?" Vraag ik verbaasd en vol ongeloof.

"Hij zit in Eichen House." Zegt hij dan en plots weet ik niet wat ik moet denken of doen, dus ga ik op mijn bed zitten.

"Maar hij is toch niet... gestoord?!" Vraag ik hem en hij komt naast me zitten.

"Ik ken je niet goed genoeg, maar Allison vertrouwt je, dus ik ook." Zegt hij en ik kijk even op met een zachte glimlach. "Die zwarte gemaskerde mannen, de oni, waren op zoek naar een duivelse Japanse geest, een vos, de nogitsune. Die geest heeft zich genesteld in Stiles zijn gedachten. Daarom al dat gedoe de laatste dagen. We hopen dat hij daar veilig is. Voor zichzelf en anderen. Hij is zichzelf niet meer. Hij wilde me zelfs neersteken." Zegt hij en ik kijk een hele tijd naar beneden. Waarom Stiles? Wat heeft hij verkeerd gedaan? Waarom niet iemand anders? Hij zal er wel door heen komen, toch? Hij zou niemand kwaad doen, toch?

"We moeten hem helpen." Zeg ik vast beraden en Scott knikt.

"Dat gaan we ook doen, vanaf we weten hoe." Zegt hij en gaat de kamer weer uit.

We komen hier samen doorheen.

<<<>>>

A/N:
Hé, ik weer! Laat me aub weten wat je van dit hoofdstuk vind! He knoowwwwss 😱

someone_special

Poisoned || Teen wolf ||  #1 ✔️Where stories live. Discover now