Οι Αποχρώσεις των Σκιών | Σκοτεινό Πνεύμα (3ο Βιβλίο)

13

Είχε περάσει κιόλας ένας μήνας από το Χάλογουιν. Ο καιρός είχε αγριέψει για τα καλά. Το χιόνι ήταν πολύ και το Φροστ Βάλλευ είχε υποδεχθεί τον Δεκέμβριο ντυμένο στα άσπρα. Μετά την επαλήθευση την προφητείας, η γιαγιά Ζόι βοηθούσε την Κατ να βελτιώσει τις μαγικές δυνάμεις της έτσι ώστε αν συνέβαινε τίποτα, να μπορούσε να προστατευθεί. Ο Ίαν αν και ήταν νέο βαμπίρ, είχε προσαρμοστεί για τα καλά στις νέες του δυνάμεις και ανάγκες. Με τη βοήθεια του Τάιλερ μπορούσε να καταλάβει την καινούρια φύση του και να δαμάσει την πείνα του για αίμα. Όσο και αν ο οργανισμός του ζήταγε φρέσκο αίμα, εκείνος είχε υποσχεθεί στον εαυτό του ότι ποτέ δεν θα έκανε κακό σε κάποιον άλλον άνθρωπο και έτσι είχε πάντα μαζί του σακουλάκια με αίμα. Ωστόσο αυτό αποτελούσε μεγάλο πρόβλημα για το νοσοκομείο της πόλης. Η Κάθριν, ο Ίαν και ο Τάιλερ έπαιρναν συνέχεια σακουλάκια με αίμα από το ψυγείο του νοσοκομείου, που φύλαγαν αίμα για επείγοντα περιστατικά. Για καλή τους τύχη όμως, κανένας δεν είχα καταλάβει τίποτα λόγω της υποβολής τους. Όταν όμως θα τέλειωνε το αίμα; Αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να ρυθμίσουν άμεσα.

Μετά την τελευταία εμφάνιση του Στέφαν στο πάρτι, εκείνος δεν είχε δώσει ξανά σημεία ζωής. Με ανησυχούσε πολύ το γεγονός αυτό. Αν είχε έρθει, όπως έλεγε η Κάθριν, για να μου κάνει κακό, αυτό θα είχε γίνει ήδη. Όμως εκείνος είχε επιστρέψει, είχαμε χορέψει μαζί, μου είχε πει ότι του λείπω και αμέσως μετά είχαμε φιληθεί. Αυτό δεν είναι δείγμα κακού. Σχετικά με εκείνον όμως, ήμουν πολύ μπερδεμένη. Δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Αν όντως ο Στέφαν είχε αποκτήσει ξανά την ψυχή του, πως θα αντιδρούσε αν μάθαινε για εμένα και τον Τάιλερ; Κάτι μέσα μου δεν ήθελε να το μάθει. Και κάτι μου έλεγε ότι ήξερα και τον λόγο που δεν ήθελα να το μάθει. Με τον Στέφαν όσο διάστημα μείναμε μαζί, είχαμε κάτι μοναδικό. Όμως δεν είχε κρατήσει για πολύ. Μακάρι να μην είχαν αλλάξει τα πράγματα.

Η σχέση μου με τον Τάιλερ παρόλο που είχε φτιάξει λίγο, ήταν περίεργη. Είχα απομακρυνθεί από εκείνον. Μεν του μιλούσα, όμως ποτέ δεν άφηνα τον εαυτό μου να αφεθεί σε εκείνον. Το γεγονός ότι ασχολούνταν πολλές ώρες με τον Ίαν με βοηθούσε να αποτραβηχτώ και να δω τα πράγματα όπως πραγματικά ήταν. Έπρεπε να βάλω μία τάξη στο κεφάλι μου. Ωστόσο ήλπιζα ότι αυτό δεν θα αργούσε να γίνει.

Είχαμε ακόμα μία εβδομάδα μαθημάτων πριν κλείσουμε για τις διακοπές των Χριστουγέννων. Έτσι είχα την ευκαιρία να συγκεντρωθώ στα μαθήματα μου και να βάλω τα δυνατά μου για να πετύχω τους στόχους μου.