Poisoned || Teen wolf || #1 ✔️

Hoofdstuk 13

"Hij... Hij is familie." Zeg ik zacht en nog steeds krijg ik een vragende blik terug.

"Hij is mijn oom/nonkel." Zeg ik zacht en dan worden zijn ogen groot. Hij wilt weer recht gaan zitten, maar heeft er direct spijt van.

"Dan ben jij-"

"Kate is mijn moeder ja." Zeg ik als ik terug aan haar denk. Ze was er altijd voor me en dan ineens... Ik ga op een stoel zitten en denk na.

Ze was meer als een moeder voor me, een mentor, een leerkracht, een vriendin, iemand waar ik alles tegen kon zeggen. Ze moest één keer naar Chris en dan boem, alles is gedaan. Het voelt alsof ik nog niet om haar gerouwd heb.

Mam, ik mis je... Ik mis onze tijden samen, ik mis hoe we altijd samen dingen zouden doen, hoe we samen ijs zouden eten voor de televisie, hoe we samen in elkaars armen sliepen als het buiten stormde, ... mam, ik mis je...

Ik voel een paar tranen over mijn wangen rollen en veeg ze dan snel weg.

"Je hoeft je niet te schamen. Ik ken ook zulk verdriet." Zegt hij en ik grinnik.

"Ja alsof jou wereld is ingestort, nadat je je familie bent verloren. Ik had niemand! Ik wist niet eens dat ik een nicht had. Ik-"

"Ik heb mijn familie verloren in een brand." Zegt hij zacht en voorzichtig en ik kijk geschrokken op.

"Sorry, dat wist ik niet." Zeg ik met spijt en hij knikt. "Had je ook niet kunnen weten." Zegt hij vriendelijk en er verschijnt een lach op zijn gezicht.

Hij leek zo bekend, alsof ik hem als eens heb gezien...

"Heb je mijn moeder gekend?" Vraag ik hem als ik hem zie drinken van een glas water en direct verslikt hij zich. "Dat neem ik als een ja?"

"Je moeder en ik waren niet echt beste vrienden.. " Zegt hij alsof hij meer verborgen houdt. Hij kijkt naar de klok boven de deur en kijkt dan weer naar mij.

"Moet jij niet al lang gaan slapen?" Vraagt hij me en ik schud mijn hoofd al lachend.

"Morgen is het zaterdag." Zeg ik en geef hem een knipoog. Toch loop ik naar de deur, omdat ik voel dat ik moe wordt.

"Maar goed, ik laat je wel alleen. Je hebt rust nodig." Zeg ik, zwaai even en ga dan de deur uit.

...

Zaterdagochtend word ik wakker door het felle licht dat in mijn ogen schijnt. Ik stap uit bed en wandel traag naar de woonkamer waar ik Allison op de bank zie zitten. "Waar was jij gisteren?!" Vraag ik haar direct en meteen ben ik wakker.

"Wel, eumm... " Ik krijg niet veel meer als antwoord. "Kijk je niet op je gsm ofzo?" Vraag ik haar vriendelijker deze keer.

"Ik was met Lydia naar Derek's loft geweest." Zei ze nonchalant en ik kijk haar verbaasd na. "Ik was een hele avond bij hem." Zeg ik en ze kijkt geschrokken op. "Goed, ik was bij Peter, hij woont daar ook." Zegt ze en ik ga naast haar zitten.

"Hij vertelde me dat zijn familie in een brand is omgekomen."

"Ja, hij en zijn zus waren die nacht niet thuis. Zijn oom/nonkel, Peter heeft het overleefd." Zegt ze en ik kijk haar vragend aan. "Hij had Lydia nodig voor iets."

"Wat is Lydia eigenlijk." Vraag ik haar uit het niets en ze lacht. "Een Banshee"

"Weet Derek wie het vuur heeft aangestoken? Hij zou die persoon toch wel villen vermoorden veronderstel ik." Vraag ik geïnteresseerd en ze kijkt naar beneden.

"Wat is het?" Vraag ik haar nieuwsgierig. "Ka-Kate heeft het vu-vuur aangestoken..." Zegt ze met schrik in haar stem. Ik trek me terug en kijk haar niet gelovend aan.

"Waarom dan?" Vraag ik me luidop af. "Dat weet niemand, het enige dat ik weet is dat-" Zegt ze en dan hapt ze naar adem.

"Wat weet je, Allison?" Vraag ik haar doordringend. "Ze hadden een relatie ooit, Derek en je moeder..." Zegt ze en ik sta recht. Ik schud telkens mijn hoofd. Dat kan niet...

"Ik weet niet wie mijn vader is, het enige dat ik weet is dat zijn familienaam met een H begint."

"Hij lijkt zo bekend, alsof ik hem als eens heb gezien."

"Derek Hale..."

"Nee..." Zeg ik als ik steeds verder van Allison vandaan ga.

"Heather, wat is er?" Vraagt ze me bezorgd en dan begin ik te huilen. Ik zak door mijn knieën en slaag mijn handen voor mijn ogen.

Derek is mijn vader... Zou het? Ja ik ga een DNA-test laten doen, maar zou het? Mijn moeder deed het met een weerwolf?! Zij heeft zijn familie vermoord?! Zij heeft zijn leven stuk gemaakt?! Zij heeft alles voor me verzwegen?!

Wacht... Als Derek een weerwolf is, ben ik dan..

"NEEEEEE!" Schreeuw ik tot mijn oren er pijn van doen.

"Wat?" Vraagt Allison bezorgd als ze me recht in mijn ogen kijkt.

"Derek Hale is mijn vader..."

<<<>>>

A/N: Wow voor één keer gaat het schrijven zo vlot!

Bedankt voor het lezen en als je even de moeite wilt nemen om te stemmen, zou me dat een groot plezier doen! Laat me ook zeker weten wat je van dit hoofdstuk en van dit verhaal vind!

someone_special