Οι Αποχρώσεις των Σκιών | Σκοτεινό Πνεύμα (3ο Βιβλίο)

17

Αργά το απόγευμα είχα αρχίσει να ετοιμάζομαι για την εκδήλωση που θα γινόταν στον κέντρο της πλατείας του δημαρχείου. Για καλή μας τύχη, είχε σταματήσει να χιονίζει, αλλά έκανε πάρα πολύ κρύο. Φόρεσαν ένα μαύρο παντελόνι στενό με μαύρα μποτάκια και μία μπορντό μπλούζα. Από πάνω φόρεσα ένα σακάκι μαύρο. Όταν με κοίταξα στον καθρέπτη, θαύμασα τον εαυτό μου για την υπέροχη ενδυματολογική επιλογή μου. Τα μαλλιά μου τα είχα ισιώσει και τα είχα ρίξει από την δεξιά μεριά του ώμου μου. Είχα κάνει ένα ωραίο έντονο βάψιμο και ήμουν έτοιμη.

Κάθε χρόνο η εκδήλωση ήταν φαντασμαγορική. Ερχόντουσαν και άτομα ακόμα και από το Φολς. Κατέβηκα στο σαλόνι και είδα τον Ματ, ο οποίος μιλούσε στο τηλέφωνο. Είχε ντυθεί και εκείνος πολύ ωραία. Η οικογένεια μας τελικά είχε στυλ. Ένας ενθουσιασμός με κυρίευσε αμέσως. Φέτος ήταν η τελευταία χρονιά μου. Αποφοίτηση. Σκεφτόμουν τι επιλογές είχα για μετά, αλλά μία με ικανοποιούσε. Ήθελα να ασχοληθώ με τη μόδα. Και είχα βρει και τη σχολή που θα ακολουθούσα. Με ένα χαμόγελο έκανα νόημα στον Ματ ότι ήμουν έτοιμη. Αναρωτιόμουν που ήταν ο Τάιλερ. Υποτίθεται ότι έπρεπε να ήταν εδώ. Ίσως να πήγαινε κατευθείαν στην εκδήλωση μόνος του.

Η σημερινή τυχαία μας συνάντηση που είχε προκαλέσει πολλά συναισθήματα. Μακάρι να ήταν όλα διαφορετικά, αλλά κάθε φορά που έπαιρνα την απόφαση να είμαι μαζί του, αμέσως στο μυαλό μου ερχόταν η Κάθριν και εκείνος. Έδιωξα αμέσως αυτές τις σκέψεις από το μυαλό μου και τηλεφώνησα στην Κάθριν. Είχε αργήσει αν έρθει. Πάντα πηγαίναμε μαζί στη εκδήλωση.

- Μα που είσαι; Σε περιμένουμε σπίτι.

- Στο δρόμο είμαι.

- Δεν ακούγεσαι καλά. Συμβαίνει τίποτα;

- Θα μιλήσουμε από κοντά. Σε πέντε λεπτά είμαι εκεί.

Όταν έκλεισα το τηλέφωνο μου ήρθε στο μυαλό ο Ντέιβιντ. Ίσως οι δικοί του είχαν δει το τατουάζ και είχε γίνει χαμός στο σπίτι.

Η εκδήλωση ήταν υπέροχη. Η πλατεία του δημαρχείου ήταν γεμάτη με κόσμο και ήταν πολύ όμορφα στολισμένη. Είχαν κρεμάσει από τα δέντρα μεγάλα σχέδια με κομήτες και φωτάκια μπλε και άσπρα στόλιζαν το μέρος. Στη μέσης της πλατείας βρισκόταν ένα μεγάλο τεχνητό μπαρ και είδα πολλούς γνωστούς οι οποίοι δούλευαν ως σερβιτόροι. Ο Στιβ Λοκμπότομ είχε κάνει πραγματικά πολύ καλή δουλειά. Ως δήμαρχος θα έβγαζε λόγο, όπως κάθε χρόνο.

Αφήσαμε τον Ματ και μαζί με την Κάθριν πήγαμε στο μπαρ να πάρουμε τα ποτά μας. Εκείνη ήταν πολύ ανήσυχη και στον δρόμο δεν είχε πει λέξη.