Poisoned || Teen wolf || #1 ✔️

Hoofdstuk 7

Uiteindelijk gaat de deur rustig open alsof het nooit op slot zat. Allison, Chris en ik lopen de kamer binnen en Isaac zit er neerslachtig uit, alsof hij volkomen van zijn van de wereld is geslagen.

"Isaac!" Roept Allison terwijl haar vader hem probeert wakker te maken uit deze nare 'droom'. Hij gooit zijn vuist in Isaac zijn gezicht en zijn ogen worden een ogenblik goudkleurig.

"Heb je ze gezien?" Vraagt hij vol hoop aan Allison en ze schud haar hoofd teleurstellend.

"Er waren 5 van hen." Zei hij als zijn ogen steeds wateriger worden.

"Ze waren droegen zwart, ik kon hun gezicht niet zien. Het was bedekt."

"Wat betekend het?" Vraag ik, maar wordt genegeerd.

"Als een masker?" Vraag Allison.

"Hun ogen waren groen... als een vuurvlieg."

Chris gaat recht staan en loopt direct naar het raam. Als hij ontdekt dat het niet geforceerd is, wordt alles gecompliceerd.

"Ze kwamen uit de schaduw en dan verdwenen ze weer."

"Jullie moeten hierover zwijgen voor een paar uur. 24 uur. Er is, denk ik, een reden waarom ze hem niet hebben vermoord. Ik denk dat ze achter mij zaten." Zegt hij en loopt de kamer uit.

Ik ga naar Isaac en Allison toe en probeer ze nog even te troosten.

Een uur later ga ik naar de logeer kamer en probeer ik te slapen, ookal lijkt het onmogelijk. Plots hoor ik zacht geklop op de deur.

"Ja?" Zeg ik zacht, meer als een vraag.

Allison komt de kamer binnen geslopen en doet de deur achter haar weer zachtjes dicht. Ze komt naast het bed staan en gaat dan rustig zitten.

"Isaac is weer naar huis. Ik kan niet slapen. En misschien voel ik me alleen.. " Zegt ze met een verlegen lach en kijkt me voorzichtig aan.

"Ik begrijp het. Ik kan ook niet slapen." Zeg ik eerlijk.

"Zou ik misschien hier kunnen blijven?" Vraagt ze me voorzichtig en ik grinnik.

"Het is jullie huis, jij beslist." Zeg ik en we lachen beiden spontaan.

"Misschien is dat een betere oplossing voor ons beiden."

...

De volgende ochtend was het voor Allison en alle studenten in Beacon Hills school. Niet voor mij. Ik heb school bijna een half jaar aan de kant geschoven. Nu heb ik niets meer.

Doordat Allison bij mij in de kamer sliep, werd ik wakker door het irritante geluid van een wekker.

"Waarom zo vroeg?" Vraag ik me al zuchtend af als ik me nog een keer omdraai in mijn bed.

"Ik moet naar school en ik denk jij ook." Zegt ze en meteen schiet ik rechtop.

"Wat?! Ik?!" Vraag ik verbaasd en luid.

"Zat je niet op school dan? Begin gewoon hier, met ons?" Zegt ze en haalt haar schouders op als ze de kamer weer verlaat.

Ik dacht erover na. School. Zo'n vreselijk woord heb ik een tijdje al niet meer gehoord. Het bevalt me voor geen meter, helemaal niet zelfs.

Ik ga naar de kast, waar ik al wat kleren heb gedeponeerd en neem er een leuke set uit. Ik neem mijn kleren en ga naar Allison haar kamer om te controleren of ze daar zit of al in de bad kamer. Ik klop op de deur en ze doet open.

"Is de badkamer vrij?" Vraag ik haar en ze knikt met een lachje.

Chris was gisterenavond nog vertrokken. Geen idee waarnaartoe. Ik ga naar de badkamer en begin aan mijn ochtendroutine. Douchen, tanden poetsen, aankleden en andere nodige snufjes.

Als ik klaar ben ga ik naar de keuken en zie dat Allison al het ontbijt heeft klaar gezet.

"Er is cornflakes, eet genoeg. Ik ga me klaarmaken en dan vertrekken we." Zegt ze onderweg naar de badkamer.

Ik begin aan mijn ontbijt en zucht. Zou ik echt terug naar school gaan? Ik heb toch al zoveel gemist. Maar meer tijd ik wil steken in mijn familie en met andere woorden Allison en Chris, zal ik wel moeten denk ik. Ik heb hier zo geen zin in. Weer die schoolbel, weer de saaie leerkrachten, weer de groepjes die onderling worden gevormd, weer de oh-zo-nuttige leerstof, weer alles waar ik vanaf was.

"Ben je er klaar voor?" Vraagt Allison me als ze klaar is om naar school te gaan.

"Waarvoor? Om weer een naar school te gaan op een stap in hel zetten? Want eigenlijk lijkt het me hetzelfde." Zeg ik op een sarcastische toon en ze lacht.

"Ga wat halen voor school, zoals een pen, en we zijn weg." Zegt ze als ze haar schoenen al gaat aandoen.

Ik zucht en ren weer naar de logeerkamer. Ik neem een rugzak, schoolgerief, kladpapier en een agenda. Ook geld, mijn id-kaart en andere nuttige zaken zoals deze verberg ik in de rugzak. Het kan handig zijn.

We rijden ernaartoe en eenmaal daar wijst Allison me de weg naar het secretariaat voor een aanvraag om daar naar school te mogen gaan.

Waar ben ik toch weer aan begonnen...

<<<>>>

A/N:

Hallo lieve lezers! Ik wil graag xvoidbanshee bedanken voor, ten eerste, het lezen van dit boek! Ook zeker en vast voor elke stem die ze al heeft gegeven op vele hoofdstukken (zelfs allemaal denk ik 😂😍). Haar leuke commentaren maken mijn dag goed en daarvoor ben ik haar enorm dankbaar 😁

Dus lieve mensen, als jullie even tijd hebben, volg haar en lees ook zeker een van haar boeken! (Anchor is echt goed 😜!)

Zo dit was het dan weer, laat me weten wat je van dit hoofdstuk vind aub?

STEM/ PLAATS EEN REACTIE/ DEEL

someone_special