Οι Αποχρώσεις των Σκιών | Σκοτεινό Πνεύμα (3ο Βιβλίο)

26

Είχαν περάσει ήδη οι μέρες και πλέον είχαμε μπει στην εβδομάδα των Χριστουγέννων. Ο Στιβ Λοκμπότομ, δήμαρχος του Φροστ Βάλλευ είχε διοργανώσει ένα μεγάλο πάρτι για τα Χριστούγεννα, στο κτήριο εκδηλώσεων. Όπως ήταν γνωστό, όλοι θα παρε βρισκόντουσαν σε αυτό το πάρτι. Είχαν απομείνει μόνο λίγες μέρες για τα Χριστούγεννα και η διάθεση μου ήταν πολύ ωραία. Η σχέση μου με τον Τάιλερ πήγαινε από το καλό στο καλύτερο, είχε ανοιχτεί πλέον σε εμένα και εγώ σε εκείνον. Τώρα ήμασταν πιο καλά από ποτέ. Σε κάθε ευκαιρία που βρισκόμασταν μόνοι μας με κρατούσε στην αγκαλιά του. Αν και οι μέρες μας δεν άλλαζαν και πολύ. Κάθε μέρα συναντιόμασταν όλοι στο σπίτι των Χεμς και κάναμε παρέα στην Κατ. Ωστόσο το βράδυ ο Τάιλερ και εγώ πηγαίναμε στην έπαυλη και κοιμόμασταν εκεί μαζί. Με τον Ματ δεν είχαμε κανένα θέμα, εκείνος ήταν απασχολημένος με τα βιβλία του, διότι τελικά η απόφαση του να γίνει καθηγητής στο λύκειο του Φροστ Βάλλευ είχε οριστικοποιηθεί. Έτσι ήταν αφοσιωμένος στην καινούρια σελίδα της ζωής του και εμείς χρησιμοποιούσαμε αφορμές επειδή ήταν γιορτές, ότι κοιμόμασταν σε σπίτια φίλων. Φυσικά δεν είχε καταλάβει τίποτα.

Σήμερα ωστόσο στο σπίτι των Χεμς θα έρχονταν μερικές από της οικογένειες της σύναξης. Ήμουν πολύ περίεργη να γνωρίσω αυτά τα άτομα, όμως ένιωθα και νευρικότητα. Δεν θα ήθελα να δημιουργηθεί ένταση μεταξύ εκείνων και του Τάιλερ, του Ίαν και την Κάθριν. Όμως δεν έπρεπε να ανησυχώ για αυτό. Πιο πολύ με ένοιαζε η Κατ. Όσο περνούσαν οι μέρες τα ξόρκια προστασίας έχαναν τη δύναμή τους και η Κατ φαινόταν ότι έχανε τον έλεγχο του σώματος της. Φοβόμουν πολύ για εκείνη. Δεν ήθελα να πάθει κακό.

Αργά το απόγευμα την ίδια ημέρα, μας είχαν καλέσει οι Χεμς στο σπίτι τους διότι έπρεπε να γνωρίσουμε όσα μέλη είχαν έρθει από τη σύναξη. Εφόσον θα συνεργαζόντουσαν όλοι μαζί, έπρεπε να γνωριστούν ο ένας με τον άλλον. Ο Ίαν όμως ήταν φοβισμένος. Και δεν φρόντιζε να τον κρύψει. Η Κάθριν αποφασισμένη, έδειχνε δυνατή και ότι δεν φοβόταν κανέναν από τη σύναξη. Θεωρούσε τον εαυτό της ανώτερο τους και έτσι διατηρούσε μία στάση ανωτερότητας. Όσο για τον Τάιλερ, έδειχνε όπως πάντα. Άνετος. Αλλά εγώ που τον ήξερα καλύτερα από όλους, έβλεπα την ανησυχία στο βλέμμα του. Ωστόσο δεν του είπα τίποτα.

Όταν μπήκαμε στο σπίτι των Χεμς πολλά βλέμματα πέσανε αμέσως πάνω στον Τάιλερ. Γνώριζαν ότι ήταν βρικόλακας αρκετών χρόνων και αυτό ίσως να τους φόβιζε. Οι περισσότεροι από εκείνους ήταν σφιγμένοι. Άλλοι είχαν το ίδιο ύφος που είχε και οι Κάθριν. Κανένας τους όμως δεν είχε το ύφος του Ίαν.